Τσιόκας για αγρότες: Κραυγή αγωνίας απέναντι στην εγκατάλειψη και την υποβάθμιση της υπαίθρου

Οι κινητοποιήσεις στον πρωτογενή τομέα δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά. Αποτελούν την κορύφωση μιας μακρόχρονης αγανάκτησης για τους όρους επιβίωσης ενός κρίσιμου κοινωνικού στρώματος, θεμελιώδους για τη συνοχή και την ύπαρξη της ελληνικής υπαίθρου. Της ελληνικής περιφέρειας που ερημώνει, αποτέλεσμα των μεροληπτικών υπέρ των λίγων πολιτικών της κυβέρνησης της ΝΔ.

Η αλληλεγγύη στους αγρότες δεν είναι απλώς μια πράξη συμπαράστασης· έχει μετατραπεί σε κραυγή αγωνίας απέναντι στο φαινόμενο της εγκατάλειψης και της υποβάθμισης της υπαίθρου. Ένα φαινόμενο που, πλέον, απειλεί να καταστήσει τη χώρα αδύναμο και αδιάφορο μέγεθος στις εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τις πολιτικές που εφαρμόζει, έχει διαμορφώσει ένα περιβάλλον ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας υπέρ λίγων μεσαζόντων, αδιαφορώντας για την κοινωνική συνοχή και την παραγωγική βάση της χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2025 χαρακτηρίστηκε από πλήθος κοινωνικών κινητοποιήσεων. Ούτε είναι τυχαίο ότι η κοινωνία γυρίζει την πλάτη σε κόμματα που περιορίζουν τον ρόλο τους σε έναν στενό ανταγωνισμό για δευτεροτριτες κτλ θέσεις στην αντιπολίτευση, αντί να καταθέτουν μια πραγματική, σύγχρονη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Τα στοιχεία κοινωνικής συμπεριφοράς δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος των πολιτών –πέρα από το 60% επιλέγει την αποχή. Μόνο το 40% δείχνει πρόθεση ψήφου  Με αυτόν τον τρόπο στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: ζητά μια σύγχρονη πολιτικη και προγραμματική έκφραση διακυβέρνησης που να αντιστοιχείται πραγματικά στην κοινωνική δυσαρέσκεια και να μπορεί να τη μετασχηματίσει σε αποτελεσματική πολιτική δύναμη.

Η χώρα δεν χρειάζεται μια «καλύτερη διαχείριση» της σημερινής πολιτικής· χρειάζεται ένα νέο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο. Ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης που να απαντά με ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα των αγροτών.

Απαιτούνται νέες πολιτικές που μεταξύ των άλλων να δίνουν λύσεις:

• για το κόστος παραγωγής (μηχανήματα, ενέργεια, λιπάσματα, αγροτική γη κτλ ),
• για σύγχρονους και δίκαιους μηχανισμούς εξαγωγών,
• για ξεκάθαρους κανόνες στις εισαγωγές προϊόντων εκτός ΕΕ,
• για την καθετοποίηση της παραγωγής,
• για τη διασφάλιση της ονομασίας προέλευσης και την ενίσχυση δράσεων που στηρίζουν την ύπαιθρο και αποτρέπουν την ερημοποίησή της.κτλ

Όλα αυτά προϋποθέτουν ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει πραγματική πρόσβαση των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών στα χρηματοδοτικά εργαλεία.

Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να υποχρεωθεί να στηρίζει τα αξιόπιστα προγράμματά τους – ιδιαίτερα των νέων αγροτών – και όχι να τους αποκλείει, όπως συμβαίνει σήμερα στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων. Άρα να ανατραπούν οι εναρμονισμένες πρακτικές του τραπεζικού συστήματος

Το πρόβλημα επιδεινώνεται και από το ισοπεδωτικό φορολογικό καθεστώς που επιβαρύνει την παραγωγική βάση της χώρας, καθώς και από τα εμπόδια πρόσβασης στα βασικά κοινωνικά αγαθά: υγεία, ασφάλιση, παιδεία, υποδομές.

Η αγροτική οικονομία αποτελεί πυλώνα του παραγωγικού ιστού της χώρας και επηρεάζει θετικά ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο τουρισμός αναβαθμίζεται ποιοτικά όταν συνδέεται με τα προϊόντα και τις διατροφικές παραδόσεις του πρωτογενούς τομέα.

Όλα τα παραπάνω καθιστούν σαφές ότι οι μεγάλες κινητοποιήσεις και τα μπλόκα των αγροτών δεν αφορούν απλώς επιμέρους αιτήματα, αλλά την ανάγκη ριζικής αλλαγής της κυβερνητικής πολιτικής που εφαρμόζει η ΝΔ.

Αυτό, με τη σειρά του, αναδεικνύει την ανάγκη για μια ουσιαστική ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου. Όχι μέσα από τεχνητές συγκολλήσεις κομματικών μηχανισμών, αλλά με πολιτικές δυνάμεις που έχουν γείωση στην κοινωνία και μπορούν να διαμορφώσουν ένα πραγματικό σχέδιο διακυβέρνησης.

Η πολιτική πρέπει να επιστρέψει στα χέρια των πολιτών.

Η νέα εποχή απαιτεί ένα εναλλακτικό πρόγραμμα – και οι κινητοποιήσεις του 2025 το κάνουν κάτι περισσότερο από σαφές. Το μέλλον ανήκει σε πολιτικές εκφράσεις που συνδέονται πραγματικά με τις κοινωνικές διεργασίες και απορρίπτουν τους ανεξέλεγκτους εξουσιοδοτισμούς που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση.

*Ο Χάρης Τσιόκας είναι πρώην βουλευτής – υπουργός