Έφυγε ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης, ποιητής και συγγραφέας, Λευτέρης Ξανθόπουλος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών από επιπλοκές έπειτα από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στην οποία είχε υποβληθεί την περασμένη Τετάρτη.

Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος κατάγονταν από την Καβάλα και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη. Τις εμπειρίες του αυτές περιγράφει στο βιβλίο του Άγγελος των πρώτων ημερών, το οποίο είναι αφιερωμένο στη γενέτειρά του.

Σπούδασε Νομικά χωρίς να δώσει πτυχιακές εξετάσεις. Στην Αγγλία σπούδασε κινηματογράφο, στη σχολή The London Film School ενώ έζησε για περισσότερο από δέκα χρόνια σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Καλή πατρίδα, σύντροφε (Beloiannisz), γυρίστηκε το 1985 στην Ουγγαρία και βραβεύτηκε στο 39ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο, ενώ η επόμενη Ο Δραπέτης (1991) συμμετείχε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο 44ο Φεστιβάλ των Καννών. Η συγκεκριμένη ταινία μάλιστα διδάχτηκε σε σεμινάρια σεναρίου στις σχολές κινηματογράφου του Μονάχου και National Film School στο Λονδίνο.

Ακόμα σκηνοθέτησε πολλές ταινίες ντοκιμαντέρ μεταξύ των οποίων και τα Ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης, Ο Γιώργος από τα Σωτηριάνικα, Στα Τουρκοβούνια, Επί Κολωνώ, Η μεγάλη πομπή, Παύλος Ζάννας, Ποιός είναι ο τρελός λαγός, Σκοτεινός συνωμότης, Η εποχή των κενταύρων – Ο μουσουργός Αλέκος Ξένος (2009), Γεώργιος Ν. Παπανικολάου – Παπ τεστ , Σπίτι δίπλα στη θάλασσα – Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλος , Ένας υπέροχος άνθρωπος – Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή , Ο κήπος με τ’ αμέτρητα παράθυρα – Νίκος Εγγονόπουλος, Κληρονόμος πουλιών – Μίλτος Σαχτούρης κ.α.

Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος έχει δημοσιεύσει κείμενα και άρθρα σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά ενώ το ποίημά του με τον τίτλο Χρονικό, από την συλλογή Αντίψυχα έχει ανθολογηθεί στο αναγνωστικό «Νεοελληνική Λογοτεχνία» της Β’ Γυμνασίου (Ο.Ε.Δ.Β. 2006).

Το 1972 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Αντίψυχα. Ακολούθησαν οι: Περιπέτειες πλανόδιου σωματοφύλακα ονείρων, Το κόκκινο δωμάτιο, Σήκωσε το κεφάλι σου πατέρα, Η ορμή του νερού και των υδάτων, Άγγελος των πρώτων ημερών (πεζό), Γιατί οι γυναίκες δεν αγαπούν τη βροχή, Η έβδομη βροχή και Γάτες αλλού (μικρές ιστορίες).

Το μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού

«Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος που ”έφυγε” χθες, ήταν ένας ποιητής που σκηνοθετούσε ταινίες. ‘Αοκνος ερευνητής και ιστοριοδίφης κατέγραψε είτε με την κάμερα, είτε με την πένα του ιστορίες γνωστές αλλά κυρίως άγνωστες, που αντέχουν στο χρόνο γιατί είναι αυθεντικές και αληθινές» αναφέρει σε συλλυπητήριο μήνυμά της η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη για την απώλεια του Λευτέρη Ξανθόπουλου.

Η κ. Μενδώνη σημειώνει επίσης πως «ανέπτυξε μια ιδιαίτερη, προσωπική “γλώσσα” και τεχνική επηρεάζοντας πολλούς νεώτερους δημιουργούς με το πολυσχιδές και βραβευμένο έργο του, τις δεκάδες ταινίες (μικρού και μεγάλου μήκους) τα ντοκιμαντέρ, τις ποιητικές συλλογές και τα πεζά κείμενά του», και εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του.

Συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

«Ο αιφνίδιος θάνατος του Λευτέρη Ξανθόπουλου προκαλεί θλίψη στην κινηματογραφική μας κοινότητα. Ο Λεύτερης Ξανθόπουλος υπήρξε πολυσχιδής καλλιτεχνική φύση: σκηνοθέτης, ποιητής, συγγραφέας κριτικών και θεωρητικών κειμένων για τον κινηματογράφο. Ήταν ανήσυχος πολιτικά, όμως το βλέμμα του ήταν μονίμως ανθρωποκεντρικό. Οι πρώτες ταινίες του ήρθαν με την άνθιση του ελληνικού ντοκιμαντέρ κατά τη δεκαετία του ’70 («Η ελληνική κοινότητα της Χαϊδελβέργης», «Ο Γιώργος από τα Σωτηριάνικα»). Η μετανάστευση, είτε λόγω οικονομικών συνθηκών, είτε λόγω του Εμφυλίου δεσπόζει θεματικά στο σύνολο σχεδόν του κινηματογραφικού έργου του. Τα μικρού ή μεσαίου μήκους ντοκιμαντέρ του, όπως και οι μεγάλου μήκους μυθοπλασίες του («Καλή πατρίδα σύντροφε», «Ο δραπέτης») περιστρέφονται γύρω από «ανθρώπους που είναι ξένοι μέσα σ’ ένα ξένο περιβάλλον» αναφέρει το συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για την απώλεια του Λευτέρη Ξανθόπουλου.