Οι συντελεστές της Λιλιπούπολης μιλούν στο NEWS 24/7 για τη θρυλική ραδιοφωνική σειρά

Η θρυλική ραδιοφωνική σειρά “Λιλιπούπολη” που συνδέθηκε με την εποχή του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ (1976-1980) και μεγάλωσε ως σήμερα γενιές και γενιές, ξαναζωντανεύει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και μας παρασύρει στον κόσμο των αγαπημένων τραγουδιών, σε μουσική Νίκου Κυπουργού, Δημήτρη Μαραγκόπουλου, Λένας Πλάτωνος, Νίκου Χριστοδούλου και στίχους της Μαριανίνας Κριεζή.

Δύο παραμυθένιες βραδιές στις 3 και 4 Δεκεμβρίου, γεμάτες όνειρα και αναμνήσεις υπό τη μουσική διεύθυνση του Νίκου Χριστοδούλου, που θα ζωντανέψουν μέσα από τις ερμηνείες της Σαβίνας Γιαννάτου, του Δώρου Δημοσθένους, της Λένιας Ζαφειροπούλου και του Τάση Χριστογιαννόπουλου.

Εδώ Λιλιπούπολη – Η ραδιοφωνική σειρά που λάτρεψαν μικροί και μεγάλοι

Το “Εδώ Λιλιπούπολη” ήταν μια παιδική ραδιοφωνική σειρά που ξεκίνησε το 1976 και διήρκεσε μέχρι το 1980. Η σειρά ακουγόταν στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, το οποίο ήταν την περίοδο εκείνη υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι. Η εκπομπή θεωρήθηκε και συνεχίζει να θεωρείται “θρυλική”, τόσο για την πρωτοτυπία και την ποιότητά της, όσο και για την επίδραση της γενικότερα.

Το 1975 ο Μάνος Χατζιδάκις ανέλαβε τη διεύθυνση του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ανάμεσα στα σχέδιά του ήταν η δημιουργία μιας παιδικής εκπομπής, τη δημιουργία της οποίας ανέθεσε στην προσωπική του φίλη Ρεγγίνα Καπετανάκη.

Η τελευταία, με τη βοήθεια της παιδοψυχολόγου Ελένης Βλάχου, κατασκεύασαν ένα αρχικό πλάνο του κόσμου της “Λιλιπούπολης”, τον οποίο οργάνωσαν και παρουσίασαν στον Χατζιδάκι. Ο Χατζιδάκις ενθουσιάστηκε με την ιδέα και έδωσε την άδεια και την προστασία του στη νέα σειρά, που ξεκίνησε να εκπέμπεται το 1976.

Η εκπομπή, η οποία ήταν καθημερινή, ήταν μουσικά επενδυμένη μετραγούδια ευρηματικότατων στίχων. Η Μαριανίνα Κριεζή ήταν η στιχουργός των τραγουδιών και μια σειρά νέων καλλιτεχνών, Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Λένα Πλάτωνος, Νίκος Κυπουργός και Νίκος Χριστοδούλου, συνέθεταν τις μουσικές, τις οποίες τραγουδούσαν οι Σπύρος Σακκάς, Σαβίνα Γιαννάτου, Αντώνης Κοντογεωργίου.

Μικρά και μεγάλα παιδιά λάτρεψαν τον κόσμο της Λιλιπούπολης και τα καμώματα των κατοίκων της.

Η Λιλιπούπολη ήταν μια “παιδική” – όχι όμως παιδιάστικη – εκπομπή, καμωμένη “για παιδιά και έξυπνους μεγάλους”, η οποία λατρεύτηκε, αλλά και πολεμήθηκε, ίσως επειδή ασκούσε κριτική χωρίς διακρίσεις σε πρόσωπα και θεσμούς.

Δημιούργησε ένα καινούργιο παραμύθι που εμπεριείχε πάντοτε την αιώνια πάλη ανάμεσα στο καλό και το όμορφο με το κακό και το άσχημο, με τους δικούς του σύγχρονους καλούς, τους κακούς του, τους παππούδες του, τις προ-προγιαγιάδες με τις ξύλινες κουτάλες και τις μυστικές συνταγές, τους προγόνους, τα μαγικά δέντρα, τους ευφάνταστους και ευρηματικούς επιστήμονες που πραγματοποιούν τις συλλογικές και τις ατομικές μας φαντασιώσεις, τις μάγισσες και τους αόρατους ελέφαντες, τις μαγευτικές τοποθεσίες με τα σύγχρονα, παραμυθένια τοπωνύμια.

“Εδώ Λιλιπούπολη -Τα τραγούδια” και οι αναμνήσεις των τραγουδιστών

Όλοι όσοι έχουμε “ταξιδέψει” στο σύμπαν της Λιλιπούπολης έχουμε ένα τουλάχιστον αγαπημένο τραγούδι ή έναν αγαπημένο ήρωα. Ρωτήσαμε τους συντελεστές της παράστασης “Εδώ Λιλιπούπολη» Τα τραγούδια” να μας αποκαλύψουν τα δικά τους αγαπημένα και τις αναμνήσεις τους.

Το χοντρό μπιζέλι που χορεύει τσιφτετέλι. Είναι τόσο παράλογο και τόσο αστείο να χορεύει ένα μπιζέλι λικνιστικά με τα κολοκυθάκια να χτυπάνε παλαμάκια κι όμως τόσο φυσικό και κατανοητό στη παιδική μας φαντασία.

Για την Λένια Ζαφειροπούλου οι μνήμες ξεκινούν πολύ πολύ πίσω: “Δεν έχω ένα μόνο αγαπημένο τραγούδι από τη Λιλιπούπολη, ακούω τη μουσική της από μωρό και τη θυμάμαι πριν καν αρχίσω να καταλαβαίνω τα λόγια και να χαμογελώ με το χιούμορ τους. Ήδη από’το νηπιαγωγείο, θυμάμαι έντονα, τον αισθησιακό χρόνο στο ‘Περνά, περνά η ώρα’, την άφυλη κι όμως τρυφερή ερωτική εξίσωση στο ‘Μικρό και το Μεγάλο’, το απολαυστικό άθροισμα των καφέ και κόκκινων αντικειμένων, αυτό το θησαυροφυλάκιο εννοιών που τόσο αγαπούν τα παιδιά στο Καφέ και στο Κόκκινο Χρώμα. Και ύστερα τη δυσνόητη, αλλά διεγερτική επαναστατική διάθεση στο ‘Ως πότε παπαγάλοι’ που σε έκανε πολύ αργότερα να νιώσεις πιο οικείο τον πρώτο σου Στραβίνσκι.”

Και πιο παλιά απ’ όλα, ίσως από μια ηλικία όπου ούτε καν μιλάω ακόμα σωστά, θυμάμαι σε μια κασέτα ένα αστείο τραγούδι για μια ντοματιά στη Λίλιτσα, που δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνεται στη συναυλία μας, και ίσως ούτε και στον επίσημο δίσκο. Και πάντα έβρισκα υπέροχα τα τζαζέ ιντερμέδια των εκπομπών”.

Ο Δώρος Δημοσθένους μιλάει για τη Λιλιπούπολη και κατακλύζεται από συναισθήματα.

΄’Για πολλά χρόνια το αγαπημένο μου τραγούδι ήταν το ‘Χρυσαλιφούρφουρο’, μετά η ‘Ρόζα Ροζαλία’, και σιγά σιγά μεγάλωνε η λίστα με τα αγαπημένα. Όταν άκουσα όμως το ‘Μια Βραδυά Στο Πόρτο Λίλι’ κάπως ανατρίχιασα. Θυμάμαι και το πού και πότε το πρωτοάκουσα. Ειδικά η φράση ’Κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι γίναν άστρα και μπαλόνια, τρεχαντήρια και τριζόνια’. Δεν μπόρεσα να αναλύσω ποτέ αυτό που ένιωσα και νιώθω όποτε το λέω. Ίσως να μου θυμίζει τα παιδικά χρόνια της αθωότητας της παιδικής ανεμελιάς και της ανιδιοτελούς φιλίας. Ίσως νοσταλγία για φίλους που αγάπησα και αγαπώ, αλλά που χαθήκαμε μέσα στα χρόνια ή τους βλέπω σπάνια. Ίσως και μια παρηγοριά που κάποια μέρα θα γίνουμε άστρα και χρωματιστά μπαλόνια στα μάτια των παιδιών.”

Ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος μάς λέει για τη δική του Λιλιπούπολη και το δικό του αγαπημένο τραγούδι: “Το χοντρό μπιζέλι που χορεύει τσιφτετέλι. Είναι τόσο παράλογο και τόσο αστείο να χορεύει ένα μπιζέλι λικνιστικά με τα κολοκυθάκια να χτυπάνε παλαμάκια κι όμως τόσο φυσικό και κατανοητό στη παιδική μας φαντασία. Θυμάμαι να με γοητεύει και να γελάω και να το τραγουδάω ακούγοντάς το στο ραδιόφωνο όταν ήμουν παιδί και αυτή η γοητεία και η χαρά δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή μέχρι σήμερα με αυτόν τον πράσινο χορό όπου κι εγώ με ένα πράσινο καινούργιο παπιγιόν χορεύω με λαχτάρα αγκαλιά με μια αγκινάρα το πρώτο μου ταγκό…!”

Η Σαββίνα Γιαννάτου αποκαλύπτει ποιο είναι το δικό της “φωτεινό” τραγούδι από τη Λιλιπούπολη, αλλά και ποιο είναι το αγαπημένο της από εκείνα που έχει ερμηνεύσει η ίδια: “Από τα τραγούδια που έχω τραγουδήσει εγώ, είναι το ‘Ηλιακό Λεωφορείο’. Μου αρέσει πάρα πολύ το σχήμα με τα φωνητικά στο τέλος των ρεφραίν. Δίνουν την αίσθηση των πουλιών, του ήλιου και της ταχύτητας. Θεωρώ ότι είναι μια ιδιαίτερα επιτυχημένη μελοποίηση των στίχων της Μαριανίνας Κριεζή από την Λένα Πλάτωνος. Ένα φωτεινό τραγούδι!

Όσον αφορά γενικά τα τραγούδια της Λιλιπούπολης είναι πολλά που μου αρέσουν πολύ, η ‘Οφις Σόφη’, το ‘Άου βάου κουκουβάου’ που το έχει πει μοναδικά ο Σπύρος Σακκάς, το ‘Άσπρο Χρώμα’, η ‘Ρόζα Ροζαλία’ και πολλά άλλα.”

Πληροφορίες

• Συμμετέχει η παιδική-νεανική χορωδία Rosarte
• Διεύθυνση χορωδίας Ρόζη Μαστροσάββα
• Ορχήστρα από 17 μέλη του μουσικού συνόλου Ventus Ensemble
• Συμπαραγωγή: Cricos – Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Info: Σάββατο 3 Δεκεμβρίου , ώρα: 20:00, Κυριακή 4 Δεκεμβρίου , ώρα 19:00, Αίθουσα: Αλεξάνδρα Τριάντη, Eισιτήρια: 210 72 82 333, Προπώληση: megaron.gr.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις