Η “ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ” ΤΟΥ ΡΗΓΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ 10 ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΚΛΙΚ

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος υπογράφει τη νέα μεγάλη παραγωγή του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ένα έργο-αναδρομή και ταυτόχρονα προβολή στο μέλλον της χορευτικής τέχνης. Η Χρυσή Εποχή έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Χορού του Βελιγραδίου, στο Νόβι Σαντ, και τώρα έρχεται στην Αθήνα, για να παρουσιαστεί στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στις 9, 10, 14, 16 και 17 Μαΐου 2025.

Πρόκειται για μία χορογραφία που συμπυκνώνει τις εικόνες, τις εμμονές και τις καλλιτεχνικές αναφορές των 35 ετών δημιουργίας του Κωνσταντίνου Ρήγου – ένα ταξίδι μνήμης και συναισθημάτων, με το βλέμμα στραμμένο στο αύριο.

Η Χρυσή εποχή δεν αναφέρεται σε κάποια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. Είναι ένας στοχασμός γεμάτος μουσική και εικόνες, μια σκηνική σύνθεση που λειτουργεί σαν συναισθηματικό mixtape των 35 ετών πορείας του Κωνσταντίνου Ρήγου στον χορό. Μέσα από αυτό το νέο έργο, ο διευθυντής του μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής επανέρχεται στις εμμονές, τις εικόνες και το κινησιολογικό του αλφάβητο, για να συνομιλήσει με τον εαυτό του και με το μέλλον της τέχνης του.

Ο τίτλος του έργου δεν παραπέμπει σε κάποια ένδοξη εποχή, αλλά στην αίσθηση ότι οι στιγμές που πέρασαν, επανέρχονται με νέα ματιά – κι ότι αξίζει να χορεύουμε, για να θυμόμαστε, να επουλώνουμε και να υπάρχουμε.

Κωνσταντίνος Ρήγος- Το σώμα ως αρχείο, ο ήχος ως ελευθερία

Με μουσική επιμέλεια του Θοδωρή Ρέγκλη, το έργο έχει τον ήχο ενός ξέφρενου χορευτικού πάρτι: από παραλλαγές πάνω στον Βέρντι και τον Μπιζέ έως ελληνικά τραγούδια των Χιώτη, Λοΐζου και Μαμαγκάκη, αλλά και διασκευές κλασικών της ροκ και της τζαζ από τις δεκαετίες του ’60 και ’70.

Στην παράσταση ακούγονται και φωνές σε ζωντανή ερμηνεία, από αγαπημένους καλλιτέχνες όπως η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Μυρτώ Βασιλείου, ο Δημήτρης Καπουράνης, η Idra Kayne, η Δωροθέα Μερκούρη, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής και η Έλενα Τοπαλίδου. Από την άρια Addio del passato έως τον στίχο του Hotel California «Some dance to remember, some dance to forget», η μουσική λειτουργεί ως μηχανή μνήμης και αισθήσεων.

Χοροθέατρο για το αύριο, με υλικά από το χθες

Ο Ρήγος εισάγει το χοροθέατρο στο μπαλέτο της ΕΛΣ, δημιουργώντας ένα υβριδικό έργο που ξεπερνά τα αυστηρά όρια των ειδών. Το σώμα, η εικόνα, η μουσική, ο λόγος και το φως συνυπάρχουν σε μια σκηνική σύνθεση γεμάτη ειρωνεία, νοσταλγία, εντάσεις και εύθραυστες σιωπές.

Η παραγωγή υπογράφεται με σκηνικά του ίδιου του Ρήγου, κοστούμια της Daglara, φωτισμούς του Χρήστου Τζιόγκα, βίντεο του Βασίλη Κεχαγιά και εικαστικό έργο του Πέτρου Τουλούδη. Τη δραματουργία υπογράφει η Έρι Κύργια.

Κωνσταντίνος Ρήγος: «Οφείλουμε να συνεχίσουμε να χορεύουμε για να υπάρχουμε»

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος κάνοντας μια αναδρομή στις παραστάσεις που δημιούργησε από το 1990 έως σήμερα, σημειώνει: «Χρυσή εποχή, ένα νέο κύμα θα σαρώσει τα πάντα, εικόνες από το παρελθόν ή από το μέλλον, σκέψεις για τον έρωτα, την πίστη, την απουσία, την εγκατάλειψη. Ο άνθρωπος αλλά και ο τόπος. Είμαστε ντυμένοι ή γυμνοί όπως ο αυτοκράτορας; Είμαστε ελεύθεροι ή πολιορκημένοι; Είμαστε μαριονέτες του θεού ή ταξιδιώτες στον χειμώνα, κουβαλώντας πάντα μέσα μας τις νύχτες του καλοκαιριού;

Σε ένα ρινγκ παλεύουμε με τον εαυτό ή με τη σκιά μας, μέσα σε λίμνες σκοτεινές αλλά και γαλάζιες. Ζούμε στη χώρα του ποτέ, σε ουτοπικές Αρκαδίες, σε μαγεμένους Κιθαιρώνες, σε ουτοπίες ή σε αόρατες πόλεις; Γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή μας αλλά και την ανθρωπότητα, ένα mixtape από μουσικές και τραγούδια σε γραμμόφωνα, μπομπίνες, πικάπ, γουόκμαν, boombox αλλά και μια μικρή ορχήστρα που συνοδεύει, όπως στον Τιτανικό, την ανθρωπότητα που χάνεται. Μια μουσική Βαβέλ. Ψάχνουμε την ειρήνη ή ένα κομμάτι της “Αμερικής”;

Τι είναι αυτός ο λευκός θόρυβος γύρω μας; Ίσως ένας άνεμος που σαρώνει αυτά τα 35 χρόνια δημιουργίας, υπερβαίνοντας τα όρια της σκέψης, της κίνησης, της ερμηνείας, τα όρια του σώματος. Άλλωστε το σώμα θυμάται! Κάποτε είχα συναντήσει έναν λυπημένο βατραχάνθρωπο και μου μίλησε για την τρελή ευτυχία, που μοιάζει με την ωραία κοιμωμένη μέσα μας, έτοιμη να εκραγεί μετά από μια αιφνίδια αποσυμπίεση σε ένα ξενοδοχείο που περνάν οι εποχές. Και τελικά πάμε στο πρώτο ερώτημα: Μήπως είστε της εκδρομής; Happy End».

Στη δραματουργία συνεργάζεται η Έρι Κύργια, τα κοστούμια υπογράφει η Daglara, το εικαστικό έργο ο Πέτρος Τουλούδης, τους φωτισμούς ο Χρήστος Τζιόγκας και τα βίντεο ο Βασίλης Κεχαγιάς.

Χορεύουν: οι Βαγγέλης Μπίκος, Μάνες Αλμπέρντι, Γιάννης Γκάντσιος, Έλενα Κέκκου, Πέτρος Νικολίδης, Μαρίτα Νικολίτσα, Γιάννης Μητράκης, Σταύρος Ικμπάλ, Ντανιέλε Πεκοράρι, Στέφανο Πιετραγκάλλα, Αριάδνη Φιλιππάκη, Γιώργος Χατζόπουλος και Δέσποινα Χρυσοστόμου.