Προγνωστικά για Όσκαρ 2021: Nomadland, Τσάντγουικ Μπόουζμαν και δυνατά “αουτσάιντερ”

Έχει χαρακτηριστεί ως η χρονιά των αόρατων Όσκαρ, επειδή λιγοστός κόσμος γνωρίζει ή έχει δει τις ταινίες. Είναι μια χρονιά-αστερίσκος για το θεσμό μόνο και μόνο από το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνει ταινίες 14 μηνών αντί για 12, με τεράστιες ηχηρές απουσίες λόγω μετακίνησης ημερομηνιών.

Είναι μια χρονιά γεμάτη υβριδικού τύπου κυκλοφορίες, σε θερινά, σε streaming, σε drive-in, σε Video On Demand. Κάθε στούντιο και κάθε ταινία αποφάσιζε ξεχωριστά, σε μια χρονιά που οι παραδοσιακές στρατηγικές των Όσκαρ πήγαν περίπατο.

Στις υποψηφιότητες κυριαρχούν μια ταινία από το περσινό Σάντανς, μια ταινία από το περσινό Τορόντο (ενάμιση χρόνο πίσω δηλαδή), μια ταινία που βραβεύτηκε στη Βενετία και ποτέ δεν αμφισβητήθηκε ως φαβορί, και ένα μάτσο streaming επιτυχίες που δεν είμαστε καθόλου σίγουροι αν τις έχει δει στα αλήθεια ο κόσμος.

Φυσικά σε μια τόσο περίεργη χρονιά, η τελετή θα είναι εξίσου παράξενη, κάνοντας τα φετινά Όσκαρ ένα δεδομένο αξιοπερίεργο της Ιστορίας του θεσμού, ακόμα κι δεν έχεις δει καμία από τις ταινίες. Όμως γι’ αυτό είμαστε σήμερα εμείς εδώ. Για να αναλύσουμε τις κατηγορίες και να ξεχωρίσουμε τις ταινίες που θεωρούνται μεγάλο φαβορί για την επικράτηση, σε μια τέτοια περίεργη, ορθάνοιχτη χρονιά.

Φαβορί για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας

Σε αυτή την κατηγορία αναζητούμε φιλμ γύρω από τα οποία χτίζεται μια ευρύτερη συμφωνία, άρα τίποτα διχαστικό ή ακραίο, όσο πολύ κι αν συζητιέται. Το «Nomadland» της Κλόι Τζάο ταιριάζει εδώ, καθώς όχι μόνο είναι η επιλογή στην οποία έχει συμφωνήσει όλο το industry εδώ και μήνες (από το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία και το βραβείο κοινού στο Τορόντο νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο), όπως και μια ταινία με πολύ ισχυρή στήριξη από την κριτική (ένα εξαιρετικά υψηλό 93% στο metacritic), αλλά και ένα φιλμ δίχως αληθινή αντιπολίτευση.

Το «Nomadland» ακολουθεί μια γυναίκα χωρίς δουλειά, χάρη στην διάλυση της τοπικής βιομηχανίας κατά την περίοδο της Κρίσης, η οποία χωρίς πλέον να έχει σπίτι ταξιδεύει στην Αμερική περιμένοντας το επόμενο εποχικό συμβόλαιο. Οι επικριτές θεωρούν πως το φιλμ ρομαντικοποιεί την συγκεκριμένη κατάσταση φτώχειας, όμως η ενέργεια και η προσέγγιση της Τζάο είναι τόσο ήρεμη και πνευματική που είναι δύσκολο να διαβάσεις έτσι το έργο, το οποίο μέσα σε όλα χρησιμοποιεί και αληθινούς ανθρώπους που παίζουν μια εκδοχή του εαυτού τους.

