Νέες ταινίες: Άντονι Χόπκινς ως Φρόιντ και επιστροφή για τον σκηνοθέτη της “Αιώνιας Λιακάδας”

Οι “Αντίπαλοι” του Λούκα Γκουαντανίνο δείχνουν καλή αίσθηση διάρκειας, προσθέτοντας ακόμα 2.500 εισιτήρια για μια ταινία που αρέσει και εξιτάρει και που ελπίζουμε πως θα αντέξει λίγο ακόμα για να δοκιμαστεί και στα θερινά – είναι καταπληκτική ταινία για θερινό.

Στην πρώτη θέση του box office παραμένει φυσικά το “Γκάρφιλντ” προσεγγίζοντας συνολικά τις 50.000 σε μια πάντως εβδομάδα με ακόμα μεγαλύτερη συνολική πτώση εισιτηρίων. Είναι εμφανές πως η στρατηγική «ξεφορτώνουμε ό,τι ξέμεινε πριν το καλοκαίρι» ανάμεσα στα Όσκαρ και στην θερινή περίοδο δεν βοηθά, κι είναι αξιοσημείωτο μάλιστα πως με την εξαίρεση του ανοίγματος των Unboxholics, το #1 στα ταμεία από τέλος Μαρτίου μέχρι και σήμερα καταλαμβάνει ανελλιπώς ένα οικογενειακό animation, από το “Kung Fu Panda 4” στο “Γκάρφιλντ”.

Την επόμενη εβδομάδα ανοίγουν δύο δυνατά χαρτιά του καλοκαιριού, το “Furiosa” και οι “Ιστορίες Καλοσύνης”, για τα οποία γράψαμε από Κάννες. Προς το παρόν, αυτή είναι μια ακόμα εβδομάδα με πολλούς τίτλους, ανάμεσα στους οποίους το νέο φιλμ του Μισέλ Γκοντρί της “Αιώνιας Λιακάδας” (ένα μικρό, όμορφο κατασκεύασμα που αξίζει μια ματιά) και το ορμητικό ντοκιμαντέρ “Avant-Drag!” που ξεχωρίσαμε στο πρόσφατο φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Οι ταινίες της εβδομάδας:

Η Τελευταία Συνεδρία του Φρόιντ

(“Freud’s Last Session”, Ματ Μπράουν, 1ω48λ)

*½

Ο Άντονι Χόπκινς ενσαρκώνει τον Φρόιντ με φόντο το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο συγγραφέας Κ.Σ. Λιούις επισκέπτεται τον Φρόιντ στην Αγγλία και μαζί συζητούν τις θεολογικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις του πολέμου, της ζωής, της ύπαρξης. Σε μια αφηγηματικά άνευρη παραγωγή το μεγάλο ατού είναι φυσικά o Χόπκινς ως Φρόιντ που απλά αρνείται να αφήσει το φιλμ να ξεπέσει στο επίπεδο της πλήρους αδιαφορίας. (Ο Μάθιου Γκουντ βρίσκεται απέναντί του ως Λιούις.) Ακόμα κι αν το φιλμ αποτελούνταν από μια διώρης διάρκειας ανταλλαγή απόψεων και τσιτάτων θα ήταν πιο ενδιαφέρον από αυτό το τελικό αποτέλεσμα, φαινομενικά μια ταινία που δε μπροεί να αποφασίσει τι μορφή έχει και τι ιστορία λέει ακόμα κι όσο εκτυλίσσεται. Σε επίπεδο ιδεών δε, πρόκειται για μια μάλλον τουριστική προσέγγιση, χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση ή κάποια ιδέα (σε επίπεδο οπτικό, αφηγηματικό ή μοτίβου) που να δικαιολογεί στα αλήθεια την όλη απόπειρα.

Avant-Drag!

(Φιλ Ιερόπουλος, 1ω32λ)

***½

Το καλύτερο ελληνικό έργο που είδαμε φέτος στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο σημειωτέον λίγες μέρες μετά την λήξη της διοργάνωσης (και ως αντίδραση στις λιγοστές, περιθωριακές δημοσιεύσεις κάποιων ακροδεξιών εντύπων) άδειασε με σοκαριστική ευκολία την ταινία και τους συντελεστές της. Εξυπακούεται πως στεκόμαστε στο πλευρό του έργου που μιλά με τόλμη για το κουήρνες σε συνάρτηση με την εθνική ταυτότητα – κι αν στην πορεία αποδεικνύεται οργισμένο τότε ναι, μάλλον έχει πολύ καλό λόγο για να είναι οργισμένο.

Ο Ζακ, η Zackie Oh, είναι μια πολύ ισχυρή παρουσία στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Φιλ Ιερόπουλου, όπου δέκα drag performers συστήνονται ξεχωριστά πριν έρθουν μαζί σε μια υπέροχη σκηνή κορύφωσης που δένει προβληματισμούς, ενοχές, πιστεύω, αγωνίες σε ένα roundtable δίχως διαχωριστικές γραμμές και όρια.

Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό έργο, όχι μόνο επειδή το ίδιο το drag από μόνο του αποτελεί εκ των πραγμάτων πολιτική πράξη, αλλά κι επειδή οι performers που γνωρίζουμε μοιάζουν να έχουν σχηματιστεί ως ρηξικέλευθες αντανακλάσεις του ίδιου τους του βαθιά ελληνικού (derogatory) περιβάλλοντος.

Την ταινία ντύνει μια αφήγηση που θα μπορούσε να είναι και το σκοτεινό, θλιβερό παραμύθι της σύγχρονης κοινωνίας μας. Μας καλωσορίζει σε μια Ελλάδα-τουριστική ατραξιόν, γεμάτη αστυνομία, τουρίστες και υπερκοστολογημένα ακίνητα, ντυμένη κι αυτή ως performer άλλη κοπής, ερμηνεύοντας το φολκλορικό της ρόλο. Είναι η Πατρίδα, κι οι περήφανοι πολίτες της κάνουν κι εκείνοι ένα καθημερινό περφόρμανς – πού τοποθετείται λοιπόν ένα drag performer μέσα σε αυτό το φάσμα, έχοντας από τη μία μια κοινωνία που το απορρίπτει κι από την άλλη ένα καπιταλιστικό σύστημα που τρέχει με φόρα και ενθουσιασμό να το εκμεταλλευτεί;

Το Λυσάρι της Ζωής

(“The Book of Solutions / Le Livre des solutions”, Μισέλ Γκοντρί, 1ω42λ)

***

Σκηνοθέτης μαθαίνει πως οι παραγωγοί του πρόκειται να πάρουν από τα χέρια του τον έλεγχο του φιλμ του και διοργανώνει ενστικτωδώς μια ανταρσία, βουτώντας το υλικό πριν προλάβουν να του το κατασχέσουν, και επιχειρεί να ολοκληρώσει το πρότζεκτ χειροποίητα, στο εξοχικό της θείας του, μαζί με τις πιο έμπιστες συνεργάτιδές του.

Επιστροφή για τον Μισέλ Γκοντρί της “Αιώνιας Λιακάδας” ο οποίος αν μπορείτε να το πιστέψετε αυτό, έχει παραδοθεί σε ακόμα πιο σκοτεινές αφηγήσεις από τότε που σταμάτησε να συνεργάζεται με τον Τσάρλι Κάουφμαν. Ο κοινός τόπος σε όλα τα φιλμ του είναι η χειροποίητη αισθητική που εδώ μετατρέπεται βασικά σε κοσμοθεωρία – φτιάξε κάτι, αρκεί να είναι δικό σου, κομμένο και ραμμένο από τα χέρια σου, και να εκφράζει αυτό που έχεις μες στη ψυχή σου και πασχίζει να βγει.

Διασκεδαστικό ως ξέφρενη κωμωδία και τρομερά θλιμμένο και υπαρξιακό στα σημεία που λες και κανείς δεν κοιτάζει, το φιλμ του Γκοντρί δεν θα αποτελέσει τη δευτέρα παρουσία του αλλά συμπεριλαμβάνει όλη την ψυχή, το χρώμα, την εφευρετικότητα, αλλά και τα υπαρξιακά αδιέξοδα ενός δημιουργού που βλέπει την πολύχρωμη τέχνη ως έκφραση των μεγαλύτερων αγωνιών του πάνω στον θάνατο – και στο φόβο πως μια μέρα, πολύ απλά, δε θα έχουμε άλλα πράγματα να εκφράσουμε.

Κενά Αέρος

(“Northern Comfort”, Χάφστιν Γκούναρ Σίγκουρντσον, 1ω37λ)

*½

Μια ομάδα ατόμων που τρέμει τις πτήσεις με αεροπλάνο, θα πάρει μια πτήση από το Λονδίνο στην Ισλανδία ώστε μέσα από την οργάνωση του γκρουπ, να καταπολεμήσουν τις φοβίες τους. Για να περνά η ώρα, χωρίς ιδιαίτερο χιούμορ, καλοσχηματισμένους χαρακτήρες ή κάποια ευρηματική διαπίστωση, η στεγνή κωμωδία από τον σκηνοθέτη του “Under the Tree” δεν απογειώνεται.

Μέντιουμ

(Χριστίνα Ιωακειμίδη, 1ω38λ)

**½

Έχοντας χάσει τη μητέρα της, η νεαρή Ελευθερία θα έρθει στην Αθήνα για να επισκεφθεί τη μεγάλη αδερφή της, την οποία βρίσκει ετοιμόγεννη έγκυο. Καθώς η Ελευθερία μετακινείται μέσα μια θερινή πρωτεύουσα που κοχλάζει, θα γνωρίσει τη σεξουαλική επιθυμία χάρη στην Άγγελο ένα αγόρι που την παρασύρει στον δικό του, πολύ διαφορετικό κόσμο. Η Χριστίνα Ιωακειμίδη (“Χάρισμα”) σε μια ιστορία ενηλικίωσης που λειτουργεί καλύτερα όσο επαφίεται στις διαθέσεις παρά στην πλοκή. Πολύ καλή κεντρική ερμηνεία (Αγγελική Μπεβεράτου) και 5 υποψηφιότητες Ίρις για την ταινία.

Κυκλοφορούν ακόμη

Το Μυστικό της Μαύρης Βαλίτσας: Ένας πιλότος αναγκάζεται από τις μυστικές υπηρεσίες να μεταφέρει μυστηριώδεις βαλίτσες στα ταξίδια του στην Ισπανία. Τι κρύβεται όμως μέσα σε αυτές; Ισπανόφωνο θρίλερ με όπλο το σασπένς.

Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι ΙΙ: Επιδιώκοντας να εκδικηθεί τον πρώην παιδικό του φίλο, ο Γουίνι το Αρκουδάκι επιστρέφει αποφασισμένος να βρει και να σκοτώσει τον Κρίστοφερ Ρόμπιν καθώς και τους ενήλικους που επέζησαν από το πάρτι για τα 5α γενέθλια του Κρίστοφερ. Το Αρκουδάκι, μαζί με τους τρομακτικούς τερατώδεις φίλους του, τον Κουκουβάγια και τον Τίγρη, αρχίζει να τους σκοτώνει έναν προς έναν. Η «edgy ενήλικη επαναφήγηση του Γουίνι» επιστρέφει για σίκουελ τρόμου.

Φανταστικοί Φίλοι: Ένα κορίτσι ανακαλύπτει ξαφνικά ότι μπορεί να βλέπει τους φανταστικούς φίλους όλων των παιδιών – καθώς και τι κάνει με αυτήν την υπερδύναμη – και ξεκινά μια μαγική περιπέτεια για να επανασυνδέσει τους ξεχασμένους Φανταστικούς Φίλους με τα αντίστοιχα παιδιά. Παιδικό φιλμ από τον Τζον Κραζίνσκι.