Τι ψάρια μπορεί να πιάσει ο Σαμαράς;

Τι ψάρια θα έπιανε ο Αντώνης Σαμαράς αν έριχνε το καλάμι του στα νερά των εκλογών; Μπορεί να μη γέμιζε το τραπέζι του, αλλά θα είχε ένα πιάτο για να φάει. Άλλωστε ο Σαμαράς, αν κατέβει στις εκλογές, δεν θα το κάνει για να απλώσει το χέρι στην εξουσία. Θα το κάνει για να τραβήξει το χέρι του Μητσοτάκη.

Δεν χρειάζεται να θυμίζουμε τα γνωστά και αυτονόητα: η βεντέτα του Σαμαρά με τους Μητσοτάκηδες πάει τριάντα χρόνια πίσω. Η απέχθεια είναι αμοιβαία. Αλλά τώρα ίσως πρέπει να μιλάμε για μίσος. Και, κατά πάσα πιθανότητα, ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα ιδρύσει κόμμα όχι για να κυβερνήσει, αλλά για να μην κυβερνήσει κάποιος άλλος. Θεμιτό.

Σε ποιους θα απευθυνθεί ο πρώην πρωθυπουργός; Σε ένα δεξιό ακροατήριο που αισθάνεται αρκετά σοβαρό για να κοιτάξει προς τον Βελόπουλο ή τη Λατινοπούλου. Σε τραμπικούς εντός ΝΔ που αντιμετωπίζουν σκωπτικά τις εσωκομματικές καρικατούρες του Αμερικανού προέδρου. Αλλά και σε εκείνους που το κρατούν μανιάτικο στον Μητσοτάκη για την ισότητα στο γάμο και τα «υπόλοιπα woke» που, μεταξύ μας, δεν καταλαβαίνω ποια είναι. Αν κολλήσουν και από δίπλα μερικοί μητροπολίτες, μπορεί να γίνει δουλίτσα.

Θα του προσάψουν την κατηγορία της προδοσίας. Αυτός θα απαντήσει ότι προδότες είναι εκείνοι που αλλοίωσαν την ταυτότητα της παράταξης. Όμως εδώ μπορεί να αρχίσουν τα προβλήματα για το εγχείρημα Σαμαρά. Για δύο λόγους.

Πρώτον, θα είναι εμφανές ότι έφτιαξε κόμμα για να εκδικηθεί τον Μητσοτάκη. Δεν το έφτιαξε ώστε να ακουστεί η προγραμματική του πρόταση, αλλά για να συγκεντρώσει ψήφους διαμαρτυρίας που θα αφαιρεθούν από την εκλογική πίτα της Νέας Δημοκρατίας. Και καλό είναι να μην πηγαίνεις στην κάλπη έχοντας τα προσωπικά σου στην πρώτη θέση της ατζέντας. Οι ψηφοφόροι ενδέχεται να δυσφορήσουν.

Δεύτερον, αν το κόμμα Τσίπρα δείξει ότι έχει δημοσκοπική προοπτική, ο Σαμαράς θα κατηγορηθεί ότι δουλεύει υπέρ του Αλέξη. Θα το καταλάβει και ο ίδιος. Σίγουρα ο Σαμαράς αποστρέφεται τον Μητσοτάκη περισσότερο από όσο αντιπαθεί τον Τσίπρα. Όμως δεν θα μπορεί ούτε ο ίδιος να χωνέψει ότι με το κόμμα του ενδέχεται να συμβάλλει στην προσέγγιση της εξουσίας από τον Τσίπρα.

Συμπέρασμα: ο Σαμαράς είναι ειλικρινής όταν λέει ότι σταθμίζει τις συνθήκες και τα γεγονότα. Θα δει τις δημοσκοπήσεις και θα αποφασίσει. Και είναι αρκετά έμπειρος ώστε να γνωρίζει ότι στην πολιτική το θυμικό είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να σε οδηγήσει στα βράχια.