Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την Κ.Ε.

Η σχεδόν ομόφωνη υπερψήφιση των συνεδριακών κειμένων στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, που ολοκλήρωσε τις εργασίες της το μεσημέρι της Κυριακής, μοιάζει παράδοξη συγκριτικά με την εικόνα που παρουσιάζει παρασκηνιακά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οι εντάσεις στο ηγετικό του πυρήνα που καταγράφθηκαν τα τελευταία 24ωρα με αφορμή το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια ανέδειξαν μία ακόμη πλευρά των άλυτων ζητημάτων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που, όπως όλα δείχνουν, θα παραμείνουν έως το συνέδριό του στα τέλη Φεβρουαρίου, και ίσως ακόμη και μετά από αυτό.

Μπαλώματα

Τα προβλήματα και οι διαφωνίες στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να γεφυρώνονται αλλά να… «μπαλώνονται». Δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες για να εκφραστούν σε μεταγενέστερο στάδιο. Είτε αυτό γίνει με αιτία το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε με άλλη αφορμή.

Αυτόν ακριβώς το σκοπό φαίνεται να εξυπηρετεί η διαρροή από το περιβάλλον του Στέφανου Κασσελάκη της ατάκας που χρησιμοποίησε στην καταληκτική ομιλία του στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία «αν δεν είχα γνωρίσει τον Καπνισάκη και τον Πολάκη, δεν θα ήμουν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ». Η φράση προδίδει ότι υπήρξε έντονο παρασκήνιο προκειμένου ο βουλευτής Χανίων που ήταν και ο βασικός υποστηρικτής της υποψηφιότητας Κασσελάκη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ να πάψει να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Παρόλα αυτά, δεν έχει καταγραφεί αντίστοιχα κάποια ανάλογη δήλωση από τον Παύλο Πολάκη, ούτε έχει ξεκαθαριστεί τι πρόκειται να κάνει στις επίμαχες ψηφοφορίες του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια.  Επίσης ο συνήθως πληθωρικός στις δημόσιες δηλώσεις του υπερ-τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί «χαμηλό προφίλ» τα τελευταία 24ωρα. Αρκούμενος να εκφράζει τις απόψεις του εντός των οργάνων.

Επίσης, κάθε άλλο παρά έχει «αναταχθεί» η εικόνα αμφισβήτησης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έθεσε θέμα «κομματικής πειθαρχίας». Θυμίζουμε ότι εκτός από τον Παύλο Πολάκη αντίθετοι στην επιλογή αυτή εμφανίστηκαν ο Γιώργος Τσίπρας, ο Διονύσης Καλαματιανός, ο Ιωάννης Σαρακιώτης, η Αθηνά Λινού και η Έλενα Ακρίτα.

Επίσης, παραμένει ασαφές αν οι δημόσιες δηλώσεις της εκπροσώπου Τύπου του κόμματος, Δώρας Αυγέρη, που έδωσαν διαφορετικό νόημα από το κοινώς γνωστό στην έννοια «κομματική πειθαρχία», προήλθαν από τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη ή από την αντίδραση στελεχών του ηγετικού πυρήνα.

Αξίζει να σημειωθεί πως συνολικά για τους χειρισμούς του Στέφανου Κασσελάκη το τελευταίο διάστημα (αναφορά σε κομματική πειθαρχία, δάνειο στον ΣΥΡΙΖΑ, υπουργοποίηση από Μητσοτάκη) έχουν εκφράσει ενστάσεις αρκετά στελέχη. Ανάμέσα στους σκεπτικιστές φέρεται να είναι ο Σωκράτης Φάμελλος, ακόμη και ο Νίκος Παππάς.

Έτσι, λοιπόν, συνολικά το ζήτημα που έχει προκύψει φαίνεται να σχετίζεται και με το κατά πόσο γίνεται αποδεκτή από τον ηγετικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ η συμπεριφορά του Στέφανου Κασσελάκη να αναλαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες. Δίχως να έχουν προηγηθεί διαβουλεύσεις και συναινέσεις. Με λίγα λόγια η δυνατότητα του να χρησιμοποιεί ένα είδος «προεδρικού προνομίου» το οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αξιώνει επικαλούμενος την εκλογή του από την βάση.

Ποια ευρω-ομάδα;

Η ολοκλήρωση της χθεσινής συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής κατέδειξε πως το ζήτημα της ευρωπαϊκής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, όχι απλά δεν έκλεισε αλλά παραμένει …ορθάνοιχτο. Παρά την αρχική εντύπωση που δόθηκε πως η ηγεσία του δεν συζητά το ενδεχόμενο «μετακόμισης» από την ευρω-ομάδα της Αριστεράς σε αυτή των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών.

