‘Δεν θα μας κάψεις τα Καγιέν Όλι Ρεν, Όλι Ρεν!’

Στις 15.15 της περασμένης Πέμπτης έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του στην Αττική οδό μέσα σε μία Πόρσε Καγιέν ένας 42χρονος Έλληνας εκδότης, που ήταν κατηγορούμενος για συμμετοχή σε κύκλωμα εκβιαστών.

Πρόκειται για μια είδηση που πέρα από την τραγική διάσταση του θανάτου ενός συνανθρώπου μας, εξάπτει την φαντασία και οδηγεί στις, τόσο αγαπημένες στη χώρα μας, θεωρίες συνωμοσίας. Θεωρίες συνωμοσίας που είναι συνήθως συνυφασμένες με την πτώση:  ενός ανθρώπου, μιας κοινωνίας, μιας χώρας.

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι πλήθος δημοσιολογούντων με προεξάρχοντες την εφημερίδα Ακρόπολη του εκλιπόντα και τον συνήγορό του, έσπευσαν όχι μόνο μιλήσουν για «δολοφονία» αλλά να υποβάλουν μηνύσεις και να καλέσουν εν είδει εισαγγελέα τις Αρχές να βρουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ το δολοφόνο του Μαυρίκου. Στη λογική της «θεωρίας της συνωμοσίας» κινήθηκαν και πολλά από τα ΜΜΕ, τα οποία,  παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένα εύρημα από την πλευρά της Αστυνομίας, επιχειρούν με κάθε τρόπο να ανακαλύψουν «περίεργες συμπτώσεις» και να προχωρήσουν σε «αποκαλύψεις», που, αν μη τι άλλο, «πουλάνε».

Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι ότι σε αυτή την λογική μπήκαν και ορισμένοι πολιτικοί με προεξάρχοντα τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρη Παπαδημούλη. Ο κύριος Παπαδημούλης, μετριοπαθής πολιτικός με μακρά θητεία στην ελληνική πολιτική ζωή, εξέπληξε πολλούς με ένα «τιτίβισμά» του, σύμφωνα με το οποίο «Τον έκαψαν για να μην τους κάψει». «Τιτίβισμα» που την επόμενη ημέρα ήταν πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Ακρόπολη του Π. Μαυρίκου.

Όπως, μάλιστα, ο ίδιος εξήγησε, ούτε το έκανε εκ παραδρομής αλλά ούτε και έχει κάποια παραπάνω στοιχεία από αυτά που εμείς οι υπόλοιποι δεν γνωρίζουμε, πάνω στα οποία να στηρίζεται η συγκεκριμένη αναφορά στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Απλώς, όπως υποστήριξε (στο ρ/σ Real), «είπα τη γνώμη μου ανοιχτά και καθαρά, όπως έχω κάθε δικαίωμα. Το σενάριο του ατυχήματος δεν μου φαίνεται πειστικό και έχω την αίσθηση ότι την ίδια γνώμη έχει και ο περισσότερος κόσμος…. Πριν το πω, το σκέφτηκα. Επιμένω σε αυτή την άποψη, αλλιώς δεν θα το διατύπωνα. Εκτός από το δικαίωμα που έχω ως πολίτης να διατυπώνω ελεύθερα τη γνώμη μου, δεν έχω και καμία δέσμευση στο να μη μιλώ. Αν ήμουν μέλος της κυβέρνησης θα απέφευγα να διατυπώσω οποιαδήποτε κρίση», πρόσθεσε.

Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι ο τραγικός θάνατος του υπόδικου για συμμετοχή σε κύκλωμα εκβιαστών  εκδότη Παναγιώτη Μαυρίκου είναι ανοικτός σε πολλές ερμηνείες. Ωστόσο μέχρι η Αστυνομία, που έχει την ευθύνη των ερευνών, να δημοσιοποιήσει κάποιο εύρημα που να δείχνει δολοφονία κανείς δεν δικαιούται να λέει ότι «τον έκαψαν για να μην τους κάψει». Ακόμη κι αν αποδεδειγμένα ο Μαυρίκος είχε σχέσεις με, τον αντίπαλο του Δημήτρη Παπαδημούλη πολιτικό χώρο, τη Νέα Δημοκρατία.

Λέγεται ότι το σύνθημα «Δεν θα μας πάρεις τα Καγιέν Όλι Ρεν, Όλι Ρεν!» ακούστηκε για πρώτη φορά στη Μύκονο λίγο μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου το Μάιο του 2010. Ήταν η επιβεβαίωση ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο συμβόλιζε την Ελλάδα της  σαθρής ανάπτυξης, του εξυπνακίστικου χιούμορ και του νεοπλουτισμού, που μετά την κατάρρευση της χώρας, επιχειρούσε να πρωταγωνιστεί και στην εποχή των Μνημονίων. Ίσως το συγκεκριμένο σύνθημα να μπορούσε να ακουστεί και στην Αττική Οδό, έναν δρόμο που από ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών και, βεβαίως, και από τη σημερινή κυβέρνηση, έχει ταυτιστεί με αυτή την «παλιά» Ελλάδα. Ίσως θα μπορούσε να ακουστεί και από παραδοσιακούς (και υπόδικους) εκδότες που επιχείρησαν και επιχειρούν να διατηρήσουν τα «κεκτημένα» τους «καίγοντας» τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενούς τους.

Μήπως, τελικά, πρόκειται όντως για περίεργες συμπτώσεις; Μια Πόρσε Καγιέν, ένας υπόδικος εκδότης, η Αττική Οδός. Μήπως, αν θέλουμε να υποκύψουμε κι εμείς στη γοητεία των θεωριών συνωμοσίας, μπορούμε να πούμε ότι πίσω απ’  όλα κρύβεται ο… Όλι Ρεν;

* Ο Χρίστος Βούζας έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος σε όλο φάσμα των ΜΜΕ και είναι διευθυντής της βραβευμένης από το Ίδρυμα Μπότση ιστοσελίδας  aftodioikisi.gr, της οποίας είναι και ιδρυτής.