Γιατί επιχειρούν να πλήξουν τον Μητσοτάκη

Τελευταία έχω την αίσθηση ότι ο πρωθυπουργός αισθάνεται την ανάγκη, κλέβοντας λίγο από τον πολύτιμο χρόνο που διαθέτει για την ανασυγκρότηση της χώρας, να μεριμνά και για την ανασυγκρότηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν βρίσκω κάποιον άλλο λόγο προκειμένου να εξηγήσω το ζωηρό ενδιαφέρον που επιδεικνύει ο Αλέξης Τσίπρας για την ποιότητα της αντιπολίτευσης που του ασκείται.

Τις προάλλες από του βήματος του κοινοβουλίου ο πρωθυπουργός εξέφρασε σχεδόν την απογοήτευση του, γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντί να αναμετρηθεί μαζί του στο χώρο του Κέντρου, επέλεξε την ακραία δεξιά φρασεολογία. Εν συνεχεία, στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, επανήλθε στη Νέα Δημοκρατία, εν προκειμένω στον αρχηγό της, λέγοντας ότι υπό την προεδρία του το κόμμα έγινε τοξικό. Δεν είπε, βεβαίως, με ποιον τρόπο θα μπορέσει να αποτοξινωθεί, και σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά όλοι κατάλαβαν το… υπονοούμενο.

Με άλλον αρχηγό, ίσως; Με κάποιον που θα είχε και τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, ή τέλος πάντων την αποδοχή του ίδιου και του στενού περιβάλλοντός του;  Και αυτό το άφησε να αιωρείται. Ωστόσο είναι βέβαιο, για όσους δεν έπιασαν το… υπονοούμενο, ότι το Μαξίμου δεν έχει προσωπικά με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι, όπως λένε, «έχω εντολή να σε σκοτώσω, αλλά δεν είναι προσωπικό το θέμα». Απλά κάνουν αυτό που θα έκανε κάθε σοβαρός «παίκτης» προκειμένου να μειώσει πολιτικά τον αντίπαλο, και συγχρόνως να προκαλέσει την αμφισβήτηση του στο εσωτερικό του κόμματος. Και ο Αλέξης Τσίπρας, ανεξάρτητα κατά πόσο συμφωνεί κανείς με τις μεθόδους του, είναι «παίκτης».

Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση το θέμα δεν αφορά τον κ. Τσίπρα. Αυτός αξιοποιεί τις ευκαιρίες που του δίνονται, με τον τρόπο που αυτός θεωρεί ότι θα τον βοηθήσουν να μειώσει τη διαφορά, που δημοσκοπικά φαίνεται ότι χωρίζει το κόμμα του από την προπορευόμενη Νέα Δημοκρατία. Το θέμα αφορά ορισμένους στη Νέα Δημοκρατία που «πιάνονται» από τις λεκτικές ακροβασίες του πρωθυπουργού περί «ακροδεξιάς», που είτε από πολιτική αφέλεια είτε γιατί θεωρούν ότι o Μητσοτάκης δεν «κολλάει» με το συντηρητικό DNA της Νέας Δημοκρατίας, εμφανίζονται ως εξαπτέρυγα του Μαξίμου.

Το σχέδιο απαξίωσης του πρόεδρου της Νέας Δημοκρατίας μόλις ξεκίνησε, και όπως όλα δείχνουν θα έχει συνέχεια. Παρ’ όλα αυτά η προσπάθεια  να εμφανισθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρόεδρος με ημερομηνία λήξης, μάλλον θα πέσει στο κενό. Όχι τόσο γιατί κάποιοι «πρόθυμοι», που θέλουν να απαλλαγούν από την παρουσία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, θα κάνουν πίσω και μάλιστα χωρίς «ανταλλάγματα». Θα αποτύχει  γιατί ο κόσμος έχει καταλάβει ότι όλα αυτά γίνονται με τελικό στόχο να διασαλευθεί, η συνοχή της Νέας Δημοκρατίας, να ανακοπεί το άνοιγμα προς το Κέντρο, και να καταλήξει  να… γίνει ΠΑΣΟΚ.  

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.