Μια θέση την οποία θυμίζουμε κατέθεσαν με πρωτοβουλία τους οι Γιάννης Ραγκούσης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Κώστας Ζαχαριάρδης, ενώ υποστήριξε και ο πρώην εκπρόσωπος τύπου, Στέργιος Καλπάκης. Επισημαίνοντας μάλιστα ότι «δεν είμαστε στην εποχή του ριζοσπαστισμού των μνημονίων και των πλατειών αλλά σε μια εποχή που η ανασφάλεια της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσης, των πολέμων οδηγεί τον κόσμο να ζητάει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα. Κι εμείς πρέπει να δώσουμε προοδευτικές αριστερές λύσεις. Όσο κλεινουμε τα μάτια σε αυτή την πραγματικότητα, θα αφήνουμε τον Μητσοτάκη να διεισδύει στο κέντρο και τον Ανδρουλάκη στην κεντροαριστερά».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στελέχη που προτείνουν αυτή την τακτική μεταξύ άλλων επικαλούνται την πορεία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ που όπως εκτιμούν ξεκίνησε επί Αλέξη Τσίπρα. Ενδεικτικό ως προς αυτό είναι και το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο Γιάννης Ραγκούσης αναρωτώμενος: «Οι αρνητικές αντιδράσεις που ακούστηκαν στην πρότασή μας, σε τι διαφέρουν από όσα απολύτως σεβαστά θα έλεγε η «Ομπρέλα» εάν δεν είχε αποχωρήσει…;». Σημειώνοντας μάλιστα πως «ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ως μεγάλη Κεντροαριστερά είναι ο μοναδικός δρόμος αξιοπιστίας για την μετεξέλιξη της κυβερνώσας αριστεράς που αναγκάστηκε να συνυπογράψει και να εφαρμόσει μνημόνιο».

Από την πλευρά του Στέφανου Κασσελάκη φαίνεται πως καταβάλλεται προσπάθεια να… μείνουν ικανοποιημένοι τόσο αυτοί που υποστηρίζουν το αίτημα, όσο και αυτή που δηλώνουν αντίθετοι σε μία τέτοια προοπτική. Έτσι ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε πως το κόμμα του μπορεί να παίξει ηγετικό ρόλο στην ευρω-ομάδα της αριστεράς, επιθυμεί το ζήτημα της παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή να συζητηθεί στο επικείμενο συνέδριο. Δίχως μάλιστα να αποκλείει και την πρόταση που έγινε προκειμένου να διενεργηθεί εσωκομματικό δημοψήφισμα. Ως εκ τούτου οι τελικές αποφάσεις για το ζήτημα αυτό παραπέμπονται στο τέλος Φεβρουαρίου.

Η πλατφόρμα Τεμπονέρα

Τέλος, για μία ακόμη φορά στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφθηκε η διακριτή πολιτική πρόταση του Διονύση Τεμπονέρα. Πρόκειται ουσιαστικά για την μόνη ολοκληρωμένη εναλλακτική πλατφόρμα που βρίσκεται αυτή την στιγμή «στο τραπέζι» του εσωκομματικού διαλόγου του ΣΥΡΙΖΑ. Γεγονός που από μόνο κάνει το γνωστό εργατολόγο να είναι ορατός με … «μισό μάτι» από την ηγεσία του κόμματος. Πόσο μάλλον όταν έχει ήδη προεξοφλήσει την διαφωνία του με την διενέργεια ενός συνεδρίου που θα αποφύγει την βαθιά πολιτική συζήτηση και απλά θα αποτελέσει μηχανισμό προβολής της ηγεσία.

Η αφετηριακή θέση της πλατφόρμας του Διονύση Τεμπονέρα για ένα «Μέτωπο Δημοκρατίας» των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων χωρίς εξαιρέσεις με κινηματική βάση φαίνεται να βρίσκεται σε διαφορετικό μήκος κύματος με την τακτική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως από την στιγμή που οξύνει την κριτική προς το ΠΑΣΟΚ και την Νέα Αριστερά.

Θυμίζουμε πως ο Διονύσης Τεμπονέρας πρότεινε «με διεργασίες βάσης  ως επισπεύδοντες να διευκολύνουμε τον συντονισμό των προοδευτικών δυνάμεων, στη βάση συγκεκριμένων αρχών και αξιών, με ορίζοντα την ανατροπή των πολιτικών της Δεξιά». Ζητώντας ο ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει «ενοποιητικά και προωθητικά, για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις στηριζόμενος στην ιστορική του παράδοση και στις γενετικές του καταβολές. Το «Μέτωπο Δημοκρατίας»  απευθύνεται σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη, στους κοινωνικούς φορείς, σε συλλογικότητες αλλά και στους υφιστάμενους, πολιτικούς σχηματισμούς του προοδευτικού χώρου, που συνεργάζονται με ενότητα στη δράση, σεβόμενοι την πολιτική αυτοτέλεια και αυτονομία των υπολοίπων».