Αρχηγοί στη ΔΕΘ: “Να φύγει ο Μητσοτάκης”, αλλά πώς;

Μέχρι το 2019 στην ελληνική πολιτική ίσχυε ο κανόνας της αλλαγής και της εναλλαγής στην κυβέρνηση. Όλοι ήξεραν ότι μια κυβέρνηση θα είχε διάρκεια ζωής μία ή (το πολύ) δύο θητείες και μετά θα ερχόταν μια άλλη. Ο κανόνας αυτός ίσχυσε σε όλη τη Μεταπολίτευση. Μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης (2009) εναλλάσσονταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και μετά στο δίπολο ο ΣΥΡΙΖΑ αντικατέστησε το ΠΑΣΟΚ (2012-2023).

Είναι η πρώτη φορά σήμερα που ο κανόνας αυτός πάει να σπάσει. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη διανύει το έβδομο έτος της θητείας της, είναι σαφώς αποδυναμωμένη, αλλά τίποτα δεν δείχνει ότι, αν αύριο γίνουν εκλογές, θα χάσει την πρωτιά. Αντίθετα, παρά τη δική της πτώση, δεν υπάρχει κόμμα της αντιπολίτευσης που να την απειλεί. Έτσι, το πιθανότερο σενάριο είναι, μετά τις εκλογές και πάλι εκείνη να κυβερνά, αυτή τη φορά με συνεταίρο, αφού η αυτοδυναμία φαίνεται χαμένη υπόθεση.

Αυτές τις μέρες έγινε η συνήθης περατζάδα των πολιτικών αρχηγών από τη ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη. Και η αίσθηση που μόλις περιγράψαμε δεν άλλαξε καθόλου.

Ο πρωθυπουργός έκανε παροχές με το βλέμμα στις δημοσκοπήσεις. Οι οποίες εν μέρει τον αντάμειψαν: έδειξαν μια μικρή ανάκαμψη της ΝΔ, αλλά τίποτα περισσότερο(περισσότερα επ’ αυτού θα πούμε στο επόμενο σημείωμά μας). Η συνολική εικόνα φαίνεται παγιωμένη, δεν αλλάζει.

Ποιος πρέπει να κινεί γη και ουρανό για να αλλάξει; Μα, προφανώς η αντιπολίτευση και πρωτίστως τα κόμματα εκείνα που κυβέρνησαν στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν και κοντεύουν να το… ξεχάσουν: ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Και οι τρεις αρχηγοί που συναπαρτίζουν αυτόν τον ευρύτερο χώρο (Ανδρουλάκης, Φάμελλος, Χαρίτσης) είπαν το κλασικό και αυτονόητο: η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει χέρια, δηλαδή να φύγει η ΝΔ και ο Μητσοτάκης.

Πώς θα γίνει αυτό; Ας πάρουμε τη συνταγή του πρώτου αρχηγού, ο οποίος είναι, έστω τεχνητά, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Ανδρουλάκης λέει ότι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης θα φύγουν και θα έρθει η πολιτική αλλαγή «με προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία» και «με ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ».

Όμως, όποιος πατάει τα πόδια του στη γη έχει καταλάβει ότι μόνο με αυτές τις δύο προϋποθέσεις κυβερνητική αλλαγή δεν θα γίνει και το πιθανότερο είναι η ΝΔ, με ή χωρίς Μητσοτάκη, να είναι ξανά ο βασικός φορέας της διακυβέρνησης.

Όποιος δεν πατάει τα πόδια του στη γη μπορεί να μη βλέπει ότι αυτά που λέει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν επιβεβαιώνονται από κανένα πραγματικό στοιχείο.

Πρώτον, στην τελευταία και πιο ευνοϊκή για κόμματα της αντιπολίτευσης εκλογική αναμέτρηση, τις ευρωεκλογές, η ΝΔ και ο Μητσοτάκης έπαθαν ένα απρόσμενο στραπάτσο (28%), αλλά κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευθεί και να τους πλησιάσει, έστω σε κάποια απόσταση που να επιτρέπει αισιοδοξία για τη συνέχεια. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη δεν πέτυχε ούτε καν τον βασίμως πιθανολογούμενο στόχο της δεύτερης θέσης και ήρθε τρίτο( 13%), πίσω από τον σπαρασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ του (τότε) ινφλουένσερ Κασσελάκη (15%).

Δεύτερον, ενώ στη συνέχεια κάποιος θα ήλπιζε ότι αυτή η εικόνα θα άλλαζε, λόγω και των μεγάλων αμαρτιών που κουβαλάει η κυβέρνηση Μητσοτάκη(ακρίβεια, σκάνδαλα), τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ακόμα και στις πιο ευνοϊκές γι’ αυτό, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη βρίσκεται δέκα(10) μονάδες πίσω και σε άλλες με «νταμπλ σκορ», για να θυμηθούμε και τους μπασκετικούς. Και δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει στη συνέχεια. Αν έχουμε το πολυαναμενόμενο «κόμμα Τσίπρα», μπορεί οι σημερινοί συσχετισμοί να αλλάξουν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ.

Επομένως, η βασική προϋπόθεση, την οποία θέτει ο κ. Ανδρουλάκης για να επέλθει κυβερνητική αλλαγή στη χώρα («δυνατό ΠΑΣΟΚ») δεν είναι εφικτή. Μέχρι στιγμής, εκτός αν δούμε στην πορεία κάποιον κατακλυσμό….

Αυτό που δεν λέει ο κ. Ανδρουλάκης – το βλέπει, αλλά δεν τολμά – είναι ότι κυβερνητική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει, αν τα όμορα κόμματα της αντιπολίτευσης, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και ο ευρύτερος ΣΥΡΙΖΑ, δεν πουν το αυτονόητο: Μόνοι μας δεν μπορούμε, ας δοκιμάσουμε τη μόνη συνταγή που δεν έχουμε δοκιμάσει και είναι «η ισχύς εν τη ενώσει».

Είναι, όντως, αδιανόητο πώς ο Τσίπρας, ο Φάμελλος και ο Χαρίτσης από τη μια και ο Ανδρουλάκης και οι δικοί του από την άλλη δεν βλέπουν ότι, έτσι όπως πάνε, το πιθανότερο είναι να χαρίσουν άλλη μια κυβερνητική θητεία στη ΝΔ, με ή χωρίς Μητσοτάκη. Ειδικά ο Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ το βράδυ των επόμενων εκλογών θα βρεθούν σε κλοιό ασφυκτικών πιέσεων για κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ, τις οποίες δεν θα μπορούν να αποκρούσουν υπό το βάρος του «δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη». Αν εκεί θέλουν να πάνε, ας το πουν καθαρά και ας αφήσουν τα φληναφήματα περί «νίκης» και «αλλαγή κυβέρνησης».

Είναι η στιγμή που πρέπει να γίνει η καίρια επιλογή, αν θέλουν να γίνει αυτό που λένε, δηλαδή να έχουμε αλλαγή στην κυβέρνηση. Αλλά, κατά τα φαινόμενα, δεν θα γίνει. Και από δικαιολογίες άλλο τίποτα.

Και όπως έχει πει ο Αμερικανός πολιτικός Βενιαμίν Φραγκλίνος, «όποιος είναι καλός στις δικαιολογίες σπανίως είναι καλός σε οτιδήποτε άλλο»…