Παναγιώτης Ραφαήλ: Έφυγε για τη Βοστώνη – Το ταξίδι της ελπίδα ξεκίνησε

Η μεγάλη μέρα για τον μικρό Παναγιώτη – Ραφαήλ έφτασε. Ο μικρούλης, ο οποίος συγκίνησε όλη την Ελλάδα, ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι της Ελπίδας για τη Βοστώνη, όπου θα υποβληθεί σε ειδική θεραπεία για τη Νωτιαία Μυική Ατροφία από την οποία πάσχει.

Γύρω στις 09:00 το πρωί, έφτασε στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» στην αγκαλιά του πατέρα του και της μητέρας του, οι οποίοι χαμογελαστοί και αισιόδοξοι δήλωσαν πανέτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να σωθεί το παιδί τους.

«Δεν το πιστεύουμε ότι τα καταφέραμε. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε για μια ακόμα φορά τον κόσμο που μας στηρίζει. Μέσα από την ψυχή μας να είναι όλοι καλά για το καλό που κάνουν στο παιδάκι μας. Είμαστε πολλοί συγκινημένοι. Πιστεύουμε ότι όλα θα πάνε καλά γιατί παίρνουμε πολλή αγάπη μαζί μας», δήλωσε η μητέρα του μικρού.

«Η μεγάλη μέρα έφτασε! Χάρη στην αστείρευτη αγάπη σας κάνουμε το όνειρο μας πραγματικότητα! Δεν ξέρουμε πώς να σας ευχαριστήσουμε. Παίρνουμε μαζί μας τις ευχές σας και με αισιοδοξία, κοιτάμε μπροστά. Ευχαριστούμε πολύ. Όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα», έγραψε στη σελίδα του στο Facebook ο πατέρας του Παναγιώτη – Ραφαήλ.

Ο μικρός μαχητής μεταβαίνει στο νοσοκομείο Boston Children’s Hospital, ώστε να λάβει μια γονιδιακή θεραπεία που όλοι ελπίζουν ότι θα είναι καταλυτική για να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας του. Στο εξειδικευμένο νοσοκομείο της Βοστώνης θα τον αναλάβει ο Έλληνας καθηγητής του Χάρβαρντ, Δρ. Βασίλης Δάρρας, που είναι επικεφαλής του νοσοκομείου.

Ο Παναγιώτης – Ραφαήλ γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2018 και οι γιατροί διέγνωσαν ότι πάσχει από Νωτιαία Μυική Ατροφία τύπου Ι. Σύμφωνα με τον Δρ. Βασίλη Δάρρα, τα παιδιά αυτά συνήθως πέθαιναν μέσα σε δύο χρόνια. Τώρα με τις θεραπείες αυτές ζουν περισσότερο.

Η θεραπεία στην οποία θα υποβληθεί ο Παναγιώτης – Ραφαήλ δεν μπορεί να εφαρμοστεί αν το παιδί έχει ήδη αντισώματα του ιού που χορηγείται ενδοφλεβίως. Συνήθως τα παιδιά με νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπου 1, όπως ο Παναγιώτης Ραφαήλ αποκτούν μετά τη θεραπεία καλύτερη καθιστή στάση σώματος, αναπνοή χωρίς αναπνευστήρα και αυξάνεται το προσδόκιμο της ζωής τους.