“ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΦΑΝΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ”. ΟΙ 4 ΠΙΟ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Η Βίβλος είναι γεμάτη από προφητείες αλλά είναι κάποιες που ξεχωρίζουν για την σκληρότητα και τη γλαφυρή τους περιγραφή. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε αυτές τις γνωστές για το τέλος του κόσμου, την τελική κρίση κλπ. Μιλάμε και για εκείνες στην Παλαιά Διαθήκη όταν ο Θεός κάθε τόσο νευρίαζε με τον περιούσιο λαό του και έψαχνε τρόπους να του βάλει μυαλό.

Ακολουθούν τέσσερις προφητείες κάπως ανατριχιαστικές.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΙΕΖΕΚΙΗΛ

Η φήμη των οραμάτων του Ιεζεκιήλ προηγείται των προφητειών του, γιατί αυτά ήταν πιο ασυνήθιστα ακόμα και από όσα προφήτευε. Γενικά οι εικόνες που έβλεπε στον ουρανό παραήταν περίεργες, και για την εποχή αλλά ακόμη και για σήμερα, παρά τα όσα έχουμε δει στο σινεμά. Ευτυχώς, έχουν σωθεί οι ακριβείς περιγραφές του και θα δεις αμέσως πόσο παράξενες είναι.

Για παράδειγμα, δες το πρώτο του όραμα. Όπως αναφέρεται στο Κεφάλαιο 1 του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, μια μέρα κοίταξε στον ουρανό και είδε κάτι που έμοιαζε με άρμα να σχίζει τα σύννεφα στα δύο. Και τι τραβούσε όμως αυτό το άρμα; Ένα σύνολο από τα πιο τρελά πλάσματα της Βίβλου: τέσσερα ανθρωπόμορφα πλάσματα με “τέσσερα πρόσωπα και τέσσερα φτερά” και πόδια “σαν του μοσχαριού”. Είχαν ανθρώπινα χέρια κάτω από τα φτερά τους, αν και δεν ήταν όλα τα πρόσωπά τους τόσο ανθρώπινα. Επί λέξη αναφέρει:

“…Τα τέσσερα (πλάσματα) είχαν πρόσωπο ανθρώπου, και πρόσωπο λιονταριού προς το δεξί μέρος· και τα τέσσερα είχαν πρόσωπο βοδιού κατά το αριστερό μέρος· είχαν και τα τέσσερα πρόσωπο αετού”.

Και γενικά η περιγραφή όλου του οράματος έχει και άλλα αποκρουστικά στοιχεία, όπως πχ το γεγονός ότι οι τροχοί του άρματος “ήσαν γεμάτοι από μάτια”.

Και όσο και αν φαίνεται ότι αυτό το όραμα με τα περίεργα όντα, τα φτερά, τα μάτια κλπ, θα προμήνυαν κάτι κακό… Καμία σχέση. Στην πραγματικότητα ήταν ένα θετικό όραμα καθώς ο Ιεζεκιήλ ήταν ένας απ’ τους πολλούς εβραίους που ζούσε εκείνα τα χρόνια στην εξορία, και η εικόνα στον ουρανό έδειχνε πολύ απλά ότι ο Θεός δεν τους είχε εγκαταλείψει.

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Στο 5ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ έχουμε πάλι ένα μάτσο από όμορφες εικόνες. Ως επί το πλείστον, το συγκεκριμένο μέρος της Βίβλου αναφέρεται στο γεγονός ότι ο Θεός είπε στον Ιεζεκιήλ ότι έπρεπε να ξυρίσει όλα τα μαλλιά και τα γένια του και στη συνέχεια να τα χωρίσει σε τρία ίσα μέρη– ένα μέρος των τριχών θα σκορπιζόταν στους ανέμους, ένα άλλο θα καίγονταν και το τρίτο θα χτυπιόταν με σπαθί.

Αυτές οι μάλλον ασυνήθιστες ενέργειες είχαν σκοπό να εξηγήσουν τη δυσαρέσκεια του Θεού για τον λαό της Ιερουσαλήμ εκείνη την εποχή.

Ο Ιεζεκιήλ ξυρίζοντας το κεφάλι του, έκανε μία πράξη που συμβόλιζε ότι ο Θεός απέρριπτε την Ιερουσαλήμ για τους αμαρτωλούς τρόπους της. Στη συνέχεια, η καταστροφή αυτών των μαλλιών είχε σκοπό να υποδηλώσει όλα τα είδη τιμωρίας που θα έπρεπε να υποστεί ο λαός, είτε επρόκειτο για πανούκλα είτε για πείνα είτε για βία. Στην πραγματικότητα, ο Θεός ήταν αμείλικτος σε αυτό το μέτωπο, λέγοντας στον Ιεζεκιήλ ότι θα συνέχιζε να καταδιώκει ακόμη και εκείνους που θα ξέφευγαν, αρνούμενος να δείξει οίκτο.

Μεταξύ αυτών των τιμωριών, διαβάζουμε επί λέξη:

“Τελικά, για όλα αυτά μέσα στην πόλη σας θα φάνε οι πατεράδες τα παιδιά τους και τα παιδιά θα φάνε τους πατεράδες τους”.

Με άλλα λόγια, η προφητεία του Ιεζεκιήλ προέβλεπε ότι ο επερχόμενος λιμός θα αποδεικνυόταν τόσο ακραίος ώστε ο λαός θα αναγκαζόταν να καταφύγει στον κανιβαλισμό.

