ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΩΝ CHECK IN ΚΑΙ CHECK OUT ΣΤΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ

Διακοπές -καλώς εχόντων των πραγμάτων- πήγατε, αλλά ακόμα και αν δεν αποδράσατε φέτος, το πιθανότερο είναι να αλλάξατε παραστάσεις πέρυσι. Ή πρόπερσι. Ή το 2022. Ή το 2021.

Δύσκολα θα το κάνατε το 2020, αφού τότε άλλαξε ό,τι ξέραμε ως ζωή ο SΑRS-CoV-2. Ενδεχομένως όμως, να είχατε ζήσει την εμπειρία στα χρόνια που προηγήθηκαν αυτού.

Πού θέλω να καταλήξω;

Το έχετε δει από τον τίτλο του θέματος.

Στο πότε και το γιατί άλλαξαν οι ώρες του check-in και του check-out στα καταλύματα.

Γιατί λοιπόν, την τελευταία δεκαετία δεν κάνουμε ό,τι κάναμε τις προηγούμενες; Δηλαδή, check-in και check-out την ίδια ώρα, στις 12 το μεσημέρι; Και γιατί είχαν επιλέξει αρχικά, την 12η μεσημβρινή;

Tην ασίστ για όσα ακολουθούν, έδωσε ο Κώστας Γιαννακίδης, με ένα post στο Facebook.

Η ώρα που εξυπηρετούσε τις ανάγκες όλων των πρωταγωνιστών

Για την ιστορία, η στάνταρ ώρα άφιξης σε καταλύματα προέκυψε στα τέλη του 18ου αιώνα και τον 19ο αιώνα, όταν αναπτύχθηκε ο σιδηρόδρομος και οι μετακινήσεις έγιναν πιο μαζικές και τακτικές, αναπτύχθηκε και τα ξενοδοχεία είχαν την ανάγκη αποτελεσματικής διαχείρισης των πελατών τους.

Δηλαδή, μια οργανωμένη υποδοχή και ένα σύστημα καταγραφής του “ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει”.

Χαρακτηριστικά, το πρώτο ξενοδοχείο με οργανωμένη διαχείριση ήταν το City Hotel της Νέας Υόρκης, που απέκτησε κιτάπια (καταγραφή στοιχείων και διαχείριση κρατήσεων) το 1794. Το σύγχρονο μοντέλο ήλθε στα τέλη του 20ου αιώνα, όταν το επέτρεψε η εξέλιξη της τεχνολογίας.

Η 12η μεσημβρινή είχε αποφασιστεί ως η καλύτερη ώρα για check-in και check-out, καθώς ήταν συμβατή με πρακτικούς, λειτουργικούς παράγοντες.

Για παράδειγμα, το μεσημέρι ταίριαζε ιδανικά με έναν τυπικό ημερήσιο πρόγραμμα επισκέπτη, που έπαιρνε το πρωινό του και στη συνέχεια επέστρεφε στο δωμάτιο του για να ετοιμαστεί -χωρίς άγχη- για την αναχώρηση.

Ήταν αρκετά νωρίς για να αρχίσει η καθαριότητα και αρκετά αργά, ώστε να μπορούν οι επισκέπτες να χρησιμοποιήσουν το δωμάτιο το επόμενο πρωί (δεν ήταν back to back οι κρατήσεις).

Έτσι, το μεσημέρι έγινε πρότυπο, καθώς επρόκειτο για αποτελεσματικό συμβιβασμό μεταξύ των logistics των επιχειρήσεων, της άνεσης των επισκεπτών και της παραδοσιακής καθημερινής ρουτίνας τους. Οι άνθρωποι που καθάριζαν τα δωμάτια ήταν σε δεύτερη μοίρα, μολονότι όλα εξαρτώνταν από τα χέρια τους.

Ο Covid άλλαξε και τα check-in

Με την αύξηση του παγκόσμιου τουρισμού, μειώθηκε ο διαθέσιμος χρόνος που είχαν οι υπάλληλοι καθαριότητας για να ολοκληρώσουν την εργασία τους ανάμεσα σε αναχωρήσεις και αφίξεις. Όπως έτρεχαν και δεν έφταναν οι εργαζόμενοι, προέκυψε ο Covid.

Πολύ γρήγορα ανανεώθηκε το πρωτόκολλο λειτουργίας των ξενοδοχείων, ώστε να παρέχετε στους εργαζομένους αρκετός χρόνος για την καθαριότητα, την απολύμανση και τον αερισμό των δωματίων, μετά την έξοδο των επισκεπτών και πριν την άφιξη των επόμενων. Στις απαιτήσεις ήταν και να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός.

Επειδή διακυβεύονταν ζωές, δεν υπήρχαν περιθώρια για μεσοβέζικες λύσεις. Έτσι, η ώρα αναχώρησης πήγε μια ώρα νωρίτερα (11.00) και η ώρα άφιξης τρεις, με 4 ώρες αργότερα (14.00 ή 15.00).

Βάσει των συμφωνηθέντων μεταξύ υγειονομικών αρχών και του κλάδου της φιλοξενίας, η καθαριότητα θα διαρκούσε 2 με τρεις ώρες, ανά δωμάτιο, για να αλλάξουν τα κλινοσκεπάσματα, να καθαριστούν τα μπάνια, να μπει ηλεκτρική σκούπα, να γίνει ανεφοδιασμός των παροχών και να ελεγχθούν τα πάντα.

Τα ξενοδοχεία ακολουθούν και κύκλους πλυντηρίων, ελέγχους συντήρησης και επιθεωρήσεις δωματίων μεταξύ του check-out και του check-in.