Ένα παρόμοια μειλίχιο πορτρέτο για μια μάλλον κρυμμένη πτυχή της αμερικάνικης κοινωνίας συναντάμε στο «Minari» που θα ήταν καλή εναλλακτική αν δεν υπήρχε το «Nomadland». Αν πρόκειται να αναζητήσουμε κάπου την έκπληξη, θα μπορούσε να είναι μόνο στην «Δίκη των 7 του Σικάγου», ένα εύπεπτο, mainstream και πολιτικά καίριο θέαμα με καστ αστέρων και απήχηση στον κόσμο, το οποίο έλαβε αρκετή απρόσμενη στήριξη από τα Σωματεία (τα μέλη των οποίων ψηφίζουν στα Όσκαρ) κερδίζοντας το μεγάλο βραβείο από Ηθοποιούς και Μοντέρ.

Θα κερδίσει: Nomadland

Το αουτσάιντερ: Η Δίκη των 7 του Σικάγου

Όσκαρ Σκηνοθεσίας – Το φαβορί

Από τα πιο κλειδωμένα Όσκαρ της βραδιάς. Σε μια χρονιά που για πρώτη φορά στην ιστορία της Ακαδημίας δύο γυναίκες προτείνονται για το βραβείο, η Κλόι Τζάο (προσωπικά υποψήφια για 4 Όσκαρ φέτος) θα φύγει με αυτό αγκαλιά. Είναι μια δημιουργός που ερχόμενη από άλλη χώρα έχει ωστόσο αφιερώσει όλη της την καριέρα στην εξερεύνηση της Αμερικάνικης ταυτότητας με ένα εξαιρετικό σερί τριών φιλμ (αναζητήστε το σπουδαίο «The Rider», το αμέσως προηγούμενό της έργο), κι η οποία παράλληλα έχει αναλάβει το επόμενο μπλοκμπάστερ της Marvel δείχνοντας έτοιμη να δουλέψει και γύρω από το σύστημα αλλά και μέσα σε αυτό.

Ο Ντέιβιντ Φίντσερ για άλλη μια φορά θα δει ταινία του να ηγείται στις υποψηφιότητες αλλά να φεύγει μόνο με τεχνικά βραβεία, η Έμεραλντ Φενέλ του «Promising Young Woman» κάνει πολυσυζητημένο ντεμπούτο αλλά δεν έχει ακόμα το βάρος για μια τέτοια νίκη, ο Λι Άιζακ Τσανγκ του «Minari» παραδίδει μια άρτια αλλά αρκετά χαμηλών τόνων δουλειά κι ο Δανός Τόμας Βίντερμπεργκ κρατά το θρίαμβο της απρόσμενης υποψηφιότητας. Αυτό το Όσκαρ γράφει ήδη το όνομα τη δημιουργού του «Nomadland» πάνω του.

Θα κερδίσει: Κλόι Τζάο, Nomadland

Το αουτσάιντερ: –

Φαβορί για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου

Η πιο ανοιχτή από τις μεγάλες κατηγορίες των φετινών Όσκαρ.

Κάθε υποψήφια έχει κερδίσει από ένα σημαντικό βραβείο όμως ανάμεσα σε αυτές οι μόνες των οποίων οι νίκες προήλθαν από ψηφοφόρους που ψηφίζουν και στα Όσκαρ είναι η Βάιολα Ντέιβις για το «Ma Rainey’s Black Bottom» (πήρε το SAG των Ηθοποιών) και η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για το «Nomadland» (πήρε το βρετανικό BAFTA). Κάθε υποψήφια έχει διαδρομή προς τη νίκη και όποια κι αν τελικά κερδίσει θα είναι αγνά αυθεντικός ο πανηγυρισμός της- εκτός αν κερδίσει ξανά η ΜακΝτόρμαντ, που λογικά δε θα πανηγυρίσει καν.

