Πορεία στη μνήμη των τρανς θυμάτων στο κέντρο της Αθήνας – 354 τα θύματα παγκοσμίως το 2025

Με κεράκια στα χέρια και με μια σιωπηρή πορεία στο κέντρο της Αθήνας συλλογικότητες και ομάδες τίμησαν το απόγευμα του Σαββάτου την Ημέρα Μνήμης Τρανς Ατόμων, μια ημέρα που κάθε χρόνο θυμίζει τις ζωές που χάθηκαν λόγω τρανσφοβικής βίας. 

Η πορεία, που ξεκίνησε από την πλατεία Κλαυθμώνος, κατέληξε στο σημείο της δολοφονίας της Jackie Oh, στην οδό Γλάδστωνος. Εκεί, τα άτομα σχημάτισαν με ρεσό τον αριθμό 354, που, σύμφωνα με τον ιστότοπο Τrans lives matter, αποτυπώνει τις δολοφονίες trans και φυλοδιαφορετικών ατόμων που δολοφονήθηκαν το 2025.

Η πορεία, που καλέστηκε από τη συνέλευση του αυτό οργανωμένου trans pride, πραγματοποιείται σε μια περίοδο που διεθνώς —και στην Ελλάδα— συνεχίζει να καταγράφεται στοχοποίηση, επιθέσεις και συχνά αόρατες δολοφονίες τρανς ανθρώπων. Με πανό που ζητούν δικαιοσύνη, ίσα δικαιώματα και προστασία, οι συμμετέχοντες δήλωσαν πως η μνήμη των θυμάτων δεν είναι απλώς ένα επετειακό καθήκον, αλλά μια διαρκής υπενθύμιση της ευθύνης της κοινωνίας και του κράτους να διασφαλίσουν ότι κανένα άτομο δεν θα φοβάται να ζει σύμφωνα με την ταυτότητά του.

Ένας αγώνας ενάντια στη λήθη και τη βία

Η 20ή Νοεμβρίου, Διεθνής Ημέρα Μνήμης Τρανς Ατόμων (Transgender Day of Remembrance – TDOR), αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές ημερομηνίες ορατότητας και μνήμης για την κοινότητα των τρανς και φυλοδιαφορετικών ατόμων. Καθιερώθηκε το 1999 από την ακτιβίστρια Gwendolyn Ann Smith και άλλες μαύρες τρανς γυναίκες για να τιμήσουν τη δολοφονημένη τρανς γυναίκα Rita Hester. Με τα χρόνια πήρε παγκόσμια διάσταση και εξαπλώθηκε σε πολλαπλές πόλεις και χώρες του κόσμου. Στην Ελλάδα ξεκίνησε από την Αθήνα το 2010 και τη Θεσσαλονίκη το 2013 με εκδηλώσεις και εξελίχθηκε σε σιωπηλές πορείες όπου διαβάζονται τα ονόματα των δολοφονημένων υπό το φως κεριών.

Από το 2008, που ξεκίνησαν οι καταγραφές, αριθμούνται περισσότερες από 5.000 δολοφονίες τρανς ανθρώπων. Βέβαια, όπως υπογραμμίζουν οργανώσεις, τα πραγματικά νούμερα να θεωρούνται πολύ υψηλότερα λόγω υποκαταγραφής, λανθασμένης αποτύπωσης φύλου σε επίσημα έγγραφα και φόβου καταγγελίας.

Στην Ελλάδα έχουμε μόνο δύο καταγεγραμμένα περιστατικά την τελευταία δεκαετία, την περίπτωση της Δήμητρας της Λέσβου σε τροχαίο, στο οποίο ο οδηγός την άφησε αιμόφυρτη και έφυγε και της Άννα Ιβάνκοβα, μετανάστριας από την Κούβα η οποία δολοφονήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

Στο επίπεδο της γεωγραφίας, η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική παραμένουν περιοχές με τα υψηλότερα ποσοστά δολοφονιών, συγκεντρώνοντας περίπου το 70% των καταγεγραμμένων περιστατικών σε αρκετές χρονιές.