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΩΣΗΕ

Η ιστορία του προφήτη Ωσηέ περιστρέφεται γύρω από τη σχέση του Θεού με το έθνος του Ισραήλ, η οποία δεν ήταν και η καλύτερη εκείνη την περίοδο. Ο Θεός τους είχε γυρίσει την πλάτη Του εξαιτίας της εμμονής τους με τον πλούτο και του τρόπου με τον όποιον κακομεταχειρίζονταν τους φτωχούς.

Ο τρόπος όμως με τον οποίο αποφάσισε να τους γνωστοποιήσει τη δυσαρέσκεια του δεν ήταν και ο πιο ευκολοχώνευτος.

Το πλέον πολυσυζητημένο μέρος αυτής της ιστορίας είναι το γεγονός ότι ο Θεός είπε στον Ωσηέ: “Πήγαινε και πάρε γυναίκα σου μια ιερόδουλο κι έτσι, τα παιδιά που θα κάνεις μαζί της δεν θα έχουν καθόλου δικαιώματα. Έτσι ζει και ο λαός της χώρας, σε κατάσταση πορνείας, γιατί απαρνήθηκε εμένα, τον Κύριο”.

Οι περισσότερες αναλύσεις εξηγούν ότι στον Ωσηέ είτε του είπε να παντρευτεί μια σεξεργάτρια είτε ότι ο ίδιος ο γάμος θα έκανε τελικά τη γυναίκα του άπιστη -μια μεταφορά για το πώς ο λαός του Ισραήλ είχε αλλοιώσει τη σχέση του με τον Θεό. Όπως και να ‘χει, ήταν λίγο σκληρό για τον Ωσηέ να γνωρίζει ότι θα έμπαινε μέσα σε μια καταδικασμένη από κάθε άποψη σχέση.

Αλλά το μέρος αυτής της ιστορίας που πραγματικά δεν μας κάθεται καθόλου καλά είναι εκείνο που έχει να κάνει με τα παιδιά του Ωσηέ -ειδικά τα ονόματα που ο Θεός επέμενε να χρησιμοποιήσει ο προφήτης.

Ο μεγαλύτερος γιος, ο Ιεζραέλ, είχε ένα όνομα που προοριζόταν να προμηνύει την εκδίκηση και την καταστροφή του έθνους του Ισραήλ, αλλά είναι οι επόμενοι δύο που πραγματικά σε κάνουν να αναρωτιέσαι. Το όνομα της κόρης, Λο-Ρουχάμα, συμβόλιζε την έλλειψη συμπόνιας του Θεού προς το Ισραήλ και μεταφράζεται κυριολεκτικά ως “δεν αγαπιέται”. Παρομοίως, το όνομα του μικρότερου γιου, Λο-Αμμί, συμβόλιζε περαιτέρω αυτή τη διάσπαση, μεταφράζεται ως “δεν είναι λαός μου”.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΕΥΚΟΣ ΘΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

Είναι απολύτως αναμενόμενο αλλά αν ψάχνει κανείς μερικά από τα πιο σκοτεινά και βίαια οράματα που παρουσιάζει η Αγία Γραφή, τότε καλά θα κάνει να κοιτάξει μερικές από τις προφητείες για τους έσχατους καιρούς. Ή, για να γίνουμε ακόμα πιο συγκεκριμένοι, τις προφητείες σχετικά με το τι θα συμβεί μετά το Τέλος του Κόσμου, καθώς και τις τιμωρίες που υποτίθεται ότι θα επιβληθούν.

Για όσους δεν πιστεύουν στον Θεό, θα υπάρχει μια μικρή περίοδος αναμονής μεταξύ του τέλους του κόσμου και της κρίσης -χίλια χρόνια. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, κατά τη διάρκεια αυτών των ετών ο Ιησούς θα κυβερνά με άλλους πιστούς. Μετά από αυτό το σημείο, οι άπιστοι θα αναστηθούν, μόνο και μόνο για να δικαστούν ενώπιον ενός δικαστή που κάθεται σε έναν “μεγάλο λευκό θρόνο”. Αλλά μην ελπίζετε τζάμπα, δεν υπάρχει κανένα θετικό τέλος για όσους βρεθούν μπροστά σε αυτόν τον θρόνο. Η μόνη μοίρα που τους περιμένει είναι ένας δεύτερος, τελικός θάνατος. Α, και αυτός ο θάνατος θα τους στείλει για πάντα μέσα “στη λίμνη της φωτιάς”.

Επιπλέον, δεν έχει πραγματικά σημασία πώς ήταν ένα άτομο στη ζωή του -καλός, κακός ή οτιδήποτε. Αν δεν πίστευε στον Θεό, τότε θα παραδοθεί σε μια αιωνιότητα όπου θα καίγεται ζωντανός μαζί με τον διάβολο.

Βέβαια, υπάρχει ένα εύρος ως προς την αυστηρότητα της κάθε τιμωρίας που επιβάλλεται μέσα στη λίμνη της φωτιάς, υπάρχει μια αναλογικότητα, αλλά όπως και να το κάνουμε, ένας διαρκής “ζωντανός” θάνατος ενός ανθρώπου μέσα στη φωτιά για πάντα, δεν είναι και τόσο ευχάριστος, ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες.