Stranger Things: Ο ρόλος της Γουϊνόνα Ράιντερ κρύβει μια επώδυνη ιστορία

Με την τελευταία σεζόν του “Stranger Things” να μετρά ήδη τα πρώτα της επεισόδια, η Γουϊνόνα Ράιντερ επιστρέφει στο επίκεντρο ως η βασανισμένη μητέρα, “Τζόις Μπάιερς” και όπως αποκαλύπτει, η έμπνευση πίσω από την ερμηνεία της έχει ρίζες βαθιές και επώδυνες.

Μιλώντας στο Interview για την προώθηση της νέας σεζόν, η 54χρονη ηθοποιός ρωτήθηκε τι την οδήγησε στη διαμόρφωση του ρόλου μιας μάνας που ψάχνει απεγνωσμένα το παιδί της μέσα σε έναν κόσμο που ξεφεύγει από τη λογική.

«Όταν ήμουν λίγο πάνω από είκοσι συνέβη κάτι τρομερό στην πόλη όπου μεγάλωσα. Μια κοπέλα από εκεί, η Πόλι Κλας, απήχθη. Γνώριζα την οικογένειά της. Ήταν αγνοούμενη δύο μήνες και, τραγικά, βρέθηκε δολοφονημένη. Έκανα ό,τι μπορούσα για να βοηθήσω, για να μείνει η υπόθεση ζωντανή στα μέσα. Το να βρίσκεσαι τόσο κοντά σε μια τόσο απτή, βαριά θλίψη… είναι σχεδόν μεταφυσικό», δήλωσε χαρακτηριστικά η Γουϊνόνα Ράιντερ.

Η ηθοποιός εξομολογήθηκε πως η επιθυμία της Πόλι να γίνει ηθοποιός και το γεγονός ότι το αγαπημένο της βιβλίο ήταν “Οι Μικρές Κυρίες” ήταν η σπίθα που την οδήγησε να παίξει στην κινηματογραφική μεταφορά του 1994 και να αφιερώσει την ερμηνεία της στη μνήμη της.

Η εξαφάνιση της 12χρονης την είχε στιγματίσει τόσο βαθιά, που η Γουϊνόνα Ράιντερ δώρισε 200.000 δολάρια για την εκστρατεία αναζήτησής της, προσφέροντας αμοιβή για οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορούσε να φέρει το κορίτσι πίσω.

Κι αυτή η προσωπική πληγή ήταν τόσο ισχυρή, ώστε στην αρχή δίσταζε να αναλάβει τον ρόλο της Τζόις στο Stranger Things, όπου ο μικρός Γουίλ Μπάιερς εξαφανίζεται στην πρώτη κιόλας σεζόν.

«Ήμουν πραγματικά τρομοκρατημένη. Ήθελα να καταλάβουν πόσο σοβαρό είναι αυτό. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς μια εξαφάνιση σαν εργαλείο για να προχωρήσει η πλοκή. Για μένα είναι κάτι απίστευτα προσωπικό», δήλωσε η Γουϊνόνα Ράιντερ.

Η ηθοποιός αποκάλυψε ότι μίλησε με τον πατέρα της Πόλι πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα και ότι μεγάλο μέρος της ερμηνείας της στην πρώτη σεζόν ήταν “δεμένο” μαζί του.

«Δούλεψα πάρα, πάρα πολύ εκείνη την πρώτη χρονιά. Και μετά η σειρά εκτοξεύτηκε, σε βαθμό που δεν είχα ξαναζήσει. Θυμάμαι μια στιγμή απελευθερωτική, όταν συνειδητοποίησα ότι η σειρά δεν αφορούσε πια εμένα», κατέληξε.