Άθλια φασισταριά. Μαζέψτε τα τώρα

Κτήνη και άθλια φασιστικά υποκείμενα, που μόνο κατ’ όψιν μοιάζουν με ανθρώπους, θα μπορούσαν μόνο να πράξουν όσα δραματικά σημειώθηκαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Οι εικόνες που όλη η Ελλάδα αντίκρισε να χτυπούν, να κλωτσούν, να ρίχνουν κάτω και να συνεχίζουν να προπηλακίζουν τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης μέχρι τελικής πτώσης είναι κυριολεκτικά τραγικές.

Ο Γιάννης Μπουτάρης και ενώ βρισκόταν σε εκδήλωση για την Γενοκτονία των Ποντίων, δέχτηκε μια αναίτια επίθεση από ομάδα τραμπούκων, κάποιοι εκ των οποίων φορώντας κουκούλες, όχι μόνο τον εξύβρισαν, αλλά τον έριξαν στο έδαφος συνεχίζοντας να του πετάνε διάφορα αντικείμενα. Κάποιοι άλλοι έτρεχαν να τον χτυπήσουν, ενώ ακόμη και όταν προσπάθησε να μπει στο αυτοκίνητό του, οι ίδιοι τραμπούκοι προσπάθησαν να τον χτυπήσουν με ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Κάποια άλλα αρρωστημένα μυαλά έσπασαν με τούβλα το αυτοκίνητό του, με το μίσος να πλημμυρίζει το μυαλό τους.

Δεν χωρά καμία αμφιβολία, ότι πρόκειται για εγκάθετους φασίστες και τραμπούκους σε διατεταγμένη υπηρεσί,α οι οποίοι πρέπει να συλληφθούν σήμερα. Τώρα.

Και εδώ καλούνται αστυνομία και δικαιοσύνη να πράξουν τα αυτονόητα, χωρίς να κωλυσιεργούν..

Δεν χωρά πάντως καμία αμφιβολία, ότι προκαλεί αίσθηση ο τρόπος με τον οποίο «αντέδρασαν» οι υπόλοιποι φορείς. Επίσημοι και μη. Αλήθεια, πού ήταν οι υπεύθυνοι της εκδήλωσης; Πού ήταν οι λοιποί επίσημοι να δημιουργήσουν ένα πέπλο προστασίας στον Γιάννη Μπουτάρη; Γιατί δεν απομόνωσαν τους τραμπούκους που ήταν ανάμεσά τους; Πού ήταν η αστυνομία; Και τι έκανε ο απλός ο κόσμος; Καθώς όπως αποκαλύπτουν τα βίντεο από το αποτρόπαιο αυτό συμβάν, μόνο η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και δυο άνδρες της ασφάλειάς του έμειναν στο πλευρό του.

Το χθεσινό επεισόδιο ήταν σκοτεινό. Το μαύρο τάγμα που έδρασε για ακόμη φορά, δεν βρήκε την απάντηση που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε. Η άνανδρη, ωστόσο, δράση του δεν αγγίζει τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης. Είναι πολύ μικρό το όποιο τάγμα, για να του προξενήσει την παραμικρή αμυχή.

Οφείλουμε ωστόσο, έστω και αυτή την στιγμή να αντιδράσουμε, ως κοινωνία και ως οντότητες και επιτέλους να μιμηθούμε –ακόμη και στο ελάχιστο- όσα έγραψε ο βραβευμένος Γάλλος ποιητής Ρενέ Σαρ, πως πρέπει «να αγαπήσουμε παθιασμένα εκείνα τα όντα που θυσιάζονται και προστατεύουν την παραμικρή ελευθερία»… όπως δηλαδή πράττει εδώ και πολλές δεκαετίες ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης.