Rockwave Festival 2009: Εντυπώσεις από την πρώτη μέρα

Από το ποδαρικό των Cabaret Balkan στο υψηλών στάνταρ show των αγαπημένων του ελληνικού κοινού Placebo, το ΜΕΝ 24 σας μεταφέρει τις εντυπώσεις του από την πρώτη μέρα του Rockwave Festival 2009Με τις καλύτερες προϋποθέσεις άνοιξε τις πύλες του, το φετινό Rockwave. To billing της 1ης μέρας δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης και επανάπαυσης. Περίπου 20.000 κόσμος βρέθηκε στο Terra Vibe προκειμένου να αποθεώσει τα ινδάλματα του.




Cabaret Balkan

Ποδαρικό στην μεγάλη σκηνή του φεστιβάλ έκαναν οι δικοί μας Cabaret Balkan. Ξεσηκωτική μουσική, βαλκανικοί ήχοι και πολλά κέφια χαρακτήρισε την παρουσία τους. Δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη δυσκολία προκειμένου να κερδίσουν με το… καλησπέρα τους 1.000 περίπου θεατές που βρέθηκαν εκείνή την ώρα στη Μαλακάσα. Διασκεύασαν ετερόκλητα κομμάτια όπως τα Don’t Worry, Be Happy (Bobby McFerrin), Kashmir (Led Zeppelin), Get That Money (Goran Bregovic), Μισιρλού, Walk This Way (Aerosmith), Σήκω Χόρεψε Κουκλί μου, Kiss (Prince) αφήνοντας την δική τους σφραγίδα. Το συμπέρασμα παρότι ακροβατούσαν και ρίσκαραν σε ότι αφορά την απόδοση των παραπάνω κομματιών ήταν θετικό για το όλο εγχείρημα τους. Κατά γενική ομολογία αποτέλεσαν την καλύτερη προθέρμανση για ότι θα ακολουθούσε.




Aviv Geffen

Τη σκυτάλη πήρε ο Ισραηλινός, Aviv Geffen, ο οποίος θεωρείται σούπερ σταρ στην πατρίδα του με εκατομμύρια πωλήσεις. Ο Geffen έχοντας στο πλευρό του τρία μέλη των Blackfield απέδειξε με την σκηνική του παρουσία πως μόνο τυχαία δεν είναι η καλλιτεχνική πορεία του.Highlight αποτέλεσε το σπάσιμο μιας κιθάρας μετά το κομμάτι «Cloudy Now». Παράλληλα δεν απέφυγε ορισμένα λογύδρια με αφορμή τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις. Από τα πυρρά του 36χρονου μουσικού δεν ξέφυγε ο πρόεδρος του Ιράν, Αχμαντινετζάντ. Επίσης, αφιέρωσε το «The End Of The World» στην άτυχη Ιρανή που έχασε άδικα τη ζωή της στις πρόσφατες διαδηλώσεις στην αραβική χώρα. Σε γενικές γραμμές η ερμηνεία του Geffen ήταν εξαιρετική, ωστόσο δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεώρησαν πως τα κομμάτια από τα προσωπικά του άλμπουμ υπολείπονται έναντι των δύο δουλειών του με τους Blackfield.

Setlist: Black & White, It’s Alright, Pain, October, The One, The End Of The World, Cloudy Now, Love Song.




Gogol Bordello

Ακολούθησαν οι Gogol Bordello, oι οποίοι επισκέφθηκαν τη χώρα μας για δεύτερη συνεχόμενη χρονια. Για τους μη μυημένους, πρόκειται για ένα πολυφυλετικό πανκ συγκρότημα από την ανατολική Νέα Υόρκη που σχηματίστηκε το 1999 και είναι φημισμένο για τη σκηνική παρουσία του. Η μουσική της μπάντας είναι επηρρεασμένη από την μουσική των Ρομά, καθώς και ο πυρήνας των μελών της κατάγονται από την ανατολική Ευρώπη. Κυριάρχα όργανα στη μουσική τους αποτελούν το ακορντεόν και το βιολί (σε μερικά άλμπουμ και το σαξόφωνο), το ύφος τους παραπέμπει σε πανκ και dub μουσική, ενώ ο στίχος τους είναι πολυγλωσσικός. Ο Phill Jupitus έχει περιγράψει την μπάντα «είναι κάτι σαν οι Clash και οι Pogues να παλεύουν… κάπου στην ανατολική Ευρωπη». Και δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Στο «Start Wearing Purple» ο τραγουδιστής της μπάντας, Eugene βρέθηκε στο κοινό τραγουδώντας από… κοινού τους στίχους! Η αστείρευτη ενέργεια των Ρώσων (στην πλειονότητα τους) τσιγγάνων μεταδόθηκε τάχιστα στους θεατές που δημιούργησαν ατμόσφαιρα γιορτής. Από τις πλέον εκκεντρικές και συνάμα multi-culti εμφανίσεις…

