Ο… «προκομένος» πρωθυπουργός

Απέφυγε, λέει, ο Μητσοτάκης να δεσμευθεί ότι θα ψηφίσει μετά από ένα χρόνο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο. Και ποιος το λέει; Ο άνθρωπος που πριν από τέσσερα χρόνια για να φθάσει στον σημερινό Πρόεδρο φρόντισε να υπονομεύσει τη κυβέρνηση Σαμαρά ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.

Προφανώς, θα σκεφθεί κάποιος, ότι ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός ενεργεί διαφορετικά απ’ ότι ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αλήθεια όμως είναι ότι, και τότε και τώρα μετέρχεται μεθόδων προκειμένου να εξυπηρετήσει τον στόχο του. Τότε για να ρίξει τον Σαμαρά και να επωφεληθεί από το αντιμνημονιακό ρεύμα που είχε καβαλήσει και κάλπαζε ολοταχώς προς την εξουσία, και τώρα για να μπλοκάρει προκαταβολικά μια μελλοντική κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο πρωθυπουργός είναι το ίδιο «ενορατικός» όπως ήταν το Δεκέμβριο του 2014, όταν έσερνε κυριολεκτικά τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Επί της ουσίας ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει το χάρισμα της ενόρασης. Απλά χρησιμοποιεί κατά τρόπο απολύτως κυνικό το Σύνταγμα προκειμένου- τότε και τώρα- να εξυπηρετήσει τα σχέδια του. Το 2014 για να σώσει την Ελλάδα από τις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων, και πέντε χρόνια μετά για να σώσει τον εαυτό του και την παρέα του.

Ωστόσο από κεκτημένη αλαζονεία δεν κατάλαβε, ή καλύτερα του ξέφυγε, ότι με την επιμονή του στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου, έδειξε ότι θεωρεί σίγουρη την ήττα του. Γιατί με το να ζητάει συνεχώς από τον Μητσοτάκη να συμφωνήσει στην επανεκλογή του σημερινού Προέδρου, παραδέχεται ότι δεν θα έχει αυτός την πρωτοβουλία των κινήσεων. Διότι αν πίστευε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές, ποιος ο λόγος να ζητάει επιμόνως από τη Νέα Δημοκρατία να δεσμευθεί ένα χρόνο πριν ότι θα ψηφίσει Παυλόπουλο;

Είναι τόσο… «Προκομένος» ο πρωθυπουργός ώστε να θέλει από τώρα να εξασφαλίσει στον Μητσοτάκη σταθερότητα και μακροημέρευση; Μήπως άραγε η θητεία του στο Μαξίμου τον έκανε να σκέφτεται ως statesmen που βάζει πάνω από το μικροκομματικό του συμφέρον την Ελλάδα; Ούτε το ένα ούτε το άλλο, αφού εάν συνέβαινε ένα από τα δύο ή και τα δύο μαζί, ο Αλέξης Τσίπρας θα διέγραφε μονομιάς το… ηρωικό παρελθόν του. Συνεπώς ο λόγος για τον οποίο αγωνιά τόσο για την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου, είναι γιατί θεωρεί ότι έτσι θα στριμώξει τον Μητσοτάκη. Θα τον… εκθέσει εν ολίγοις στα μάτια των ψηφοφόρων της παράταξης.

Την «πάτησε», όμως, γιατί πέραν των άλλων διέλαθε της προσοχής του ότι, αφενός όλοι οι ψηφοφόροι της παράταξης θυμούνται ότι υπονομεύθηκε η εκλογή του Σταύρου Δήμα, ενός μετριοπαθούς και αξιοπρεπούς στελέχους της κεντροδεξιάς, ώστε να πέσει ο Σαμαράς. Αφετέρου, γιατί όλοι γνωρίζουν(και όχι μόνο οι ψηφοφόροι της παράταξης) ότι η επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου εξυπηρετούσε- και τότε και σήμερα- το σχέδιο του Αλέξη Τσίπρα να εμφανίζει τον Μητσοτάκη ως… παρείσακτο του «Καραμανλικού» DNA της Νέας Δημοκρατίας. Ερήμην φυσικά του πρώην πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας. Την «πάτησε» και για έναν επιπλέον λόγο: Γιατί με το «πες»- «πες» και τα «ωραία» λόγια για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον «καίει» πριν καν ανάψει η φωτιά…