«Το «παράθυρο» 15.00-11.00 μεγιστοποιεί τις πωλήσεις δωματίων χωρίς κενά, ενώ παράλληλα εξυπηρετεί κρατήσεις τελευταίας στιγμής και αποτρέπει το συγχρωτισμό, όσο καθαρίζονται τα δωμάτια».

Αν σκέφτεσαι πως τώρα δεν υπάρχει πανδημία, άρα γιατί παραμένει αυτή η αλλαγή, θα σου ζητήσω να συνεχίσεις να διαβάζεις.

Η αλλαγή που δεν επικοινωνήθηκε

Κάποιος κακοήθης ίσως να πει ότι οι επιχειρήσεις εκμεταλλεύτηκαν, κάπως, τα δεδομένα και αφότου προχώρησαν σε αποδεσμεύσεις προσωπικού την εποχή που δεν ταξίδευε κανείς, δεν κάλυψαν τα κενά όταν άρχισε να αποκαθίσταται η τάξη -οι αριθμοί των επισκεπτών.

Για αυτό και τώρα ο χρόνος άφιξης είναι στις 15.00 και αυτός της αναχώρησης στις 11.00

Για αρχή, φέτος έγινε μια αλλαγή που δεν επικοινωνήθηκε ιδιαίτερα.

Στην επικοινωνία μας με τη Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδας (ΣΕΤΚΕ) μας ενημέρωσαν ότι στο ΦΕΚ Β 1546 του 2025, που δημοσιεύτηκε την Πρωταπριλιά, στα άρθρο 3 και 4, με τους Κανονισμούς Σχέσεων, Παρόχων τουριστικών Καταλυμάτων και Πελατών, αναφέρεται ότι το check-in εφεξής γίνεται έως τις 15.00 και το check-out στις 12.00.

Άλλαξε και κάτι ακόμα: από φέτος όποιος έμενε στο κατάλυμα έως τις 18.00, έπρεπε να καταβάλει ολόκληρο το αντίτιμο της διανυχτέρευσης και όχι το μισό που ήταν μέχρι τον περασμένο Μάρτιο. Υπήρξαν και κάποιες διευκρινίσεις στις συμφωνίες μεταξύ πελάτη και παρόχου για τις πληρωμές, ώστε να είναι πιο ξεκάθαρες.

Δεν στα είπαν; Ή τα έμαθες δια της εμπειρίας ή διαβάζοντας αυτές τις γραμμές.

Δεν “βγαίνουν” τα μαθηματικά μεταξύ αναγκών και αριθμού εργαζομένων

Ο κλάδος της φιλοξενίας δεδομένα αντιμετωπίζει πρόβλημα, καθώς και φέτος έχει μεγάλες ελλείψεις εργατικού δυναμικού, ιδίως στους ρόλους καθαριότητας και υποδοχής, σε όλον τον κόσμο.

Κάτι, που όπως καταλαβαίνεις, επηρεάζει την ικανότητα της επιχείρησης να καθαρίζει γρήγορα τα δωμάτια και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις αφίξεις και τις αναχωρήσεις των επισκεπτών.

Ίσως για αυτόν το λόγο παραμένουν οι ώρες άφιξης και αναχώρησης που είχαν καθιερωθεί επί Covid.

Προφανώς και γίνεται χρήση τεχνολογικών μέσων που μπορούν να δώσουν κάποιες λύσεις. Δεν μπορούν, όμως να λύσουν τα πάντα. Χρειάζονται άνθρωποι. Που δεν υπάρχουν. Και δεν υπάρχουν γιατί στην πανδημία, όσοι βρέθηκαν χωρίς δουλειές απασχολήθηκαν με κάτι άλλο -πιο σταθερό-, ενώ συνταξιοδοτήθηκαν και πολλοί.

Η δε, Gen Z δεν ελκύεται ιδιαίτερα από τον κλάδο της φιλοξενίας, ο οποίος ενδιαφέρει μόνο το 15% αυτής, για λόγους ευελιξίας και ωραρίου.

Πιο συγκεκριμένα, η άνοδος της προσωρινής εργασίας (gig work) και των θέσεων εργασίας εκτός των παραδοσιακών βιομηχανιών, που προσφέρουν ευελιξία, καθιστά τις θέσεις στον τομέα της φιλοξενίας των απαιτητικών ωραρίων, της εργασίας τα σαββατοκύριακα και τις αργίες και της ανύπαρκτης ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, λιγότερο ελκυστικές.

Σε κάθε περίπτωση, στις υπηρεσίες των επιχειρήσεων έγιναν και κάποιες προσθήκες, όπως το early check-in που εξυπακούεται πως έχει μια χρέωση, όπως και το late check-out.

Υπάρχει αυτοματοποίηση και τεχνητή νοημοσύνη στις κρατήσεις, την άφιξη και την αναχώρηση -μπορούν να γίνονται ανέπαφα- στην εξυπηρέτηση πελατών και την ανάλυση των προτιμήσεων κάθε πελάτη, όπως και ψηφιακή ξενάγηση με εικονική πραγματικότητα (VR) και ψηφιακά κλειδιά.

Στα της καθαριότητας, ο ανθρώπινος παράγοντας εξακολουθεί να παραμένει κρίσιμος, με την συνδρομή της τεχνολογίας να αφορά κυρίως μηχανήματα που μειώνουν την κατανάλωση νερού και απορρυπαντικών και που κάνουν χαμηλό θόρυβο.

Υπάρχουν και ρομπότ καθαρισμού, για τους κοινόχρηστους χώρους, ενώ η ΑΙ παρακολουθεί την πρόοδο των εργασιών σε πραγματικό χρόνο.

Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει ο αριθμός των ανθρώπων που χρειάζεται για να γίνει η δουλειά σωστά και αποτελεσματικά, για όλους.