Το ελληνικό θέατρο πάει… κομμωτήριο

Δύο τελείως διαφορετικές παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα και έχουν κεντρικό θέμα τους ένα κομμωτήριο. Μία σπαρταριστή και έξτρα εμπορική κωμωδία που έχει δώσει στο παρελθόν τα καλύτερα διαπιστευτήρια, αλλά και μία άλλη πιο “δύσκολη” παράσταση, για καλά μυημένους θεατές.

Ποιος είναι ο δολοφόνος;

Ο λόγος για το «Σεσουάρ για δολοφόνους», τη πανέξυπνη κωμωδία των Mπρους Τζόρνταν & Μέριλιν Έιμπραμς που έκανε πρεμιέρα πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1999 και συνέχισε ακάθεκτη για 13 συνεχόμενα χρόνια μέχρι το 2012. Τη φετινή σεζόν η παράσταση επιστρέφει με τη νέα σκηνοθετική ματιά του Νικορέστη Χανιωτάκη πάνω στην κλασική πια διασκευή του Θοδωρή Πετρόπουλου.

Το “Hair Studio Antony” μετακομίζει στις 13 Οκτωβρίου από το θέατρο Αποθήκη (όπου παρουσιαζόταν επί σειρά ετών) στο Θέατρο Λαμπέτη, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ενώ στο δελτίο Τύπου της παράστασης διαβάζουμε πως το έργο θα είναι πιο διαδραστικό από ποτέ.

Θυμίζουμε πως το έργο εκτυλίσσεται στο κομμωτήριο «Studio Antony». Κάπου στην Αθήνα. Μία μέρα η ιδιοκτήτρια του κτιρίου, που ζει στον πάνω όροφο, βρίσκεται δολοφονημένη και οι υποψίες πέφτουν στους εργαζόμενους και τους πελάτες του κομμωτηρίου. Οι θεατές της παράστασης καλούνται να βρουν τον δολοφόνο, με αποτέλεσμα κάθε βράδυ το έργο να έχει διαφορετικό φινάλε!

Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά) οι Ιωάννης Απέργης, Τζένη Θεωνά, Δημήτρης Μακαλιάς, Δανάη Μιχαλάκη, Ζήσης Ρούμπος, Χάρης Χιώτης.

Ιστορίες μεταπολίτευσης “εντός” Κομμωτηρίου

Η έτερη παράσταση… κομμωτηρίου δε διαδραματίζεται σε κομμωτήριο, δεν έχει καν κομμώτριες στην υπόθεσή της, αλλά αφορά καθημερινές ιστορίες που λέγονται ακόμη και στο κομμωτήριο, ιστορίες που έχουν να κάνουν με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση, και που τελικά συνιστούν την ίδια μας την ιστορία.

Ο λόγος για τις “Κομμώτριες / ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ/ Τζιανγκ – Σιν – Μπι – Σιν/ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΔΙΚΗ ΣΟΥ” του Μιχαήλ Μαρμαρινού, μία παράσταση- αναδρομή στην εποχή της μεταπολίτευσης που επιστρέφει στο Θέατρο Θησείον την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου.

Στο δελτίο Τύπου της παράστασης διαβάζουμε χαρακτηριστικά πως “μονάδα μέτρησης της Ιστορίας είναι η καθημερινότητα… Αυτό το «κάθε μέρα» της ατομικής και της συλλογικής εμπειρίας, των προσωπικών και αντικειμενικών μικρό-ιστοριών διαγράφει και περιγράφει τον ορίζοντα μιας Ιστορίας που συνεχίζει να μας περιέχει….Είμαστε κακά παιδιά. Ανοίξαμε ένα δωμάτιο και χωθήκαμε μέσα. Αθέατοι για καιρό… Μέσα εκεί, βρήκαμε πολύ κόσμο. Ήσασταν κι εσείς. Αυτοπροσώπως. Και φυσικά διάφοροι. Εκπρόσωποι, το ΚΚΕ, κάποιοι άλλοι τώρα νεκροί, έργα. Έργα και μια νοσταλγία. Σχεδόν κανείς δεν μας πήρε είδηση. Τέλος πάντων… Αφού κάναμε ό,τι κάναμε βγήκαμε απ’ το δωμάτιο… Ήρθε η ώρα να σας καλέσουμε εκεί ακριβώς που σας βρήκαμε την άλλη μέρα. Σε αυτό το δωμάτιο. Όχι, δεν θα μιλήσουμε εμείς για εμάς, εμείς για τη ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.

Εμείς δανείζουμε το σώμα και τον εαυτό, το αίμα, τη φωνή μας και το στόμα για να μιλήσουν Άλλοι. Αυτοί οι άλλοι δεν είναι εδώ, λείπουν… Ίσως, κατά αγαθή τύχη, κάποιος ή κάποια να βρεθεί ανάμεσά μας, μακάρι. Εμείς είμαστε η Φωνή, η φωνή τους. Όσο πιο σε σεβαστικά γίνεται – όταν παρεμβαίνουν κάποιες άλλες χορδές, μια άλλη χροιά…Αυτό κάνει το θέατρο. Είναι μια εκπροσώπηση, εκπροσωπούμε Απόντες. Τους δανείζουμε εμάς για να μπορέσουν να ακουστούν. Κι εμείς, ευτυχισμένοι της ζωής, της εμπειρίας ενός Άλλου, Άλλων”.

Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός/Δραματουργία: Μιχαήλ Μαρμαρινός – Theseum Ensemble/Μουσική: Larry Gus/Σκηνογραφία-Σχεδιασμός κοστουμιών: Έφη Μπίρμπα/Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος/ΠΡΟΣΩΠΑ (κατά αλφαβητική σειρά): Μάιρα Γραβάνη, Χρήστος Κραγιόπουλος, Ηλέκτρα Νικολούζου, Ανδρομάχη Φουντουλίδου, Χάρης Φραγκούλης, Adrian Frieling. Τheseum Ensemble είναι επίσης οι: Ρένα Ανδρεαδάκη, Στάθης Γραφανάκης, Πάνος Λουκαΐδης, Ευφροσύνη Μαστρόκαλλου, Σπυριδούλα Παπαζησίμου, Αντώνης Τσίλλερ, Ρένα Φουρτούνη.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις