Μόλις κυκλοφόρησε νέος Παύλος Παυλίδης – Και θα κολλήσεις μαζί του

Σήμερα κυκλοφόρησε ένα ολοκαίνουριο τραγούδι από τον Παύλο Παυλίδη, το πρώτο single από τον νέο δίσκο του που κυκλοφορεί μέσα στον Απρίλιο από την Fine! Records. Τίτλος του “Δεν ξέρω” και είναι ένα τραγούδι που στέκεται απέναντι από τις βεβαιότητες και μας τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια μας.

Με τη γνώριμη φωνή του ο αγαπημένος καλλιτέχνης τραγουδά τους στίχους που ο ίδιος έγραψε, στίχους άκρως ποιητικούς, ενώ ο ρυθμός του τραγουδιού εντυπώνεται απευθείας στο μυαλό σου.

 

Τι αναφέρει ο Παύλος Παυλίδης

“ΔΕΝ ΞΕΡΩ”
Ένα τραγούδι που στέκεται απέναντί από τις βεβαιότητες πλην μίας

“ΔΕΝ ΞΕΡΩ”
Ένα τραγούδι ενάντια στις βεβαιότητες που κυριαρχούν στα μέσα της εποχής της ατελείωτης τοξικότητας

“ΔΕΝ ΞΕΡΩ”
Ένα τραγούδι που στέκεται απέναντι από ανθρώπους δίχως πρόσωπο που πυροβολουν καθημερινά κρυμμένοι πίσω από πληκτρολόγια

“ΔΕΝ ΞΕΡΩ”
“Ένα καράβι που πάει και μες στη φορτούνα ανοίγει πανιά”

Οι στίχοι του τραγουδιού

Δεν ξέρω αν είναι Τρίτη ή Τετάρτη
Πριν πόσα χρόνια μ’αυτά τα σχοινιά
Με είχανε δέσει ψηλά στο κατάρτι
Για να φωνάζω όταν βλέπω στεριά

Δεν ξέρω αν είναι μήνες ή χρόνια
Αν έχω ζήσει εδώ μια ζωή
Σ’αυτό το υπόγειο κοντά στην Ομόνοια
Η σ ένα πύργο στην Καραϊβική

Ξέρω μονάχα πως
Είναι η αγάπη ένα άγριο κύμα
Που εκεί στα βαθιά
Με στροβιλίζει και με ξεβράζει
Κάθε πρωί σε καινούρια αμμουδιά

Είμαι ναυάγιο γερμένο στο πλάι
Είμαι παιδί που απ’τα βράχια κοιτά
Ένα χαμένο καράβι που πάει
Και μες στη φουρτούνα ανοίγει πανιά

Δεν ξέρω τι είναι σωστό, τι είναι λάθος
Αν είμαι εδώ ή αν είμαι εκεί
Μπορεί ο καθένας να φτάσει στη Δύση
Πηγαίνοντας ίσια στην Ανατολή

Δεν ξέρω αν είναι τότε ή τώρα
Αν είναι νωρίς ή αν είναι αργά
Ποιος είναι αυτός που μου λέει “προχώρα”
Αν φεύγω πίσω ή αν τρέχω μπροστά

Ξέρω μονάχα πως
Είναι η αγάπη ένα άγριο κύμα
Που εκεί στα βαθιά
Με στροβιλίζει και με ξεβράζει
Κάθε πρωί σε καινούρια αμμουδιά

Είμαι ναυάγιο γερμένο στο πλάι
Είμαι παιδί που απ’τα βράχια κοιτά
Ένα χαμένο καράβι που πάει
Και μες στη φουρτούνα ανοίγει πανιά

Ξέρω μονάχα πως
Είναι η αγάπη ένα άγριο κύμα
Που εκεί στα βαθιά
Με στροβιλίζει και με ξεβράζει
Κάθε πρωί σε καινούρια αμμουδιά