Οι πλατείες της οργής

Οι πλατείες της οργής
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΒΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ EUROGROUP--ΦΩΤΟ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ//EUROKINISSI Eurokinissi

Οι διαδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας που άγγιξαν (και ξεπέρασαν) τα όρια του φασισμού, με τον λάθος πατριωτισμό σε πρώτο πλάνο

Ωραία ήταν την Τετάρτη στις πλατείες. Υποθέτω δηλαδή, διότι στο Ηράκλειο αφενός ο παλιόκαιρος (μιλάμε για χαλάζι, όχι αστεία) και αφετέρου η επαγγελματική υποχρέωση να δω το Ολυμπιακός – ΑΕΚ (ναι, είναι δουλειά, τι να κάνουμε τώρα?) δεν μου επέτρεψαν να παρευρεθώ  στη –σχετικά μικρή όπως έμαθα – συγκέντρωση. Αλλά είδα τις εικόνες από την υπόλοιπη  Ελλάδα, κυρίως Αθήνα και Θεσσαλονίκη και διαπίστωσα ότι υπήρχε κέφι και καλή διάθεση. Μια χαρά, κανένα πρόβλημα επ΄αυτού.  Άλλωστε ένα στοίχημα που καλείται να κερδίσει η κυβέρνηση είναι να πάρει μαζί της μέρος της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Πράγμα το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί μονάχα με την περιγραφή του ελληνικού δράματος από τον Γιάνη Βαρουφάκη. Χρειάζεται η Ευρώπη να καταλάβει πόσο έχει ζοριστεί και υποφέρει ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων, δίχως μάλιστα κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Όχι το αποτέλεσμα που θα δικαιολογούσε τόσες θυσίες εν πάση περιπτώσει. Άρα, ο κόσμος που βγαίνει κατά χιλιάδες στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί εναντίον της λιτότητας, ίσως και να έχει χρησιμότητα, όχι μόνο ως μέσο σίγασης κάθε εσωτερικής αντιπολίτευσης («είσαι μαζί μας ή με τους άλλους»,  η γραμμή που κυριαρχεί τη δεδομένη στιγμή στην κοινωνία) αλλά και ως διαπραγματευτικό όπλο στο εξωτερικό. Δεν το πολυπιστεύω για να είμαι ειλικρινής, πάντως δεν το απορρίπτω κιόλας.

Τα όρια του φασισμού

Μέχρι εδώ όλα καλά. Αρκεί να μην μπήκαν στον κόπο οι Ευρωπαίοι να διαβάσουν τα πλακάτ και τα πανό στο Σύνταγμα και αλλού. Αρκετά είχαν μηνύματα και συνθήματα στο πλαίσιο της κεντρικής ιδέας για το τέλος της λιτότητας. ΟΚ.

Και αρκετά άλλα κινήθηκαν από την κακογουστιά και τη φτήνια μέχρι τον άκρατο λαϊκισμό, στα όρια του φασισμού! Προσβλητικά, υβριστικά, τσαμπουκαλίδικα, εξυπνακίστικα, νεοελληνικά! Σα να διαβάζεις το ελληνικό facebook όπου μετά τη νίκη ΣΥΡΙΖΑ και την συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, το bulying εις βάρος των σκεπτικιστών έχει γίνει πιο δημοφιλές και από το candycrash. Για το δε κάψιμο της σημαίας της Ε.Ε. (ή το κατέβασμα της από τον αντιστασιακό δήμαρχο στο δημαρχείο της Πάτρας) δεν χρειάζεται καν σχόλιο. O καθένας καταλαβαίνει πόσα χρήματα της καταραμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν απολαύσει κατά καιρούς και οι εμπρηστές και ο αντιστασιακός δήμαρχος μαζί  με την πόλη του (και όλες τις πόλεις της Ελλάδος ασφαλώς). 

Έτσι είναι όμως οι πλατείες. Οι ελληνικές πλατείες τουλάχιστον που γεμίζουν για όλους τους πιθανούς και απίθανους λόγους (γέμισαν για το Μακεδονικό, για τις ταυτότητες, για την κρίση κ.λ.π.). Δεν ελέγχονται. Και ενίοτε παράγουν πράγματα πέραν πάσης νοσηρής φαντασίας. Η ιστορία έχει γράψει πια ότι η άνοδος και η εγκαθίδρυση της Χρυσής Αυγής ως σημαντικού παράγοντα στην πολιτική ζωή του τόπου έχει τις ρίζες της στο κίνημα των Αγανακτισμένων.

Το πλεονέκτημα που δαγκώνει

Με τον λάθος πατριωτισμό σε πρώτο πλάνο (εμείς, ο περιούσιος λαός της Ευρώπης, θα τσακίσουμε τον κατακτητή), ο κίνδυνος η σημερινή κατάσταση να φύγει γρήγορα από το αριστερό πρόσημο (αν η διαπραγμάτευση δεν πάει καλά ας πούμε) και να αρχίσει να γέρνει ταχύτατα προς την άκρα δεξιά, είναι κάτι περισσότερο από υπαρκτός.

Η κυβέρνηση προσπαθεί. Ουδείς το αμφισβητεί.  Στην προσπάθεια της αυτή, θέλει και καταφέρνει να έχει μαζί της τις πλατείες (την ευρεία συναίνεση του κόσμου δηλαδή). Για το πετύχει εντούτοις, χρησιμοποιεί μια υψηλής έντασης ρητορεία που ρίχνει δίχτυα  σε θολά ιδεολογικά νερά. Όλα αυτά περί αξιοπρέπειας, εθνικής υπερηφάνειας ή τα «καμμένα» περί διαπραγμάτευσης στα τέσσερα των προηγούμενων κυβερνήσεων, στην παρούσα φάση της δίνουν το πλεονέκτημα της συσπείρωσης των Ελλήνων. Και ταυτόχρονα ανοίγουν ακόμη περισσότερο την πόρτα σε αντιλήψεις και πεποιθήσεις συμπλεγματικές, προβληματικές, επικίνδυνες. Το πλεονέκτημα στο κάτω – κάτω είναι τέτοιο μονάχα αν μπορέσεις να το εκμεταλλευθείς ουσιαστικά και άμεσα. Ειδάλλως, δεν αποκλείεται να γυρίσει ανάποδα και σε δαγκώσει εκεί που φαντάζεστε. Και μαζί, να δαγκώσει και όλους εμάς.

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Prismanews.gr

* Ο Κώστας Κεφαλογιάννης  είναι δημοσιογράφος. Εργάστηκε στις εφημερίδες Εξουσία, Sportime, Εξέδρα των Σπορ και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Sportime 89,2 και Arrena 89,2. Αρθρογραφεί καθημερινά στο www.prismanews.gr και στο Contra.gr. Συνήθως είναι πιο φλύαρος από το βιογραφικό του…

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα