Το “φαίνεσθαι” σκεπάζει το “είναι”: Το δυσοίωνο αύριο

Η διαρκής συζήτηση των ημερών περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα ποιος ή ποιοι θα κυβερνήσουν μετά τις επόμενες εκλογές, αφού η αυτοδυναμία θεωρείται από πολύ δύσκολη έως αδύνατο. Με απλά λόγια σε ποιον «θα παραδώσει» η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού αυτή τη φορά μάλλον δεν θα παραδώσει αποκλειστικά στον εαυτό της, όπως έκανε το 2023 που ανανέωσε τη θητεία της με νέα αυτοδυναμία.

Αυτό που δεν πολυσυζητείται είναι τι θα παραδώσει, αφού οι οικονομικές προβλέψεις για την επόμενη κυβερνητική θητεία(έως το 2029) είναι δυσοίωνες. Και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν τόσο οι ψηφοφόροι, που θα πάνε στις επόμενες κάλπες, όσο και εκείνοι που ενδέχεται να συμπράξουν σε κυβέρνηση συνεργασίας. Ασφαλώς το γνωρίζουν ο σημερινός πρωθυπουργός και οι οικονομικοί υπουργοί του, οι οποίοι έφτιαξαν τις προβλέψεις για τις οποίες θα μιλήσουμε σήμερα.

Ναι, οι προβλέψεις αυτές προέρχονται από το υπουργείο Οικονομικών και αφορούν την τετραετία 2026-2029. Είναι ο Πολυετής Δημοσιονομικός Προγραμματισμός, έτσι αποκαλείται. Οι πολύ επιμελείς μπορούν να τον διαβάσουν ολόκληρο εδώ.

Ωστόσο ένας και μόνο πίνακας δείχνει τι θα συμβεί. Είναι επίσημος, του υπουργείου Οικονομικών:

Ας προσέξουμε δύο στοιχεία, αρκούν.

Το πρώτο: το ΑΕΠ, που αποτυπώνει την ανάπτυξη της χώρας, από 2,4% το 2026 θα πέσει σχεδόν στο μισό(1,3%) το 2029. Και

Το δεύτερο: ο «Ακαθάριστος Σχηματισμός Παγίου Κεφαλαίου», δηλαδή οι επενδύσεις, από 10,2% το 2026 σχεδόν εξαφανίζονται (0,8%) το 2029.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι το 2026 τελειώνουν οι εισροές από το Ταμείο Ανάπτυξης. Δηλαδή από του χρόνου και μετά η χώρα πρέπει να τα καταφέρει με τις δικές της δυνάμεις.

Ας θυμηθούμε.

Με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση η ΝΔ το 2029 ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε «ανάπτυξη», «επενδύσεις» και αύξηση των εισοδημάτων με «πολλές και καλύτερες δουλειές».

Η «ανάπτυξη» ήρθε, οι «επενδύσεις» καλπάζουν, η ανεργία «μειώνεται», οι ξένοι Οίκοι μας «αναβαθμίζουν». Όμως, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων βρίσκεται ένα σκαλί πάνω από τον πάτο της Ευρώπης, όπως λέει (όχι κάποιος μίζερος της αντιπολίτευσης, αλλά) η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Κάτω από εμάς είναι μόνο η Βουλγαρία.

Κάτι δεν πάει καλά. Χρήμα έρχεται, αλλά «πολλές και καλές δουλειές» όχι. Μήπως δεν έχουμε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά έναν «κερδοσκοπικό οπορτουνισμό» ξένων και μάλιστα με ελληνικά λεφτά, όπως είχε πει πριν από δύο χρόνια ο μακαρίτης πια Κώστας Σημίτης;

Και τι θα συμβεί από του χρόνου και μετά, όταν θα σταματήσουν να έρχονται οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης; Πώς θα τα καταφέρουμε, όταν οι επίσημες προβλέψεις μιλάνε για βουτιά των επενδύσεων και της ανάπτυξης έως και το 2029;

Ο κ. Μητσοτάκης συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια και παρουσιάζει μια φωτεινή εικόνα της ελληνικής οικονομίας: «πετάει» η ανάπτυξη, «αυξάνονται» τα εισοδήματα, επενδυτικός παράδεισος η χώρα.

Αυτή είναι η εικόνα, το «φαίνεσθαι». Η πραγματικότητα, το «είναι» είτε δεν φαίνεται είτε καλύπτεται και εξωραίζεται από την εικόνα.

Και αυτό πρέπει να το ξέρουν όλοι πριν από τις επόμενες εκλογές. Να ξέρουν, δηλαδή, αυτό που έχει συστήσει ο Αμερικανός επιχειρηματίας Μπιλ Γκέιτς:

«Αν δεν μπορείς να το κάνεις καλό, τουλάχιστον κάνε το να φαίνεται καλό».