Η πολιτική μοναξιά του ΣΥΡΙΖΑ

Στον απόηχο των ασκήσεων συναίνεσης του Πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, πέραν των όποιων εξελίξεων θα επιφέρουν στο αυτονόητο που είναι να ψηφίζουν οι Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό, η διαπίστωση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται πεισματικά να εναρμονιστεί με την πραγματικότητα. Ή όπως λέει η παροιμία «Όλοι αντάμα και ο ψωριάρης χώρια». Ο Αλέξης Τσίπρας επίλεξε την πολιτική απομόνωση φοβούμενος ίσως ότι η κυβερνητική πρόταση έκρυβε παγίδα. Σκέφθηκε ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» και του συνέβη αυτό που ήθελε να αποφύγει. Έπεσε στο λάκκο.

Να υποθέσουμε ότι η άρνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνήσει στο αυτονόητο, όπως έπραξαν επί της αρχής η Φώφη Γεννηματά και ο Δημήτρης Κουτσούμπας, οφείλεται σε μια άτυπη μορφή πολιτικού ιδεοψυχαναγκασμού ή μήπως στο φοβικό σύνδρομο που γενικώς χαρακτηρίζει τον πολιτικό του χώρο να υπερβεί στερεότυπα και αντιλήψεις που τον οριοθετούν έναντι των άλλων. Η δική μου αίσθηση είναι ότι ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας έμεινε χώρια σαν τον… «ψωριάρη» περικλείεται στο επιχείρημα που διατύπωσε ο Γιώργος Κατρούγκαλος λίγο πριν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό. Ομολόγησε ότι στην περίπτωση που το κόμμα του συμφωνήσει με το κυβερνητικό σχέδιο να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού, υπάρχει περίπτωση να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές και να βγει δεύτερος με τις ψήφους των αποδήμων!

Ομολογουμένως πρέπει να είναι κανείς… πολύ ΣΥΡΙΖΑ για να δει το μέλλον, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο Γιώργος Κατρούγκαλος είπε αυτό που όλοι φοβούνται στην Κουμουνδούρου. Θεωρούν ότι οι Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό είναι Έλληνες δεύτερης κατηγορίας γιατί δεν ανήκουν στην οργανωμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό προσπάθησε να κρύψει στις δηλώσεις του ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά τον εξέθεσαν οι τοποθετήσεις της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής και του Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ. Στην προκειμένη περίπτωση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε στη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό για να ακούσει και να συζητήσει μαζί του ώστε να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση, αλλά για να έχει άλλοθι στην προαποφασισμένη άρνηση. Εν αντιθέσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που όπως φάνηκε από τις δηλώσεις των άλλων συνομιλητών του, ποκειμένου να μη χαθεί η ευκαιρία να ψηφίζουν όλοι οι Έλληνες προτίθεται να κάνει βήματα ώστε να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία. 

Σε κάθε περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη στάση του έδειξε ότι το ενδιαφέρον του για την άσκηση του δικαιώματος της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, βασίζεται στην αρχή της ισότητας της ψήφου χωρίς διακρίσεις. Κι αυτό φρόντισε με τη διαλλακτική στάση του να το καταστήσει σαφές στους συνομιλητές του ώστε να άρει τις όποιες επιφυλάξεις ενδεχομένως να είχαν. Ο μόνος που έκανε πως δεν καταλαβαίνει ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Παραβλέποντας τη διάθεση συνεννόησης του Πρωθυπουργού αρνήθηκε τη σύγκλιση στο αυτονόητα συνταγματικό δικαίωμα που έχουν όλοι οι Έλληνες. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι, παρά τις διαφορετικές απόψεις που κατέθεσαν στη συζήτηση, διαπίστωσαν ότι ο Πρωθυπουργός τους άφησε περιθώρια ουσιαστικής σύγκλισης. Και γι αυτό συμφώνησαν με ανοιχτό πνεύμα να μην αφήσουν να χαθεί η ευκαιρία ώστε να βάλουν τέλος στον αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό διαχωρισμό των Ελλήνων.

Είναι προφανές ότι η διαβούλευση ξεκινάει σ’ ένα θετικό κλίμα κι αυτό προοιωνίζεται και θετική κατάληξη. Και όταν αυτό συντελεσθεί με τη δημιουργία μιας όσο το δυνατόν μεγαλύτερης πλειοψηφίας, η πολιτική μοναξιά του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι βασανιστική και ανυπόφορη αφού οι Έλληνες του εξωτερικού θα ξέρουν ποιος τους γύρισε την πλάτη.