Όμως η ΜακΝτόρμαντ έχει κερδίσει ξανά πολύ πρόσφατα, η Άντρα Ντέι (ως Μπίλι Χόλιντεϊ) παίζει σε μια ταινία που δεν άρεσε σε κανέναν και η Βανέσα Κέρμπι (του «Pieces of a Woman») έχει καιρό να ακουστεί, όπως και η ταινία της. Η Βάιολα Ντέιβις, με μια εντυπωσιακά θεατρική ερμηνεία μπαίνει πλήρως στην καρδιά του φιλμ και το απογειώνει και θα είναι μια φανταστική νικήτρια- δεδομένου ειδικά πως θεωρείται μια από τις κορυφαίες ηθοποιούς του σύγχρονου Αμερικάνικου σινεμά αλλά δεν έχει κερδίσει ποτέ Όσκαρ Α’ Ρόλου.

Η Κάρεϊ Μάλιγκαν όμως, για το «Promising Young Woman», μοιάζει να έχει μεγαλύτερη εκτός Αμερικής στήριξη και έναν δύσκολο ρόλο ενσαρκώνοντας όλη την θλιμμένα πολύχρωμη οργή του φιλμ. Θα είναι μάλλον ανάμεσα στις δυο τους, με την Μάλιγκαν να έχει ένα θεωρητικό προβάδισμα όλο αυτό το διάστημα αλλά ποτέ να μην κερδίζει κατι που να το αποδεικνύει, και την Ντέιβις να παίρνει φόρα την πιο κατάλληλη στιγμή. Θα κριθεί στο φώτο φίνις, και η Ντέιβις είναι εκείνη που έρχεται πιο δυναμικά.

Θα κερδίσει: Βάιολα Ντέιβις, Ma Rainey’s Black Bottom

Το άλλο μεγάλο φαβορί: Κάρεϊ Μάλιγκαν, Promising Young Woman

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Nomadland

Α’ Ανδρικός Ρόλος – Ποιος είναι το φαβορί

Ο Άντονι Χόπκινς δίνει ίσως την ερμηνεία της καριέρας του στο «The Father» και ο Ριζ Άχμεντ είναι πολύ καλός με κάθε κομμάτι του σώματος και του βλέμματός του στο «Sound of Metal» ως ένας ντράμερ που χάνει την ακοή του. Όμως αυτή είναι η χρονιά που το Χόλιγουντ θέλει να αποτίσει έναν τελευταίο φόρο τιμής στον τραγικά νωρίς χαμένο Τσάντγουικ Μπόουζμαν. Θα μπορούσε να το έχει κάνει στον Β’ Ανδρικό Ρόλο, για την υπέροχη ερμηνεία του στο «Da 5 Bloods» του Σπάικ Λι, όμως η Ακαδημία επέλεξε ακατανόητα να αγνοήσει πλήρως εκείνη την πολύ σημαντική ταινία. Ως εκ τούτου, το μεταθανάτιο Όσκαρ ο Μπόουζμαν θα το κερδίσει για το «Ma Rainey’s Black Bottom».

Θα κερδίσει: Τσάντγουικ Μπόουζμαν, Ma Rainey’s Black Bottom

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Άντονι Χόπκινς, The Father

Πρωτότυπο Σενάριο – Φαβορί & Αουτσάιντερ

Ο Άαρον Σόρκιν φαινόταν κάποια στιγμή πως θα είχε στο τσεπάκι αυτή τη νίκη για τη «Δίκη των 7 του Σικάγου» όμως οι τελευταίοι μήνες έχουν κυριαρχηθεί από συζητήσεις για το «Promising Young Woman» της Έμεραλντ Φενέλ, για μια γυναίκα-εκδικητή που στοχεύει άντρες ύστερα από ένα σκοτεινό περιστατικό στο παρελθόν της που κατέληξε να καθορίζει τη ζωή της. Η πρώτη πράξη είναι πολύ δυνατή, η Μάλιγκαν μας κουβαλά στη συνέχεια μέσα από όλο το σκοτάδι του φιλμ, κι ακόμα και χτυπητές αδυναμίες (όπως η τελική ανατροπή) καταλήγουν με έναν περίεργο τρόπο να λειτουργούν υπέρ της αντίληψης γύρω από την ταινία. Πολύ απλά υπάρχουν σπίθες παντού, και το σενάριο ποτέ χάνει την ορμή, τον θυμό, τη φλόγα του. Από τις κλειδωμένες βραβεύσεις της βραδιάς.

