Εγκλωβισμένη της Marfin: Κυνικές και προσβλητικές στην μνήμη των νεκρών οι δηλώσεις Κυρίτση
"Με θίγει, με πληγώνει, με πονάει", λέει για τις επίμαχες δηλώσεις Κυρίτση η γυναίκα που εκλιπαρούσε για βοήθεια από το φλεγόμενο μπαλκόνι της τράπεζας την ημέρα της τραγωδίας και απαθανατίστηκε από το φωτογραφικό φακό, με τη φωτογραφία να κάνει το γύρο του κόσμου.
- 14 Μαρτίου 2019 12:43
“Εννέα χρόνια μετά δεν το έχουμε ξεπεράσει. Να μην μιλήσουμε για τα τρία σπίτια που έχουν κλείσει….”, είπε η Μαρία Καραγιάννη για την τραγωδία της Marfin, μιλώντας στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, “Καλημέρα Ελλάδα”. Η γυναίκα που έζησε για να δει τη φωτογραφία στην οποία εκλιπαρεί για βοήθεια από το φλεγόμενο μπαλκόνι της τράπεζας να κάνει το γύρο του κόσμου, σχολιάζοντας πως ένιωσε ακούγοντας τις δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κυρίτση, ότι δεν θυμάται να υπάρχουν νεκροί από μολότοφ, απάντησε: “απίστευτα, ένιωσα φριχτά, δεν το περίμενα, ανεπίτρεπτο να ακούγονται τέτοια λόγια από στόμα πολιτικού προσώπου, από άνθρωπο που έχει ψηφιστεί και είναι εκπρόσωπος του λαού”.
“Για μένα είναι πολύ κυνικό, είναι προσβλητικό στην μνήμη των νεκρών που δεν δικαιώθηκαν”, υπογράμμισε, για να συμπληρώσει: “Ούτε εμείς έχουμε δικαιωθεί, έχουμε υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία μας”.
“Με θίγει, με πληγώνει, με πονάει, είναι πολύ άσχημο αυτό που άκουσα”, επανέλαβε για τις δηλώσεις η γυναίκα που εργαζόταν στη τράπεζα την ώρα που οι κουκουλοφόροι πέταξαν τις μολότοφ. “Δεν το περίμενα, δεν θέλω να σκεφτώ ότι συνειδητά το είπε αυτός ο άνθρωπος, αλλά ακόμα κι αν ξέχασε, αυτό για μένα είναι ανεπίτρεπτο”, συμπλήρωσε. “Μας έριξαν βόμβες μολότοφ, οι συνάδελφοι εκλιπαρούσαν να μην τις ρίξουν” διηγήθηκε για τις τραγικές στιγμές που βίωσε.
“Εμείς καταφέραμε ζήσαμε, αλλά με ποιές συνέπειες… Ζήσαμε την αγωνία του θανάτου πολύ ώρα, σκεφτόμουν ότι δεν θα ξαναδώ τα παιδιά μου” τόνισε.
Για τους δράστες της επίθεσης είπε ότι “φορούσαν κουκούλα, οπότε λόγω αμφιβολιών απαλλάχθηκαν”, ενώ για την εξέλιξη της υπόθεσης σχεδόν μια δεκαετία μετά είπε: “Μας συγκλονίζει ότι ξεχάστηκε από όλους. Τρεις νέοι άνθρωποι πέθαναν άδικα, πιο άδικα δεν υπάρχει. Ήταν εργαζόμενοι, δεν πήγαμε στον πόλεμο, πήγαμε να δουλέψουμε. Οι αναμνήσεις δεν ξεχνιούνται κάθε μέρα τις ζούμε. Με συγκλονίζει που ακούγονται τέτοια λόγια από στόμα πολιτικού προσώπου, είναι πολύ κυνικό…”.
