Κατσιαντώνης: Λύση με σύνθετη ονομασία στο Σκοπιανό

Συνέντευξη στον Γεράσιμο Λιβιτσάνο

Η χώρα έχει μετέλθει σε καθεστώς οικονομικής σταθερότητας που δημιουργεί ελπίδες για το μέλλον, επισημαίνει στην συνέντευξη που παραχώρησε στο ‘Εθνος ο βουλευτής της Ενωσης Κεντρώων Γιώργος Κατσιαντώνης, εκπρόσωπος του κόμματος στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής.

Παράλληλα διαφοροποιείται σαφώς από την επίσημη θέση της Ενωσης Κεντρώων στο θέμα των σχέσεων με την ΠΓΔΜ τονίζοντας την ανάγκη εύρεσης λύσης στην βάση της σύνθετης ονομασίας.

– Το “κλείσιμο” της 3ης αξιολόγησης βρίσκεται στην επικαιρότητα στην προοπτική του Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου. Ως βουλευτής που ασχολείται επισταμένα με τα οικονομικά ζητήματα, ποια θα είναι πιστεύετε η έκβαση των πραγμάτων;

Η τρίτη αξιολόγηση, αναμενόμενα, έρχεται αφενός να αποδείξει εάν αυτά που προσδοκούμε όλοι ότι με τόσες θυσίες έχουν επιτευχθεί, εν τέλει θα αποδειχθούν και στην πράξη, και αφετέρου να θέσει νέους στόχους με πλάνο τελικής αποδέσμευσης της Χώρας από τον διαρκή έλεγχο και λιτότητα. Όμως, ως εκ της επισταμένης ενασχόλησής μου τα οικονομικά ζητήματα, αλλά και ως ακροατής των συμπολιτών μας, που καθημερινά δίνουν αγώνα επιβίωσης, θα σας πω ότι μου δημιουργείται έντονος προβληματισμός, αμφιβολία και αγωνία, ταυτόχρονα, ως προς την έκβαση των πραγμάτων τους επόμενους μήνες, λόγω της υψηλής φορολογίας που υπάρχει και μάλιστα έχει, πλέον, αποκτήσει μόνιμο τρόπο επιλογής για «επίλυση» των προβλημάτων ρευστότητας. Ξέρετε πολύ καλά, ότι όσο στερεύει από τροφή η αγελάδα, τόσο κοντεύει στην παραγωγική της «δύση».

Θεωρώ πρώτιστης σημασίας για το μελλοντικό γίγνεσθαι της Χώρας τη ριζική αλλαγή του φορολογικού συστήματος, το οποίο πρέπει να έχει αποκτήσει χαρακτήρα ανταποδοτικής μόχλευσης, ώστε να καταστεί η Χώρα ελκυστική για επενδύσεις, ανάπτυξη και εισροή κεφαλαίων, ώστε να καταστεί πραγματικά δυνατή η μετάβαση της Χώρας στη νέα μεταμνημονιακή εποχή. Δεν μπορούμε, βέβαια, να μην επισημάνουμε ότι η Ελλάδα έχει έλθει σε μία οικονομική σταθερότητα και μετά το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης διαφαίνεται μια μικρή ελπίδα για ουσιαστική αλλαγή πλεύσης πορείας της Χώρας. Παρόλα αυτά, οψόμεθα με αισιοδοξία για το τελικό αποτέλεσμα…

-Έχουν ξεκινήσει σειρά διεργασιών προκειμένου να ξεπεραστούν οι εκκρεμότητες στις σχέσεις Ελλάδας και πΓΔΜ. Πρέπει και με ποιους όρους κατά την γνώμη σας να ξεκινήσει μια τέτοια διαδικασία;

Θέλω να είμαι όσο το δυνατόν ξεκάθαρος για το θέμα αυτό, και θα σας απαντήσω ότι, καταρχήν, η όλη διαδικασία που έχει ξεκινήσει, επιβάλλεται, πλέον, να ολοκληρωθεί, ώστε να κλείσει ο κύκλος των πυροδοτούμενων εθνικιστικών εξάρσεων και διπλωματικών ζητημάτων που άρχονται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και που έμειναν άλυτα όλα αυτά τα χρόνια, για λόγους που δεν είναι σκόπιμο να σχολιάσουμε εδώ. Αμφότερες οι πλευρές, έχουμε πλέον έρθει σε σημείο διπλωματικής και πολιτικής βούλησης να υιοθετήσουμε μία λύση, η οποία μόνον θετική μπορεί να είναι, καθώς τόσο η Ελλάδα όσο και η ΠΓΔΜ διαδραματίζουν σημαντικό γεωπολιτικό και εν γένει οικονομικό ρόλο στην περιοχή των Βαλκανίων και της ευρύτερης Ευρωπαϊκής εδαφικής επικράτειας. Είναι, λοιπόν, προφανές, ότι, εν έτει 2018, οι συνθήκες είναι πιο ώριμες από ποτέ, ώστε να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση στο θέμα της σύνθετης ονομασίας, πάντα στο πλαίσιο των όρων που προστάζουν η ορθή εξωτερική πολιτική και διπλωματία που ακολουθεί η Χώρα.

-Στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό έχουμε πολλές αναδιατάξεις στον πολιτικό χώρο εκείνο, που αποκαλείται “κέντρο”. Κατά την γνώμη σας, αυτό τι σημαίνει για ένα κόμμα που έχει το όνομα “Ένωση Κεντρώων”;

Προσωπικά, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω έναν όρο διαφορετικό από τη λέξη «αναδιατάξεις»: θεωρώ ότι στην Ελλάδα, αυτή τη χρονική στιγμή, έχουμε ανασύνταξη των κεντρώων πολιτικών δυνάμεων. Υπάρχει μία αλλαγή σκέψης της πολιτικής βάσης, της ίδιας της κοινωνίας, ως προς τι θεωρεί «πολιτικό κεντρώο χώρο». Η έννοια του κεντρώου χώρου, έχει διευρυνθεί και ταυτόχρονα εξελιχθεί, στη βάση των όσων το Ελληνικό πολιτικό σύστημα «βίωσε» από τις λεγόμενες κεντρώες Κυβερνήσεις, από τη μεταπολίτευση και μετά. Έτσι, μέσα από ώριμες και συνειδητές κινήσεις, πράξεις, δράσεις και αντιδράσεις του πολιτικοκοινωνικού συστήματος, το κέντρο, ανασυντάχθηκε.Υπό αυτή την έννοια, θεωρώ ότι στη σημασία του «πολιτικού κέντρου», δεν εμπίπτει μόνον η «Ένωση Κεντρώων», αλλά αυτά τα πολιτικά κόμματα, οι απόψεις των οποίων ακολουθούν τις αλλαγές που η ίδια η κοινωνία αναζητά και επιβάλλει και που φυσικά δεν εμπίπτουν στα υφιστάμενα κόμματα του διεφθαρμένου πολιτικού κατεστημένου. Εκτιμώ, λοιπόν, ότι η Ένωση Κεντρώων οφείλει πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό και ουσιαστικό ρόλο στην Ελληνική πολιτική σκηνή, με πολιτική συναίνεση και σύμπλευση για το καλό της Χώρας.

– Πολύς λόγος γίνεται πάντως για εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των κομμάτων. Στην Νέα Δημοκρατία του Κ. Μητσοτάκη γίνεται λόγος για ηθικούς κανόνες, στο Κίνημα Αλλαγής της Φ. Γεννηματά διαμορφώνονται συσχετισμοί. Έχουν ξεπεραστεί οι παθογένειες του παρελθόντος;

Όταν μιλάμε για εκσυγχρονισμό, θα πρέπει να εννοούμε την προσαρμογή στη νέα εποχή και στις ανάγκες της. Επομένως, θα πρέπει να μιλάμε, πρωτίστως, για ανασύνταξη και επαναπροσδιορισμό αρχών και βάσεων. Πώς λοιπόν, μπορούμε να μιλάμε για εκσυγχρονισμό αυτών των κομμάτων, όταν αυτά τα ίδια κόμματα, με τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες δομές έφεραν τη Χώρα στην καταστροφή, μέσα από τις πολιτικές που ακολούθησαν όλα τα χρόνια της διακυβέρνησής τους, από τη μεταπολίτευση μέχρι και πρόσφατα και όταν τα ίδια αυτά κόμματα δεν έχουν εξυγιάνει τις δικές τους εσωτερικές δομές, αφού εξακολουθούν να χρωστούν πάνω από 400 εκατομμύρια ευρώ? Είναι σα να λέμε «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τη γούνα αλλιώς»…