Θα κερδίσει: Promising Young Woman

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Η Δίκη των 7 του Σικάγου

Διασκευασμένο Σενάριο

Σαφώς πιο ανοιχτή κατηγορία, σε βαθμό που καθόλου απίθανο δεν θα ήταν να έκανε την μεγάλη έκπληξη το «Borat Subsequent Moviefilm» και να τιμηθεί, τόσο για τον Σάσα Μπάρον Κόεν (που είναι και υποψήφιος Β’ Ανδρικού Ρόλου για τη «Δίκη») όσο και για την αποκάλυψη Μαρία Μπακαλόβα (που προτείνεται για Β’ Γυναικείο αλλά δύσκολα θα κερδίσει). Θυμίζουμε εξάλλου πως και η πρωτότυπη ταινία ήταν υποψήφια για το ίδιο Όσκαρ.

Ωστόσο για φαβορί πρέπει να κοιτάξουμε αλλού. Το «Nomadland» ως φαβορί για τα 2 μεγάλα Όσκαρ έχει δεδομένα μια ισχυρή θέση στην συζήτηση, όμως η Ακαδημία πολύ πιθανά να νιώσει πως αρκούν οι άλλες του μεγάλες βραβεύσεις. Ταυτόχρονα, το «The Father» εμφανίζεται σε πολλές μεγάλες κατηγορίες αλλά για διάφορους λόγους αναμένεται να χάσει παντού. Όμως είναι εμφανώς ένα ερμηνευτικό όσο και τεχνικό επίτευγμα που κέρδισε την Ακαδημία (διαβάστε περισσότερα στη συνέντευξη με τον μοντέρ της ταινίας, Γιώργο Λαμπρινό) και μπορεί κάλλιστα να του δοθεί το Όσκαρ Σεναρίου για τον τρόπο με τον οποίο έχει δομηθεί η ιστορία και το ραγισμένο πορτρέτο αυτού του ηλικιωμένου ήρωα. Σε μια κατηγορία χωρίς αδιαφιλονίκητο φαβορί, το «Father» μπορεί να ξεχωρίσει.

Θα κερδίσει: The Father

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Nomadland

Φαβορί Για Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου

H Γιουν Γιου-τζανγκ του «Minari» δίνει την πιο συναισθηματική ερμηνεία πάνω στον πιο αβανταδόρικο ρόλο της ταινίας. Η Ακαδημία φαίνεται να την έχει λατρέψει, κέρδισε SAG και BAFTA και είναι σε αυτό το σημείο το μεγάλο φαβορί, κι η καλύτερη ευκαιρία να τιμηθεί μια από τις ταινίες της χρονιάς. Η Γιουν είναι η πρώτη νοτιοκορεάτισα ηθοποιός που προτείνεται για Όσκαρ, και ειδικά μάλιστα μια χρονιά μετά το «Parasite», όταν η ταινία του Μπονγκ Τζουν-χο θριάμβευσε κερδίζοντας 4 Όσκαρ αλλά δίχως κανένας ηθοποιός του καστ να προτείνεται στις ερμηνευτικές κατηγορίες- κάτι για το οποίο η Ακαδημία κατακρίθηκε έντονα.

Θα κερδίσει: Γιου-τζανγκ Γιουν, Minari

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Μαρία Μπακαλόβα, Borat Subsequent Moviefilm

Β΄ Ανδρικός Ρόλος

Άλλο ένα Όσκαρ που μοιάζει απίθανο να σπάσει. Από τη στιγμή που ο Ντάνιελ Καλούγια -ένας από τους πιο ηλεκτρισμένα καθηλωτικούς ηθοποιούς της γενιάς του- κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για το «Judas and the Black Messiah», φαίνεται σαν το industry να αποφάσισε πως είναι απολύτως ικανοποιημένο με αυτή την επιλογή. Έκτοτε έχει κερδίσει ό,τι χρειαζόταν για να επιβεβαιωθεί ως φαβορί.

Η ταυτόχρονη υποψηφιότητα του συμπρωταγωνιστή του, Λακίθ Στάνφιλντ (ο οποίος παίζει τον πληροφοριοδότη, ενώ ο Καλούγια την μεσσιανική φιγούρα του τίτλου, ενός ανερχόμενου ηγέτη των Μαύρων Πανθήρων στο Σικάγο των ‘60s) έκανε αρκετό κόσμο να σηκώσει το φρύδι και να αναρωτηθεί αν μπορεί πιθανώς να δούμε διαχωρισμό των ψήφων και νίκη-έκπληξη άλλου υποψήφιου (Πολ Ρέισι για το «Sound of Metal»; Σάσα Μπάρον Κόεν για τη «Δίκη»;), όμως ο Καλούγια μοιάζει σχεδόν προαποφασισμένος σε αυτό το σημείο- και πολύ δικαίως.

Θα κερδίσει: Ντάνιελ Καλούγια, Judas and the Black Messiah

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Σάσα Μπάρον Κόεν, η Δίκη των 7 του Σικάγου

Διεθνές Φιλμ

Πολύ δυνατή κατηγορία, με το «Quo Vadis, Aida?» να συγκλονίζει τα μέλη της Ακαδημίας, το «Better Days» να δίνει μια young adult στροφή στο κοινωνικοπολιτικό μελόδραμα και το ρουμάνικο «Collective» να αποτελεί μια συνταρακτική καταγραφή διαφθοράς. Όμως τελικά η κούρσα ανήκει σε ένα φιλμ. Το εκπληκτικό «Another Round» του Τόμας Βίντερμπεργκ έφτασε να προταθεί μέχρι και για Σκηνοθεσία, την ώρα που ο πρωταγωνιστής Μαντς Μίκελσεν κερδίζει συνεχώς πρωτοσέλιδους τίτλους μες στο industry, με τους επικείμενους ρόλους του στα επόμενα «Ιντιάνα Τζόουνς» και «Φανταστικά Ζώα» της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Η ταινία από την Δανία δεν το χάνει, και πολύ σωστά.

Θα κερδίσει: Another Round

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Quo Vadis, Aida?

Τα Προγνωστικά Για Τις Υπόλοιπες Κατηγορίες Των Όσκαρ 2021

Ντοκιμαντέρ

Άλλη μια υποψηφιότητα για το εκπληκτικό «Collective» εδώ, όπου δύο μη αγγλόφωνες ταινίες είναι υποψήφιες- η άλλη είναι το πάνγλυκο «Mole Agent» από τη Χιλή. Είναι και τα δύο από τις καλύτερες ταινίες που έχουμε δει τελευταία σε μια έτσι κι αλλιώς πάρα πολύ δυνατή φετινή κατηγορία. Που περιλαμβάνει ακόμα το καλό «Crip Camp» του Netflix και το αριστούργημα «Time» του Amazon Prime, που είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, γενικώς, ένα δοκίμιο πάνω στον συστημικό ρατσισμό της βιομηχανίας φυλακών, και στο ίδιο το πέρασμα του χρόνου.

Δυστυχώς μέσα από μια τόσο σπουδαία φετινή κατηγορία, το Όσκαρ θα πάρει το «My Octopus Teacher», μια σχηματικά γλυκανάλατη ιστορία που βλέπεται άνετα κι ευχάριστα στο Netflix- κάτι που ειδικά φέτος θα αποτελέσει τεράστιο πλεονέκτημα σε όλες αυτές τις πιο εξειδικευμένες κατηγορίες.

Θα κερδίσει: My Octopus Teacher

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Time

Φιλμ Κινουμένων Σχεδίων

Άλλη μια κατηγορία όπου η ευκολία της συνήθειας θα κάνει τη διαφορά. Υποψήφιο εδώ είναι το εκπληκτικά σχεδιασμένο «Wolfwalkers», μια υπέροχη ιστορία που αναδεικνύεται μέσα από πειραματική σχεδιαστική διάθεση, και το οποίο βάλαμε στις ταινίες της χρονιάς. Όμως η παρουσία της Pixar πάντα κατατροπώνει τους διεκδικητές σε αυτή την κατηγορία, και το ίδιο θα συμβεί και φέτος με το άνισο, αλλά πολυδιαφημισμένο «Soul».

Θα κερδίσει: Soul

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Wolfwalkers

Διεύθυνση Φωτογραφίας

Θα παιχτεί ανάμεσα στο ασπρόμαυρο «Mank» (όπου το όλο αισθητικό επίτευγμα του φιλμ είναι αναμφίβολα αποτέλεσμα μιας πολύ πιο συλλογικής δουλειάς που συμπεριλαμβάνει τον ίδιο τον Φίντσερ και την ομάδα της ψηφιακής επεξεργασίας) και στο «Nomadland» που φωτογραφίζει όμορφα την φυσική americana τοπογραφία. Καθώς η εικόνα της αποκεντρωμένης Αμερικής είναι τόσο κεντρική στην ψυχή του φιλμ της Τζάο, κι αυτό είναι το φαβορί για τα δύο μεγάλα Όσκαρ, έχει το πλεονέκτημα κι εδώ.

Θα κερδίσει: Nomadland

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Mank

Μοντάζ

Η καλύτερη μοντάζ δουλειά της κατηγορίας είναι αναμφίβολα αυτό που πετυχαίνει ο Γιώργος Λαμπρινός στο «Father», μέσα από την τεχνική του οποίου περνά όλη η γλώσσα του φιλμ. Όμως πρέπει να θυμηθούμε πως το Μοντάζ είναι μια κατηγορία που πρόσφατα κέρδισε ένα φιλμ σαν το «Bohemian Rhapsody», καθαρά και μόνο στη βάση του Περισσότερου Μοντάζ. Γενικά η αντίληψη για αυτή την κατηγορία πάρα πολύ συχνά καταλήγει ανάμεσα σε δύο τάσεις: Είτε κερδίζει το φιλμ με το πιο εμφανές, περισσότερο, και πιο ταχύ μοντάζ, είτε κερδίζει εκείνο που πετυχαίνει κάτι πάρα πολύ εμφανώς τεχνικό. Φέτος θα κριθεί λοιπόν ανάμεσα στην «Δίκη των 7 του Σικάγου» (για κάποιο λόγο) και στο «Sound of Metal», ένα γενικότερα εντυπωσιακής δεξιοτεχνίας κατασκεύασμα. Οι μοντέρ το έδωσαν πριν λίγες μέρες στην ταινία του Σόρκιν, οπότε έχει το προβάδισμα.

Θα κερδίσει: Η Δίκη των 7 του Σικάγου

Το άλλο μεγάλο φαβορί: Sound of Metal

To μεγάλο αουτσάιντερ: Nomadland

Κουστούμια & Μακιγιάζ

Το «Ma Rainey’s Black Bottom» θα πάρει και τα δύο αυτά Όσκαρ, κατάθεση στον επιβλητικά ολοζώντανο τρόπο με τον οποίο μεταφέρθηκε η οικειότητα της θεατρικής εμπειρίας στην οθόνη. Ας αφιερώσουμε όμως δυο γραμμές και στο υπέροχο «Emma.», το οποίο μοιάζει με χαμένη ευκαιρία φέτος, μια ταινία που θα μπορούσε να έχει προταθεί για πολύ περισσότερα βραβεία, έχοντας και φρεσκάδα, και αισθητική αρτιότητα δίχως να μοιάζει καθόλου παρωχημένη δουλειά, και όλα αυτά έχοντας την Άνια Τέιλορ Τζόι για πρωταγωνίστρια, της στιγμή που το «Queen’s Gambit» συνεχίζει να σαρώνει ό,τι βρεθεί μπροστά του.

Θα κερδίσει: Ma Rainey’s Black Bottom

To μεγάλο αουτσάιντερ: Mank (Κουστούμια), Πινόκιο (Μακιγιάζ)

Σχεδιασμός Παραγωγής

Το «Ma Rainey’s Black Bottom» θα μπορούσε να κλείσει εδώ την τριπλέτα των τεχνικών βραβείων όμως αυτή η κατηγορία θα πάει στο «Mank» του Ντέιβιντ Φίντσερ, το μόνο σημείο όπου μπορεί να τιμηθεί μια ομολουγμένως εντυπωσιακή δουλειά.

Θα κερδίσει: Mank

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Ma Rainey’s Black Bottom

Μουσική

Οι Τρεντ Ρέζνορ και Άτικους Ρoς έχουν ήδη τιμηθεί στο παρελθόν με Όσκαρ (για το «Social Network») και φέτος έχουν μια εντυπωσιακή διπλή υποψηφιότητα, με το «Mank» και το «Soul». Η κατηγορία είναι δική τους, και θα κερδίσουν για το φιλμ της Pixar.

Θα κερδίσει: Soul

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Minari

Τραγούδι

Από τις αρκετά ανοιχτές τεχνικές κατηγορίες, εμφανίζει διάφορες σημαντικές παραμέτρους. Η θρυλική Νταϊάν Γουόρεν δεν έχει κερδίσει ποτέ παρότι έχει προταθεί για 12 Όσκαρ και φέτος έρχεται ξανά με το «Io Si» από την Ιταλική ταινία «Η Ζωή Μπροστά» του Netflix. O Λέσλι Όντομ Τζούνιορ του «Hamilton» γράφει και τραγουδά το «Speak Now» από το «One Night in Miami…» της Ρετζίνα Κινγκ, και τόσο η αναγνωρισιμότητά του από το διάσημο θεατρικό όσο και η εκπροσώπηση της ταινίας της Κινγκ κάνουν την υποψηφιότητά του φαβορί.

Όμως αν θέλουμε να κοιτάξουμε σε μια πολύ πιθανή περίπτωση ανατροπής, το πολύ δυνατό αουτσάιντερ είναι το «Husavik» από την κωμωδία «Eurovision» του Netflix: Η ταινία έχει μεγάλους σταρς, άρεσε αρκετά, και είναι η μόνη υποψηφιότητα της κατηγορίας όπου το τραγούδι (εκτός από όντως ωραιότατο) παίζει οργανικό ρόλο μες στο φιλμ και δεν είναι απλά κάτι που παίζει στους τίτλους τέλους. Στο πνεύμα της κατηγορίας είναι ξεκάθαρος νικητής, και ίσως αυτό να κάνει φέτος της διαφορά.

Θα κερδίσει: Eurovision: The Story of Fire Saga

Το μεγάλο αουτσάιντερ: One Night in Miami…

Ήχος

Οι δύο κατηγορίες ήχου φέτος γίνονται μία, και τα πράγματα απλουστεύονται, ειδικά όταν υπάρχει ταινία υποψήφια στην οποία ο ήχος παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στη δραματουργία όπως και στην εμπειρία του θεατή. Το «Sound of Metal» έχει εδώ ένα από τα πιο σίγουρα Όσκαρ της βραδιάς.

Θα κερδίσει: Sound of Metal

Το μεγάλο αουτσάιντερ: –

Οπτικά Εφέ

Με τα μεγάλα μπλοκμπάστερ να απουσιάζουν πλήρως, έχουμε εδώ κάποιες εκπλήξεις όπως το γλυκύτατο «Love and Monsters» του Netflix, το οποίο συνδυάζει πρακτικές κατασκευές με CGI με πολύ όμορφο τρόπο. Όμως το Όσκαρ θα πάει στο «Tenet» του Κρίστοφερ Νόλαν που – τελικά- είναι άλλου βεληνεκούς από κάθε άλλο υποψήφιο φιλμ εδώ. Όσο κι αν έχει διχάσει, πρόκειται για μια απίστευτα εντυπωσιακή δουλειά και το γεγονός πως έχει άλλη μία υποψηφιότητα (για Σχεδιασμό Παραγωγής) του δίνει άλλο ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τα άλλα φιλμ που βρίσκονται εδώ.

Θα κερδίσει: Tenet

Το μεγάλο αουτσάιντερ: The Midnight Sky

Μικρού Μήκους: Ταινία, Ντοκιμαντέρ και Κινουμένων Σχεδίων

Σε αυτές τις κατηγορίες όταν έχουμε αμφιβολία, ποντάρουμε στο Netflix. Η πρόσβαση και η αναγνωρισιμότητα εδώ μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά. Στο κινούμενο σχέδιο το «Opera» είναι ένα εκπληκτικό δείγμα animation, σαν κινούμενος πίνακας που συνοψίζει την ανθρώπινη εξέλιξη, όμως το «If Anything Happens I Love You» που βρίσκεται στο Netflix αποτελεί συναισθηματικό νοκ άουτ και θα κερδίσει.

Στο ντοκιμαντέρ, που φέτος έχει φανταστικές προτάσεις, το «A Concerto is a Conversation» είναι το πιο ανάλαφρο της παρέας και για καιρό ήταν το φαβορί, όμως τελευταία οι συζητήσει αφορούν δύο άλλες υποψηφιότητες. Το «Do Not Split» ακολουθεί τις εξεγέρσεις του Νοέμβρη του ‘19 στο Χονγκ Κονγκ και είναι ο λόγος που η τελετή δεν θα προβληθεί στην Κίνα και στο Χονγκ Κονγκ. Η προβολή σίγουρα θα βοηθήσει, όπως και το γεγονός ότι είναι καθηλωτικό ντοκουμέντο από μόνο του. Όμως την διαφορά τελικά ίσως κάνει το πραγματικά εντυπωσιακό κινηματογραφικό δείγμα του «Love Song for Latasha», ένα κολάζ πορτρέτο του κοριτσιού που σκοτώθηκε στο Λος Άντζελες το ‘91 πυροδοτώντας τις εξεγέρσεις του ‘92, φτιαγμένο όμως ως κάτι ανάμεσα σε όνειρο και σε υποθετική ζωή που θα ζούσε, μέσα από αναμνήσεις που μοιράζονται η ξαδέρφη κι η καλύτερή της φίλη.

Το μικρού μήκους μυθοπλασίας ίσως επίσης δοθεί σε ταινία θεματικά επίκαιρη. Το «Feeling Through» αφορά έναν νεαρό μαύρο άντρα που βοηθά έναν τυφλό μεσήλικα να πάρει το λεωφορείο για το σπίτι, επιχειρώντας να μεταφέρει την εμπειρία αυτής της επικοινωνίας στην οθόνη. Όμως ακόμα μεγαλύτερη είναι η αμεσότητα του «Two Distant Stranger» του Netflix, όπου ένα α λα «Μέρα της Μαρμότας» εύρημα χρησιμοποιείται για να εξερευνήσει την επίπονη σύνδεση ενός νεαρού μαύρου άντρα με έναν λευκό αστυνομικό που τον σκοτώνει ξανά και ξανά.

Θα κερδίσει: If Anything Happens I Love You (Animation), A Love Song for Latasha (Ντοκιμαντέρ), Two Distant Strangers (Μυθοπλασίας)

Το μεγάλο αουτσάιντερ: Opera (Animation), A Concerto is a Conversation (Ντοκιμαντέρ), The Letter Room (Μυθοπλασίας)

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις