Αλεξάνδρα Αϊδίνη – Χριστίνα Μαξούρη μιλούν στο NEWS 24/7 για το ρεμπέτικο και το “Μινόρε”

Αλεξάνδρα Αϊδίνη – Χριστίνα Μαξούρη μιλούν στο NEWS 24/7 για το ρεμπέτικο και το “Μινόρε”
Stavros Habakis

Η Αλεξάνδρα Αϊδίνη και η Χριστίνα Μαξούρη μιλούν στο NEWS 24/7 με αφορμή την παράσταση που παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά "Το Μινόρε της Αυγής".

Στις 14 Ιανουαρίου 1983 έκανε πρεμιέρα στην ΕΡΤ η θρυλική τηλεοπτική σειρά «Το Μινόρε της Αυγής» των Βαγγέλη Γκούφα και Φώτη Μεσθεναίου. Η επιτυχία που σημείωσε ήταν τεράστια και μάλιστα η σειρά ολοκληρώθηκε με δεύτερο κύκλο το 1984. Κεντρικό θέμα της ήταν η ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού μέσα από τη δημιουργία και δράση της θρυλικής ρεμπέτικης τετράδας του Πειραιά, η οποία ξεκίνησε το 1934 και την αποτελούσαν οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιώργος Μπάτης, Ανέστης Δελιάς και Στράτος Παγιουμτζής.

Τώρα, η σειρά αυτή γίνεται θεατρικό και παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά υπό τον τίτλο «Το Μινόρε». Η θεατρική διασκευή της παράστασης ανήκει στον Δημήτρη Χαλιώτη, η μουσική επιμέλεια είναι του Ιεροκλή Μιχαηλίδη και τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου.

Ένας νεαρός, με μόνη περιουσία ένα «ζητιανόξυλο», το μπουζούκι του, φτάνει φυγάς από τη Σύρο στον Πειραιά. Ο ρεμπέτης ξάδερφός του και η κομπανία του τον υποδέχονται. Μια δυναμική Σμυρνιά κι ο τεκές της τον αγκαλιάζουν. Ένα μουσικοθεατρικό οδοιπορικό μέσα στα σκοτάδια και τους καπνούς του Πειραιά του ‘30, για τους ρεμπέτες, τους ανυπότακτους, τους ανθρώπους του περιθωρίου, που λυτρώθηκαν μέσα από τη μουσική τους και την έφεραν από «την υπόγεια την ταβέρνα» στα σαλόνια, στις καρδιές και τα χείλη μας. Φιλίες, έρωτες, μάχη για την επιβίωση, λογοκρισία, διώξεις, αδιέξοδα, επιτυχία. Ό,τι και να πει κανείς για τους ρεμπέτες είναι λίγο. Μιλούν τα τραγούδια που μας παρηγόρησαν όταν έπρεπε, που μας συνεπήραν κάποια θλιβερά δειλινά, που τα αγαπήσαμε γιατί μας συγκίνησαν. Ακριβώς γι’ αυτό ανεβαίνει το «Μινόρε». Για να μας μιλήσει με τον τρόπο που μόνο το θέατρο μπορεί.

Εμείς μιλήσαμε με δύο εκ των πρωταγωνιστριών της παράστασης, την Αλεξάνδρα Αϊδίνη και τη Χριστίνα Μαξούρη.


Τι σας γοητεύει στο Μινόρε;

Χριστίνα Μαξούρη: Καταρχάς, το ότι είναι μια αναφορά, στη δημιουργία και τη διάλυση της πρώτης επίσημης ρεμπέτικης κομπανίας, γνωστή ως ‘Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς’. Μια – εν μέρει – υποθετική εκδοχή, της πορείας του Μάρκου Βαμβακάρη, του Στράτου Παγιουμτζή, του Γιώργου Μπάτη και του Ανέστου Δελιά, που προσπάθησαν να αλλάξουν τη ζωή τους και εν τέλει άλλαξαν και τη δική μας. Και επιπλέον, ότι όλοι οι ήρωες του έργου, παλεύουν για μια καλύτερη ζωή, δεν τα καταφέρνουν, συμβιβάζονται ή συντρίβονται, ορθοποδούν και συνεχίζουν να πορεύονται, με ό,τι τους έχει απομείνει.

Αλεξάνδρα Αϊδίνη: Η ντομπροσύνη, η αθωότητα, η αυθεντικότητα μιας κοινότητας ανθρώπων που αν και ζει στο περιθώριο, έχει τους κώδικες τιμής της, διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον, ψάχνει την αξιοπρέπεια, ερωτεύται, ζει τη στιγμή στο έπακρο και στον πυρήνα της. Άντρες που παθιάζονται, γυναίκες που χειραφετούνται, ο πόνος και το βιωμα που γίνονται τραγούδια. Λίγα λόγια και σταράτα δίχως φιοριτούρες, ευθύς ο λόγος, καθαρές οι προθέσεις αφήνουν χώρο για την πληθώρα συναισθημάτων.

Πώς επικοινωνεί η παράσταση αυτή, αλλά και οι δύο αυτές εποχές του 1930 και του 2021, με το σήμερα;

Αλεξάνδρα Αϊδίνη: Μεσα σε τοσα εμπόδια, δυσκολίες και αναβολές , δε θα μπορούσα τελικά να σκεφτώ καλύτερη εποχή από το “Τώρα” για να ανέβει αυτή η παράσταση. Μετά τον εγκλεισμό, την μοναξιά και την αποξένωση, η μουσική του Μινορε ενώνει σκηνή και πλατεία και μας εμπλέκει σε ένα λυτρωτικό “Μαζί”, σαν μεγάλη συντροφιά που σιγομουρμουρά μια μνήμη. Αν και πολύπαθες και κρίσιμες οι δύο εποχές διαφέρουν πολύ. Τα ανθρώπινα πάθη, όμως, παραμένουν κοινά όπως και ο αγώνας επιβίωσης. Και η ανάγκη συναναστροφής και μοιράσματος που ελαφραίνει το βάσανο, είναι τώρα πιο έντονη από ποτέ.

“Μην απελπίζεσαι και δε θ’ αργήσει,κοντά σου θα ‘ρθει μια χαραυγή, καινούργια αγάπη να σου ζητήσει. Κάνε λιγάκι υπομονή!” λέει το τραγούδι και μέσα από τον, μελαγχολικό ισως ,σκοπό του μας κανακεύει όλους και μας γεμίζει ελπίδα.

Χριστίνα Μαξούρη: Αφενός, μέσω των τραγουδιών της που είναι όλα σαν ακατέργαστα διαμάντια που δε θα χάσουν ποτέ την αξία τους. Αφετέρου γιατί μιλά για ιστορίες ανθρώπων, που ελπίζουν και ονειρεύονται, που γυρεύουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, όπως όλοι οι άνθρωποι, στον αιώνα τον άπαντα.

Τι σημαίνει ρεμπέτικο για εσάς και ποιον ρόλο υπηρέτησε το είδος αυτό τραγουδιού;

Χριστίνα Μαξούρη: Αλήθεια, καθαρό αίσθημα, εκφρασμένος πόνος και καημός, αλλά και μεράκι. Στάθηκε ένας κοινός τόπος έκφρασης, παρηγοριά και καταφύγιο, μια μερίδας ανθρώπων του περιθωρίου, συνήθως άτυχων και αδικημένων.

Αλεξάνδρα Αϊδίνη: Το είδος που οι ρίζες του μεγαλώνουν μέσα σε χαμαιτυπεία, φυλακές και καφενέδες και που ανθίζει χάρη στην πρόσμιξη με τους ανατολίτικους σκοπούς και δρόμους που φέρνουν οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία μέσα στην περιοχή και την εποχή της ανέχειας, θέτει τις βάσεις όλης της ακόλουθης σύγχρονης μουσικής παράδοσης . Είναι ένα άνθος που ξεμυτά μέσα στα συντρίμμια και η απόδειξη ότι η πρωτοπορία συχνά εκκολάπτεται στο αθέατο και προκύπτει από την ανάγκη για δημιουργία και έκφραση. Η Τέχνη είναι παρηγοριά και φυσική διέξοδος.

Αγαπημένο σας ρεμπέτικο τραγούδι και γιατί;

Αλεξάνδρα Αϊδίνη: Tα παιδικά μου και εφηβικά καλοκαίρια είναι συνδεδεμένα με “Τα μπλέ παράθυρα” του Μαρκου Βαμβακάρη . Δεν θυμάμαι γιατί αλλά ήταν το τραγούδι που τραγουδούσαμε σε κάθε μας επανασύνδεση με την αδελφική μου φιλη, όταν συναντιόμασταν για τις διακοπές μας στο νησί . Αποχαιρετούσαμε τον χειμώνα που μας είχε κρατήσει χωριστά μιας και εκείνη μένει στο Παρίσι, και επικαλούμασταν τις κοινές χαρες που μας περίμεναν. Ακόμα τραγουδάμε οπου και αν βρεθούμε “στην γη, στην οικουμένη”.

Χριστίνα Μαξούρη: Τη συγκεκριμένη περίοδο, το ‘Χαράματα η ώρα τρεις’, του Μάρκου Βαμβακάρη, το πρώτο τραγούδι που ακούγεται στην παράστασή μας που μόλις ξεκινάει, μας ‘λούζει’ με το φως και την τρυφερότητά του.

Info:

Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς/Θεατρική Μεταφορά Κειμένου: Δημήτρης Χαλιώτης/Υπεύθυνη Δραματουργίας: Κατερίνα Διακουμοπούλου/Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου/Επιμέλεια Κίνησης: Αμαλία Μπένετ/Μουσική Επιμέλεια: Ιεροκλής Μιχαηλίδης/Μουσική Διδασκαλία: Αντώνης & Θοδωρής Ξηντάρης/Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου/Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Σαβουιδάκης/Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Έμιλυ Κουκουτσάκη/Promo video: Θωμάς Παλυβός /Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης /

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Άρης Αντωνόπουλος, Γιάννης Εγγλέζος, Κώστας Κοράκης, Χριστίνα Μαξούρη, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Αντώνης Ξηντάρης, Θοδωρής Ξηντάρης, Κατερίνα Παπανδρέου, Κυριάκος Σαλής, Σταύρος Σβήγκος, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Όλγα Σκιαδαρέση, Μαρία Τσιμά

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: 20/10/2021 έως 16/01/2022/Τετάρτη & Κυριακή 19:00/Πέμπτη & Παρασκευή 21:00/Σάββατο 17:30 & 21:00/ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Διακεκριμένη ζώνη: 30€ / Μειωμένο: 25€/Α’ ζώνη: 25€ / Μειωμένο: 20€/Β’ ζώνη: 20€ / Μειωμένο: 15€/Γ’ ζώνη: 15€ / Μειωμένο: 10€/Πωλήσεις εισιτηρίων: Ταμείο ΔΘΠ: Ηρώων Πολυτεχνείου 32 (μέσα στο κτίριο του ΔΘΠ ) – Τ: 2104143310/VIVA.GR – TICKETSERVICES.GR – ARTINFO.GR -2109213310/https://www.viva.gr/tickets/festival/theater/to-minore/

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα