ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΩΣ ΤΩΡΑ

Τι είδαμε στο σινεμά το εξάμηνο που μας πέρασε; Ή, εξίσου σημαντικά, τι θα έπρεπε να έχουμε δει αλλά πέρασε τελείως κάτω από το ραντάρ μας;

Στη φετινή μας συλλογή έχουμε από κλασικό εμπορικό σινεμά με δημιουργική τόλμη μέχρι πειραματικό σινεμά από την Ασία που remix-άρει τον εαυτό του, κι από οσκαρικά θαύματα μέχρι ελληνικό σινεμά διαφορετικών προσεγγίσεων.

Αυτά είναι όσα ξεχωρίσαμε από τις ταινίες ελληνικής διανομής των πρώτων 6 μηνών του 2025.

Presence

Μια οικογένεια μετακομίζει σε σπίτι στα προάστια και αρχίζουν πιστεύουν πως δεν είναι μόνοι εκεί. Αλλά αυτή την ιστορία, θα την δούμε μέσα από τα μάτια του φαντάσματος. Έξυπνη και εντυπωσιακή χρήση POV αφήγησης, σκηνοθετική βιρτουοζιτέ, ανατριχιαστικό φινάλε και ένα δυνατό πορτρέτο οικογένειας σε κρίση, στην πρώτη από τις δύο φοβερές φετινές ταινίες του ασταμάτητου Στίβεν Σόντερμπεργκ. (Αλλά δεν σταματάμε εδώ: Έχει ήδη γυρίσει και τρίτη!) (Αναλυτική κριτική)

Λούλα LeBlanc

Ο Αλέκος είναι νεκρός. Η έφηβη εγγονή του αρνείται πεισματικά να πάει στην κηδεία και οργανώνει πάρτι στο σπίτι. Τρεις μέρες πριν, χωρίς να γνωρίζει πως πρόκειται για το τελευταίο του βράδυ, ο Αλέκος παρευρίσκεται σε μια συγκέντρωση παλιών φίλων για τα γενέθλια της Λούλας, του πρώτου του έρωτα, η οποία τώρα πάσχει από άνοια. Ευρηματικά και αποτελεσματικά δομημένη ως ένα αντίστροφης σειράς δίπτυχο ιστοριών, συναισθηματική, στοχαστική ταινία πάνω στον χρόνο και την αγάπη. Δίχως αμφιβολία, το φετινό ελληνικό φιλμ που αξίζει απόλυτα μια δεύτερη ευκαιρία να βρει το κοινό (του). (Αναλυτική κριτική)

Flow: Η Γάτα που δεν Φοβόταν το Νερό

Η μεγάλη πλημμύρα καταστρέφει το σπίτι της Γάτας κι εκείνη θα βρει καταφύγιο σε ένα σκάφος μαζί με διάφορα ζώα. Αυτή η αταίριαστη κομπανία θα πρέπει να μάθει πώς να συνυπάρχει μέσα σε ακραίες συνθήκες επιβίωσης καθώς το πλωτό τους νέο σπίτι κινείται ανάμεσα σε πλημμυρισμένα τοπία και κάθε λογής κινδύνους, μέσα σε έναν ωκεανό δίχως τέλος. Το φετινό Όσκαρ Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων καταφέρνει με τεράστια σιγουριά στη δύναμη της αφήγησής του να ξεδιπλώσει στην οθόνη μια περιπέτεια αρχετυπικών διαστάσεων, δίχως την ανάγκη του διαλόγου, των επεξηγήσεων ή των ανθρωπομορφικών χαρακτηριστικών (στα οποία συχνά βασίζονται ανάλογα animation), για να αφηγηθεί μια περιπέτεια πάνω στη ζωή, στην καταστροφή, και στην αναγκαιότητα της συλλογικότητας. (Αναλυτική κριτική)

Σε Μια Άγνωστη Χώρα

Δύο παλαιστίνιοι πρόσφυγες ζουν στην Αθήνα και προσπαθούν να μαζέψουν λεφτά για να βγάλουν πλαστά διαβατήρια και να φύγουν για την κεντρική Ευρώπη. Όταν χάσουν όσα έχουν μαζέψει, δεν φοβούνται πια να ρισκάρουν τα πάντα. Κοινωνική περιπέτεια που δεν πρωτοτυπεί αισθητικά ή αφηγηματικά όμως έχει αγωνία, αλήθεια, και μια καθηλωτική αίσθηση αστικής αμεσότητας. Τα πάντα μοιάζουν αληθινά (και αδιέξοδα), σε μια Αθήνα-καθαρτήριο. (Αναλυτική κριτική)

Βερμίλιο: Η Νύφη του Βουνού

Στο ορεινό χωριό Βερμίλιο στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μια σειρά από δραματικές εξελίξεις συμβαίνουν μετά την άφιξη ενός λιποτάκτη σισιλιάνου στρατιώτη που κρύβεται στην πόλη. Αργό αλλά στοχευμένο, πολύ όμορφο, βαρύ δράμα για μια κλειστή πατριαρχική κοινωνία που ταράζεται από έναν αστάθμητο εξωτερικό παράγοντα. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ Βενετίας. (Αναλυτική κριτική)

Better Man

Ο Ρόμπι Γουίλιαμς, νεαρός wannabe τραγουδιστής και σταρ, γίνεται μέλος της boy band Take That και μέσα από αυτή την επιτυχία ξεκινά τη διαδρομή του προς την κορυφή. Α, και ναι, ο Ρόμπι Γουίλιαμς αυτής της μουσικής βιογραφίας είναι ένας CGI χιμπατζής. Η κορυφαία μουσική βιογραφία των τελευταίων ετών είναι απολαυστικά παράλογη σε σύλληψη, χορογραφεί εκστατικά την δισκογραφία του τραγουδιστή σε ένα (αυτο)βιογραφικό remix, και αποφεύγοντας το γυάλισμα και την τακτοποιημένη δραματουργία άλλων «εγκεκριμένων» βιογραφιών/αγιογραφιών, καταλήγει να λέει κάτι πολύ ουσιαστικότερο για το star system και τη στόφα του περφόρμερ. (Αναλυτική κριτική)

Όλα θα Πάνε Καλά

Η Άντζι και η Πατ είναι ένα ζευγάρι που ζουν μαζί εδώ και 4 δεκαετίες, μέχρι που η Πατ αιφνίδια πεθαίνει αφήνοντας πίσω της μια περίπλοκη κληρονομική συνθήκη μιας και ο γάμος ομοφυλόφιλων ατόμων δεν αναγνωρίζεται στο Χονγκ Κονγκ. Κατά συνέπεια, το σπίτι στο οποίο έχουν ζήσει μαζί ολόκληρες τις ζωές τους, τώρα νομικά ανήκει στην οικογένεια της Πατ – αφήνοντας την Άντζι μετέωρη. Χαμηλότονη αλλά τρομερά μεστή δραματική ταινία που διαχειρίζεται με χάρη και διακριτικότητα τόσο έναν αγώνα για ίσα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα, όσο και ένα λεπτοδοσμένο δραματικό προφίλ – μιας γυναίκας που αναλογίζεται τη θέση της στον κόσμο – όσο, τελικά, και μιας σχέσης που θα ζει για πάντα. (Αναλυτική κριτική)

Είμαι Ακόμη Εδώ

Βασισμένη στα best-seller απομνημονεύματα του Μαρσέλο Ρούμπενς Πάιβα, η ιστορίας μιας γυναίκας της οποίας ο σύζυγός συλλαμβάνεται έξαφνα από το στρατιωτικό καθεστώς στη Βραζιλία του 1971, αφήνοντας εκείνη πίσω με την οικογένειά τους. Δυνατό, ακαδημαϊκό ιστορικό δράμα με βραβείο Σεναρίου στη Βενετία, και Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Διεθνούς Φιλμ. Εξαιρετική η Φερνάντα Τόρες σε ένα one-woman show. (Αναλυτική κριτική)

Αγαπούσε τα Λουλούδια Περισσότερο

Τρία αδέρφια κατασκευάζουν μια χρονομηχανή με σκοπό να επαναφέρουν τη νεκρή μητέρα τους στη ζωή. Όταν ο εκκεντρικός πατέρας τους κάνει την εμφάνισή του, το πείραμα ξεφεύγει από τον έλεγχό τους. Εντελώς προσωπικό, ιδιοσυγκρασιακό και χειροποίητο sci-fi παραμύθι πάνω στη νοσταλγία, το πένθος και την ενηλικίωση, από τη φαντασία του Γιάννη Βεσλεμέ, στην επιστροφή του μια δεκαετία μετά τη Νορβηγία. Τιμημένο με 8(!) βραβεία Ίρις. (Αναλυτική κριτική)

The Brutalist

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οραματιστής αρχιτέκτονας Λάζλο Τοθ φεύγει από την Ευρώπη προσπαθώντας να πάρει μαζί του στην Αμερική την γυναίκα του Έρζεμπετ και εκεί να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή με ελπίδα για ένα πιο λαμπερό μέλλον από ό,τι θα μπορούσαν να χτίσουν σε μια διαλυμένη Ευρώπη. Από τον αποπροσανατολιστικό πρόλογο με το αναποδογυρισμένο Άγαλμα της Ελευθερίας μέχρι ένα δεύτερο μέρος καταιγιστικών εξελίξεων, ο Μπρέιντι Κορμπέ μαζί με τη συν-σεναριογράφο Μόνα Φάστβολντ δημιουργούν ένα μεγαλεπίβολο φιλμικό τεχνικό επίτευγμα για τη γέννηση της νέας Αμερικάνικης Εξαίρεσης πάνω στις πλάτες, τον μόχθο, το όραμα και το τραύμα μεταναστών από μια διαλυμένη Ευρώπη. (Αναλυτική κριτική)

Τελευταία Πνοή

Ο γιατρός Μασέτ παίρνει μαζί του τον συγγραφέα Φαμπρίς καθώς επισκέπτεται διαφορετικούς ασθενείς του σε μια μονάδα «ανακουφιστικής φροντίδας», ανθρώπων δηλαδή που ουσιαστικά περιμένουν τον θάνατο. Οι δυο άντρες επιδίδονται σε φιλοσοφικές συζητήσεις πάνω στην έλευση του θανάτου. Θαρραλέο φιλμ από τον Κώστα Γαβρά, εξαιρετικά δύσκολου θέματος αλλά αναμφίβολα ενδιαφέρουσας φιλοσοφικής προσέγγισης. Συγκινητικό, στοχαστικό, με ενδιαφέρουσα επεισοδιακή δομή και ένα πολύ δυνατό κλείσιμο. (Αναλυτική κριτική)

Πικρές Αλήθειες

Η Πάνσι είναι μια νοικοκυρά στο μετα-πανδημικό Λονδίνο που δεν είναι ευχαριστημένη με τίποτα. Είναι αγοραφοβική, υποχόνδρια και παρανοϊκή με τα πάντα, ειδικά με τον υδραυλικό σύζυγό της και τον άνεργο γιο της. Στη γιορτή της Μητέρας, θα επανενωθεί με την αδερφή της, σε μια οικογενειακή κατάσταση που μυρίζει μπαρούτι. Ο Μάικ Λι επανενώνεται με την Μαριάν-Ζαν Μπατίστ του Μυστικά και Ψέματα για ένα τολμηρά αγριεμένο οικογενειακό δράμα, βασισμένο σε μια αδιανόητη πρωταγωνιστική ερμηνεία. (Αναλυτική κριτική)

Σάουντρακ για Ένα Πραξικόπημα

Τζαζ και αντι-αποικιοκρατία συνδέονται σε μια εναλλακτική ιστορική καταγραφή της προσπάθειας του Κονγκό για ανεξαρτητοποίηση από τους Βέλγους το 1960. Τότε που, όμως, οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης είχαν άλλα σχέδια. Ένα οργισμένο μάθημα ιστορίας για την ολοζώντανη απειλή και κληρονομιά της αποικιοκρατίας, φτιαγμένο σαν μια freestyle τζαζ αφήγηση όπου το ένα περιστατικό διαχέεται στο άλλο. Υποψήφιο για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ. (Αναλυτική κριτική)

Αρκάντια

Ο Γιάννης και η Κατερίνα καταφθάνουν στο νοσοκομείο για να αναγνωρίσουν το θύμα ενός θανατηφόρου τροχαίου. Εκεί, εκτός από το σοκ της ξαφνικής απώλειας θα έχουν να αντιμετωπίσουν και μια σειρά αποκαλύψεων που θα φέρουν μυστικά στην επιφάνεια και θα σχηματίσουν την πλήρη εικόνα του τι ακριβώς έχει συμβεί. Στο απόκοσμο παραθαλάσσιο μπαρ Αρκάντια, τα πράγματα θα πάρουν μια νέα τροπή, όταν η Κατερίνα γνωριστεί με τους θαμώνες – οι οποίοι έχουν τη δική τους ιστορία να πουν. Ο Γιώργος Ζώης στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία αφηγείται μια φιλόδοξη και πολύ ειλικρινή ιστορία πάνω στον θρήνο, αλλά και την απώλεια γενικότερα, φτάνοντας από την πρεμιέρα στο φεστιβάλ Βερολίνου ως τον θρίαμβο στα Ίρις, όπου τιμήθηκε στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου. (Αναλυτική κριτική)

28 Χρόνια Μετά

Η Μεγάλη Βρετανία είναι πλέον σε καραντίνα, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Εκεί, σε μια απομονωμένη νησίδα, μια κοινότητα ανθρώπων προσπαθούν να επιβιώσουν απέναντι στα ζόμπι. Ένα μικρό αγόρι ταξιδεύει με τον πατέρα του στην ενδοχώρα, για να δοκιμαστεί – και να αποκτήσει το πρώτο του ζόμπι θήραμα. Ντάνι Μπόιλ και Άλεξ Γκάρλαντ επανενώνονται σε σκηνοθεσία-σενάριο μετά την επιδραστική ορίτζιναλ ταινία τρόμου του 2002 και συνδυάζουν σασπένς, ιστορία ενηλικίωσης και στοχασμό πάνω στη ζωή και τον θάνατο, με ένα τολμηρό σίκουελ που δεν παίρνει ούτε μία προβλέψιμη απόφαση. (Αναλυτική κριτική)

September Says

Η Τζουλάι κι η Σεπτέμπερ είναι αχώριστες αδελφές: Η Σεπτέμπερ είναι προστατευτική, ενώ η Τζουλάι είναι γεμάτη περιέργεια για τον κόσμο. Όταν η Σεπτέμπερ παίρνει αποβολή, η Τζουλάι πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της. Στη διάρκεια διακοπών στην ύπαιθρο, η σχέση των δύο αδελφών με τη μητέρα τους θα δοκιμαστεί επίπονα. Σκηνοθετικό ντεμπούτο για την Αριάν Λαμπέντ, μια διασκευή του βιβλίου της Ντέιζι Τζόνσον. Τρυφερό όσο και σκληρό, συναισθηματικά και αφηγηματικά πολύπλοκο σινεμά με σιγουριά στο σκηνοθετικό βλέμμα και έξοχες ερμηνείες. (Αναλυτική κριτική)

Γκραν Τουρ

Στη Μιανμάρ των αρχών του 20ου αιώνα, σε μια πόλη υπό βρετανικό αποικιοκρατικό έλεγχο, ο διπλωμάτης Έντουαρντ αφήνει πίσω τη μνηστή του, Μόλι, τη μέρα που θα παντρεύονταν. Εκείνη, αποφασισμένη να παντρευτεί, ακολουθεί τη διαδρομή του Έντουαρντ για να φτάσει κοντά του. Το ετεροχρονισμένο ταξίδι τους, διατρέχει χώρες και πόλεις συνθέτοντας ένα οπτικό οδοιπορικό μέσα από ζούγκλες και πόλεις, μέσα από τοπικές κουλτούρες και τους καταπιεστές τους, μια αληθινή ματιά στην ανθρώπινη κατάσταση σε διπλό χρόνο. Ο Μιγκέλ Γκόμες, κινηματογραφικός ποιητής των αποστάσεων και των μελαγχολικών μετανιωμένων (μη) αποφάσεων, καδράρει τους χαρακτήρες του σαν κεντρικές φιγούρες σε ένα πανέμορφο ασπρόμαυρο θέατρο σκιών, σε ένα μελαγχολικό οδοιπορικό ενός χαμένου έρωτα με την μία ιστορία σαν ηχώ της άλλης. (Αναλυτική κριτική)

Oh Canada

Θρυλικός σκηνοθέτης που γνωρίζει πως βρίσκεται κοντά στο τέλος της ζωής του, παραχωρεί σπάνια συνέντευξη σε συνεργείο ενός ντοκιμαντέρ, θέλοντας στην πραγματικότητα αυτή η συνέντευξη να είναι η τελευταία του εξομολόγηση. Η πιο αγνά συγκινητική ταινία του Πολ Σρέιντερ (First Reformed, The Card Counter), μια ενδοσκοπική αναζήτηση και Τελευταία Κατάθεση σε μορφή κατακερματισμένης αφήγησης, με έναν εκπληκτικό Ρίτσαρντ Γκιρ στον κεντρικό ρόλο. (Αναλυτική κριτική)

Η Ταξιδιώτισσα

Η Ίρις είναι μια γαλλίδα που βρίσκεται – για κάποιον λόγο– περιπλανώμενη στη Σεούλ. Αφού είναι που είναι εκεί, αποφασίζει να διδάξει γαλλικά σε δύο γυναίκες. Μόνο που δεν έχει διδάξει ποτέ της ξανά. Μια ακόμα αισθητικά λιτή, αλλά γεμάτη ζωή και φιλοσοφία της καθημερινότητας, ιστορία από τον ακούραστο νοτιοκορεάτη auteur (Μέσα στη Μέρα, Η Γυναίκα που Έφυγε). Απολαυστική πρωταγωνίστρια η Ιζαμπέλ Ιπέρ. (Αναλυτική κριτική)

ΤΟ ΤΟΠ-5

5. Κιούκα Πριν το Τέλος του Καλοκαιριού

Ένας single πατέρας οργανώνει οικογενειακές διακοπές με τα δύο δίδυμα παιδιά του, στο ιστιοπλοϊκό του. Όταν φτάνουν εκεί, τα δεδομένα της οικογένειας θα αλλάξουν, ωθώντας τα παιδιά σε μια απότομη καλοκαιρινή ενηλικίωση. Χρώματα και χροιές κατευθείαν μέσα από το πιο νοσταλγικό μας εφηβικό καλοκαίρι, σε πανέμορφο και γεμάτο συναίσθημα σινεμά ενηλικίωσης με ένα τελευταίο ημίωρο σκέτο ποίημα. (Αναλυτική κριτική)

4. Σκιές στο Σκοτάδι

Ο Τζορτζ κι η Κάθριν είναι ζευγάρι πρωτοκλασάτων πρακτόρων της βρετανικής αντικατασκοπίας. Οργανώνοντας δείπνο για 4 συναδέλφους στο σπίτι τους, ο Τζορτζ θέλει παγιδεύσει τον ύποπτο εσχάτης προδοσίας. Ανάμεσα στους υπόπτους όμως είναι κι η Κάθριν… Με τρομερή οικονομία στην αφήγηση και μια αναπάντεχη δομή, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ σκηνοθετεί με κέφι και χιούμορ ένα κατασκοπικό θρίλερ που περιστρέφεται γύρω από το πάθος του κεντρικού ζευγαριού, ανανεώνοντας το είδος με τα πιο απλά του υλικά. (Αναλυτική κριτική)

3. Αμαρτωλοί

Στον αμερικάνικο Νότο των ‘30s, δύο δίδυμα αδέρφια αφήνουν πίσω το Σικάγο (και τον Αλ Καπόνε) και επιστρέφουν στη γενέτειρά τους για μια νέα αρχή. Αλλά τα εγκαίνια του νέου τους μπλουζ κλαμπ θα διακόψει μια δαιμονική επίθεση. Εξαιρετικά γυρισμένη, πρωτότυπη βαμπιρική περιπέτεια με σασπένς, ερωτισμό και έμφαση στη μουσική. Επιρροές από Ροντρίγκεζ και Κάρπεντερ, φανταστικό καστ, σπουδαίες συνθέσεις από τον βραβευμένο με 2 Όσκαρ συνθέτη των Οπενχάιμερ και Black Panther. (Αναλυτική κριτική)

2. Όλα Όσα Φανταζόμαστε Ως Φως

Τρεις γυναίκες στο Μουμπάι προσπαθούν να κρατήσουν το συναίσθημα ζωντανό για τις ζωές τους και τις σχέσεις τους, που απειλούνται να σιγοσβήσουν μέσα σε ένα καταπιεστικό, μουντό περιβάλλον. Μεγάλο βραβείο στις Κάννες για ένα λυρικό ποίημα που εξερευνά επιθυμία και απόσταση όπως συντρίβονται ή επιβιώνουν μέσα σε έναν αστικό ιστό φτιαγμένο για να καταστρέφει ανθρώπους και όνειρα. (Αναλυτική κριτική)

1. Άγριες Πληγές

Στην αυγή του 21ου αιώνα, μια γυναίκα βλέπει τον σύντροφό της να την εγκαταλείπει έξαφνα. Όταν ξεκινά να τον ψάχνει, το ταξίδι της διατρέχει όχι μόνο την Κίνα, αλλά και τις δεκαετίες, φτάνοντας στο σήμερα. Φορμαλιστικός ιμπρεσιονισμός από τον μεγάλο κινέζο master Ζία Ζανγκ-κε (Οι Στάχτες Μιας Αγάπης) που μέσα από αρχειακό υλικό, κομμένες σκηνές παλιότερων ταινιών του και σύγχρονα γυρίσματα, συνθέτει ένα πρωτόγνωρο μελαγχολικό κολάζ στα όρια του βωβού σινεμά, πάνω στην απουσία, στο πέρασμα του χρόνου, και στη μεταμόρφωση της Κίνας. (Αναλυτική κριτική)