Ο ‘δημοκρατικός φασισμός’ του Ντόναλντ Τραμπ και οι Ινδιάνοι

Η δημοκρατία χάνει όταν γίνεται έρμαιο λαϊκιστικής εκμετάλλευσης από αναδυόμενες πολιτικές δυνάμεις που δεν διστάζουν να αμφισβητήσουν την επιστήμη και την έρευνα στο όνομα του εντυπωσιασμού και της ικανοποίησης των πιο ακραίων πλευρών του “ανεπτυγμένου” καπιταλιστικού κόσμου.

Οι ευρωσκεπτικιστές και οι αντιδρώντες ενάντια σε κάθε διακρατική συνεργασία που θα μπορούσε να φέρει πιο κοντά τις κοινωνίες των πολιτών, “πατούν” πάνω στην αποτυχία της οικονομικής παγκοσμιοποίησης η οποία εν τέλει ενδυναμώνει μονάχα τις πολυεθνικές, και στην λιτότητα που απέτυχε παταγωδώς ως σύστημα διαχείρισης των οικονομικών μεγεθών των κρατών στα οποία επιβλήθηκε από τα πάνω προς τα κάτω.

Η αντιμεταναστευτική ρητορική είναι το εύκολο “χαρτί” και διέπεται από γενικεύσεις, απλουστεύσεις και αοριστολογίες οι οποίες σε κάθε περίπτωση, δεν σέβονται ούτε τον ανθρωπισμό των βασικών και διαχρονικών αρχών του Διαφωτισμού, ούτε την ίδια τη Δημοκρατία και την Επιστήμη. Χρειαζόμαστε έναν νέο οικονομικό και ιδεολογικό Διαφωτισμό; Ναι, χρειαζόμαστε, πόσω μάλλον τώρα που ο νέος πλανητάρχης, πιστός στις προεκλογικές του κορώνες, μας λέει ούτε λίγο ούτε πολύ πως θα απελάσει περίπου 3 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες και κλείνει το μάτι στη διάλυση της Ευρωζώνης.

Κατασκευάζοντας τον εσωτερικό εχθρό

Οργανώσεις προάσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων παρακολουθούν και καταγράφουν τα περιστατικά βίας εναντίον μειονοτικών ομάδων μετά τη νίκη του Τραμπ, κάνοντας λόγο για επιθέσεις εναντίον γυναικών που φορούν ισλαμική μαντίλα ή γκράφιτι ρατσιστικού περιεχομένου, ακόμα και παρενοχλήσεις παιδιών από οικογένειες μεταναστών. Κάλεσαν τον Ντόναλντ Τραμπ να καταδικάσει τις επιθέσεις. Αλλά αντιθέτως, ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να κάνει τις παρακάτω δηλώσεις σε συνέντευξη του στο CBS, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει το ενδιαφέρον. ιδού:

Ερώτηση CBS: “Τι θα κάνετε με τους παράνομους μετανάστες;”.

Απάντηση Τραμπ: “Αυτό που θα κάνουμε είναι να πάρουμε εκείνους που είναι εγκληματίες και που είναι καταχωρημένοι στα ποινικά μητρώα, τα μέλη των συμμοριών, τους διακινητές ναρκωτικών ουσιών (…), αναμφίβολα πρόκειται για έναν αριθμό 2 εκατομμυρίων, ενδεχομένως 3 εκατομμυρίων (ανθρώπων), θα τους διώξουμε από την χώρα ή θα τους βάλουμε στην φυλακή. Όμως (κυρίως) θα τους διώξουμε από την χώρα μας, βρίσκονται εδώ παράνομα”.  Τόνισε ακόμα πως θα προχωρήσει στην ολοκλήρωση του τείχους στα νότια σύνορα, παρότι το Μεξικό δεν προτίθεται να συνεργαστεί και να πληρώσει για αυτή την πολυδάπανη κατασκευή.

Θα το κάνει ή απλά θέλει να εντυπωσιάσει; Κανείς δεν είναι σίγουρος, για την ακρίβεια, κανείς δεν είναι σίγουρος για το τί έχει στο κεφάλι του ο εν λόγω άνθρωπος.

Δεν είναι απλά γραφικός. Είναι επικίνδυνος

Ο γερμανικής καταγωγής, νέος πλανητάρχης, κάνει ό,τι έκανε και τους περασμένους μήνες. Στοχοποιεί μια κοινωνική ομάδα για να τονώσει το αίσθημα του παραδοσιακού “αμερικανισμού”, για να δώσει νέα ώθηση στον “πατριωτισμό” των κλειστών συνόρων και της εσωστρέφειας. Τα μαύρα πρόβατα, είναι, ήταν και θα είναι, οι ξένοι. Η αμερικανική ηγεσία, ως εξουσία σε δημοκρατικό πλέγμα, θα έπρεπε να παρουσιάσει πρόγραμμα αφομοίωσης, καλύτερης ένταξης, κοινωνικοπολιτικής εξισορρόπησης των μεταναστών, οι οποίοι άλλωστε αποτελούν ιστορικά και τη βάση του ιδίου του αμερικανικού κράτους.