Foals

Όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις έναν Έλληνα. Και όχι κάποιον τυχαίο. Στη μικρή σκηνή, οι Βρετανοί Foals με τον Γιάννη Φιλιππάκη στα φωνητικά και την κιθάρα έπεσαν δυστυχώς πάνω στο set των Gogol Bordello με συνέπεια να μην μπορέσουν να δονήσουν την ατμόσφαιρα με το χαρακτηριστικό indie rock στον βαθμό που θα επιθυμούσαν. Περίπου 800 «μουτζαχεντίν» οπαδοί συγκεντρώθηκαν για να απολαύσουν την ψυχεδέλεια που αποπνέει το πρώτο και μοναδικό μέχρι στιγμής άλμπουμ τους, ονόματι «Antidote». Οι Foals αποτελούν το νέο μουσικό διαμάντι της Μεγάλης Βρετανίας. Με σουρεαλιστική στιχουργική δημιουργία και κιθάρες που ακούγονται σαν έντομα – όπως δηλώνουν και οι ίδιοι – έχουν καταφέρει να μην μοιάζουν με κανένα άλλο γκρουπ! Βάφτισαν το γκρουπ τους Foals, δηλαδή πουλάρια (!) εμπνευσμένοι από το επίθετο του ελληνικής καταγωγής τραγουδιστή και ιδρυτή του γκρουπ. Ο τελευταίος προλόγισε το «Olympic Airways», ως «το τραγούδι που λέγεται Ολυμπιακή Αεροπορία». Μία μπάντα η οποία θα μας απασχολήσει σίγουρα και στο μέλλον, όπου θα μπορούμε να βγάλουμε ακόμη πιο ασφαλή συμπεράσματα για τις δυνατότητες της και ενδεχομένως σε διαφορετικές συνθήκες.




Moby

Ο Moby εκ των ηρώων του Rock Festival καθώς είχε πάρει μέρος στην πρώτη εμβρυακή διοργάνωση που αποτέλεσε προπομπό της σημερινού festival με τίτλο «Rock of Gods» (1996) δεν χρειάζεται πλέον συστάσεις. Από τους πλέον αγαπητούς καλλιτέχνες στο ελληνικό κοινό καταφέρνει να συγχέει βιολιά, κιθάρες, ροκ ήχους με ambient συνθέσεις με χαρακτηριστική άνεση. Σίγουρα, θα ήταν αδικία εάν χαρακτήριζες τη μουσική του απλώς electro. Ο χορτοφάγος μουσικός συμπεριέλαβε όλες τις χαρακτηριστικές επιτυχίες του σε ένα σετ όπου πιστοποίησε πως βρίσκεται τουλάχιστον σε ότι αφορά τη σκηνική του παρουσία σε μεγάλη φόρμα. Κομμάτια όπως τα «Bodyrock», «Lift Me Up» (όπου αφιέρωσε μερικά ‘γαλλικά’ για στον Τζορτζ Μπους), «Feel So Real», «Porcelain», προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης αλλά και αναμνήσεις στους παλαιότερους. Ήταν ένα αυθεντικό show από έναν τίμιο και πάντα πρωτοποριακό καλλιτέχνη όπως είναι ο Μoby.

Setlist: Extreme Ways, In My Heart, Go, Wait For Me,Raining Again, Bodyrock , Mistake , Porcelain , Pale Horses, Why Does My Heart Feel So Bad?,We Are All Made Of Stars,Walk With Me, Lord, Natural Blues, Lift Me Up , Feel So Real.




Placebo

Οι Placebo επιβεβαίωσαν για ακόμη μία φορά τους στενούς τους δεσμούς με την Ελλάδα προσφέροντας ένα ακόμη show υψηλών στάνταρ. Ξεκίνησαν λίγο μετά τις 22.00 το ρεπερτόριο τους δίνοντας έμφαση όπως είναι λογικό στο τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο «Battle for the Sun». Περισσότεροι από 20.000 παρευρισκόμενοι δεν έδειξαν να αιφνιδιάζονται τραγουδώντας τους στίχους. Στο δεύτερο μισό του σετ ακούστηκαν οι γνωστές επιτυχίες του συγκροτήματος, όπου το κοινό έδειξε να «ζεσταίνεται». Κατά την διάρκεια του «Every You Every Me» επικράτησε ντελίριο ενθουσιασμού. Ήταν τέτοια η ανταπόκριση που ο Brian Molko και η παρέα του δυσκολεύονταν να αποχαιρετήσουν τον κόσμο. Μετά την πρώτη αποχώρηση τους, επανήλθαν για να ερμηνεύσουν τα «Infra-Red» και «The Bitter End». Ακολούθησε και δεύτερο encore, τη στιγμή που άπαντες θεώρησαν πως η σεμνή τελετή είχε λάβει τέλος. Με το «Taste In Men» η βραδιά ολοκληρωνόταν μέσα σε αποθέωση. Ένσταση από πολλούς αποτέλεσε το γεγονός, πως θα μπορούσαν να τιμηθούν περισσότερα τραγούδια από το παρελθόν αλλά και πως σε σχέση με παλαιότερες εμφανίσεις τους στην Ελλάδα οι Placebo έδειχναν πιο επαγγελματίες επί σκηνής αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το επικοινωνιακό κομμάτι.

Setlist: Kitty Litter, Ashtray Heart, Battle For The Sun, For What It’s Worth, Sleeping With Ghosts, Speak In Tongue, Follow The Cops Back Home, Every Me Every You, Julien, The Never-Ending Why, Black Eyed, Happy For Gone, Meds, Come Undone, Special K, Song To Say Goodbye. Encore 1: Infra-Red, The Bitter End. Encore 2: Taste in Men.