Έρχεται – δεν έρχεται η τρόικα το Σεπτέμβρη, ενώ η κυβέρνηση ανησυχεί για τις αντιδράσεις των ένστολων και των βουλευτών της Ν.Δ στο πολυνομοσχέδιο

Το παιχνίδι κυβέρνησης- δανειστών σε σχέση με το χώρο και τον τρόπο της αξιολόγησης του Σεπτεμβρίου συνεχίζεται, με τη διαπραγμάτευση να τοποθετείται μία στο Παρίσι και μία στην Αθήνα.

Της Βίκυς Σαμαρά

Η κυβέρνηση έχει ζητήσει η επόμενη αξιολόγηση να διεξαχθεί εκ του μακρόθεν και υποδέχθηκε με ικανοποίηση την ανακοίνωση του ΔΝΤ ότι οι υπουργοί Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, Ανάπτυξης Νίκος Δένδιας, Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης και Εργασίας Γιάννης Βρούτσης και ο σύμβουλος του πρωθυπουργού (ο “άνθρωπος” του Μαξίμου στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα) Σταύρος Παπασταύρου θα επισκεφθούν από τις 3 έως τις 5 Σεπτεμβρίου το Παρίσι για να συναντηθούν με τους εκπροσώπους των δανειστών.

Στη συνέχεια όμως ήρθε η Κομισιόν να διευκρινίσει ότι στα τέλη Σεπτεμβρίου θα μεταβούν στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια και για λίγες ημέρες και οι επικεφαλής της τρόικας, σημειώνοντας μάλιστα ότι η συνάντηση των Παρισίων θα έχει προπαρασκευαστικό χαρακτήρα και η ουσιαστική συζήτηση θα γίνει στην ελληνική πρωτεύουσα.

Το Μαξιμου θέλει πάση θυσία να αποφύγει μια νέα επίσκεψη των επικεφαλής της τρόικας, προκειμένου να σηματοδοτήσει μία νέα “μεταμνημονιακή” εποχή. Ο ερχομός των τεχνικών κλιμακίων δεν προβληματίζει καθώς έτσι κι αλλιώς η παρουσία τους στην Αθήνα δε φέρει την ίδια πολιτική φόρτιση με την εμφάνιση των εκπροσώπων των δανειστών, που έχουν ταυτιστεί στην κοινή γνώμη με το μνημόνιο. Για αυτό και η ελληνική πλευρά επιμένει πως η διαπραγμάτευση θα γίνει κατά βάσει στο Παρίσι.

Στο μεταξύ η κυβέρνηση όμως πρέπει να περάσει χωρίς απρόοπτα το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα, το οποίο κατατέθηκε χθες στη Βουλή και ήδη προκαλεί αντιδράσεις μεταξύ των ένστολων και ανησυχία για τη στάση βουλευτών της Ν.Δ που προέρχονται από τις τάξεις τους, όπως ο Δημήτρης Κυριαζίδης και ο Θανάσης Νταβλούρος ( ο πρώτος πριν ένα μήνα είχε πρωταγωνιστήσει στην κατάθεση ερώτηση με την οποία ζητούσε μετά την αποκατάσταση των μισθών των δικαστικών, να γίνουν ανάλογες κινήσεις και για τους ένστολους), καθώς η ενοποίηση όλων των επικουρικών Ταμείων των ενστόλων μεταβάλλει το καθεστώς ασφάλισης και δημιουργεί φόβους για περικοπές στα εφάπαξ.