Άλλωστε, οι μόνοι που μπορούν να λένε ακόμη πως είναι γηγενείς Αμερικανοί πολίτες, είναι οι Ινδιάνοι, η γη των οποίων έχει απαλλοτριωθεί στο όνομα της “οικονομικής ανάπτυξης”. Οι μετανάστες μπαίνουν στο στόχαστρο της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, η οποία προχωρά σε ένα ανελέητο τσουβάλιασμα και απειλεί με απελάσεις προσώπων, και της ίδιας της λογικής.

Θα πει κανείς πως οι παραβάτες του Νόμου και της Τάξης που δεν είναι Αμερικανοί πολίτες θα πρέπει να φύγουν από τη χώρα και να γυρίσουν στις πατρίδες τους, γιατί δεν οφείλει να τους “πληρώνει” και να τους ζει το κράτος των Πολιτειών. Σύμφωνοι, ωστόσο γνωρίζει ο λογικός άνθρωπος πως η μόνη λύση για να περιοριστεί η παραβατικότητα είναι η κοινωνική μέριμνα, ο σωφρονισμός, η ενσωμάτωση και η πρόληψη, όχι το κυνήγι μαγισσών και η μονομερής δράση εναντίον συγκεκριμένων ανθρώπων. Ο αριθμός “δύο με τρία εκατομμύρια” στον οποίο αναφέρθηκε αυθαίρετα και χωρίς αναφορά σε πηγή, δείχνει μια τεράστια απόκλιση, ενώ αρκετοί από αυτούς που “φωτογραφίζει” ο Τραμπ, έχουν αμερικανική υπηκοότητα και δεν γίνεται να απελαθούν.

Επίσης, όπως έχει αποδειχθεί από την ίδια τη ζωή, παραβατικοί είναι ντόπιοι και μη, ανάλογα με την κοινωνική τάξη και την οικονομική τους κατάσταση και όχι βάσει της εθνικής καταγωγής τους κάτι που αφήνει να εννοηθεί ο επερχόμενος ηγέτης των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι βέβαια πασιφανές πως η συνεχιζόμενη ανά τις δεκαετίες γκετοποίηση ευνοεί την ανάπτυξη της έκνομης συμπεριφοράς από τα άτομα που ζουν στα γκέτο της δυτικής (και όχι μόνο) κοινωνίας.

Να σημειωθεί πως ο κ. Τραμπ μας λέει τί θα κάνει με τους παράνομους και έκνομους μετανάστες, δεν μας λέει όμως πώς θα περιορίσει επί της ουσίας την εγκληματικότητα σε μια χώρα για την οποία έχει υποσχεθεί ακόμα πιο απελευθερωμένη και ευρεία οπλοκατοχή. Αν η λύση είναι η αστυνομοκρατία και τα όπλα, τότε η Αμερική κάνει τεράστια βήματα προς τα πίσω.

Και σε αυτό το σημείο επανερχόμαστε σε αυτό που λέγαμε στην αρχή περί έρευνας.

Χθες, Κυριακή, ο συνάδελφος Λευτέρης Σαββίδης δημοσίευσε στο NEWS 247 ένα άρθρο του με συνεντεύξεις Γάλλων πολιτών με αφορμή τον έναν χρόνο από το μακελειό στο Μπατακλάν.

Ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Πολ Αλιές στο πανεπιστήμιο του Μονπελιέ αναφέρει χαρακτηριστικά:

“Η κυβέρνηση έθεσε σε εφαρμογή το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, το οποίο και παρατάθηκε τρεις φορές από τότε και είναι σε ισχύ ως και σήμερα. Πρόκειται για μια κατάσταση που υποτιμά το κοινό δίκαιο των δημόσιων ελευθεριών, ελευθερίες που περιορίστηκαν με μεταρρυθμίσεις στην ποινική διαδικασία (μείωση των εξουσιών της δικαιοσύνης) και στο σύστημα της ατομικής ασφάλειας (βασισμένη στην καχυποψία ενός, απέναντι στον άλλο, μεταξύ των πολιτών). Αυτό έφτασε, από τα μεγάλα ΜΜΕ, με έναν τρόπο που σκιαγραφούσε κάθε μουσουλμάνο ως ισλαμιστή, λίγο πολύ, συνδεόμενο με την τρομοκρατία”.

Σχολιάζει μάλιστα τις επιθέσεις του Γάλλου πρωθυπουργού ενάντια σε κοινωνιολόγους που επιχειρούσαν να βρουν τις κοινωνικές αιτίες πίσω από τη ριζοσπαστικοποίηση των μουσουλμάνων της χώρας. “Έφτασε στο σημείο να τους κατηγορήσει για συνεργούς στη βία”, αναφέρει.

Στο όνομα της ασφάλειας περιορίζεται η ελεύθερη σκέψη

Την ίδια ώρα Αμερικανοί επιστήμονες χαρακτηρίζουν ήδη τον Τραμπ “πολέμιο της επιστήμης”. “Πρόκειται για τον πρώτο Αμερικανό πρόεδρο που είναι εχθρός της επιστήμης”, αναφέρει στην online έκδοση του περιοδικού Nature o Μάικλ Λούμπελ, διευθυντής δημοσίων σχέσεων της Ένωσης Αμερικανών Φυσικών. “Οι συνέπειες θα είναι πολύ αρνητικές”, προσθέτει.

Ο νέος πλανητάρχης έχει αμφισβητήσει δημόσια την επιστημονική εγκυρότητα της κλιματικής αλλαγής. Μάλιστα, έχει διακηρύξει πως θα αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης,  αναφέροντας χαρακτηριστικά πως κατά την προεδρία του οι ΗΠΑ “θα ασχοληθούν με πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα, και όχι με ψευδεπίγραφα”. Και έπεται συνέχεια καθώς αρκετοί αναλυτές εκφράζουν επίσης τον φόβο ότι θα περιορίσει τα κρατικά κονδύλια για την έρευνα σε όλους τους τομείς, μιας και η επιστήμη φαίνεται να μην κατατάσσεται στα ζητήματα στα οποία δίνει ιδιαίτερη προτεραιότητα.

Σύμφωνα με τον Τζον Κάρστεν, συντονιστή του Κέντρου Τεχνολογικής Καινοτομίας στο Ινστιτούτο Brookings, στην κατανομή των δημόσιων δαπανών ο Τραμπ δείχνει να ιεραρχεί πολύ ψηλότερα τις υποδομές, την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης και τη δημόσια ασφάλεια.

Σύμφωνα δε με τον περιοδικό Scientific American, η αντιμεταναστευτική στάση του Τραμπ θα αποθαρρύνει πολλούς ξένους επιστήμονες να συνεχίσουν τις έρευνές τους στις ΗΠΑ, κάτι που με τη σειρά του θα έχει αρνητική επίπτωση στην επιστημονική παραγωγή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου σύμφωνα με έρευνα του Nature, σχεδόν το 40% των επιστημόνων έχει γεννηθεί στο εξωτερικό.

Αυτό που διαπιστώνουμε σε διακρατικό επίπεδο εν έτει 2016, είναι πως ο σκοταδισμός ισχυροποιείται και συμβαδίζει σταδιακά, όλο και πιο ανοιχτά, με την στοχοποίηση της έρευνας και της γνώσης και την παράλληλη κατασκευή εχθρών. Το ίδιο έπραττε και ο Χίτλερ πριν από μερικά χρόνια. Πρώτα πυροβολούν ή απενεργοποιούν τον νου και ύστερα το σώμα, έτσι πάει. Ο σκοταδισμός εξυπηρετεί επίσης τον φόβο και ο φόβος νομιμοποιεί την ανάγκη για “περαιτέρω ασφάλεια” και για περιχαράκωση στα στενά όρια ενός κράτους που διέπεται από την ισχύ του Ενός, είτε αυτός ο Ένας λέγεται Τραμπ, είτε λέγεται Ερντογάν και Λεπέν.

Όποιος μεθά με φόβο όμως, ξερνά μίσος.

Το σύστημα των ακροδεξιών θυλάκων που παίρνουν την εξουσία στα χέρια του με τρόπους εκλογικούς, ταΐζει φόβο και ανασφάλεια και μπολιάζει τα μυαλά με μίσος, μέσα από ψεύδη και γενικεύσεις. Ο φανταστικός εχθρός έχει χτιστεί εδώ και χρόνια και κατά το δοκούν επαναφέρεται ανάλογα με τη χρονική συγκυρία και τους συσχετισμούς.

Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται όπως λέει και ο λαός. Το κακό όμως είναι πως οι λύκοι κυβερνήτες πολλαπλασιάζονται εσχάτως και τα σύννεφα της μισαλλοδοξίας πληθαίνουν. Έρχεται η ώρα που θα βρέξει όξινη βροχή πάνω στα κεφάλια μεταναστών και μη, εκτός αν αλλάξει η πολιτική παγκοσμίως και επανέλθει η ανάπτυξη στα άμεσα πλάνα των ηγετών των ευρύτερων συμμαχιών.

Τι θα κάνουμε μέχρι τότε; Θα καλούμε για περισσότερη έρευνα, για γνώση των πραγματικών αιτιών της κρίσης, για απομόνωση της παράνοιας και της τρέλας και για περισσότερο διάλογο μεταξύ των λαών.

Διαφορετικά, τα κουμπάκια (του Κιμ) ανά χείρας και γεια σας.