Μπορεί η άποψη των μελών να είναι απλώς …συμβουλευτική για τους αντιπροσώπους;

Το εσωκομματικό δημοψήφισμα στις 5 και 6 Απριλίου μπορεί, όντως, να σηματοδοτήσει επανεκκίνηση, μπορεί όμως και να αποτελέσει πρόβλημα αν δεν προετοιμαστεί σωστά. Το ερώτημα που θα τεθεί και οι διαφωνίες κορυφαίων στελεχών

Σε κομβικό σημείο για την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να εξελιχθεί το εσωκομματικό «συμβουλευτικό» δημοψήφισμα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (5 και 6 Απριλίου), ενόψει του Συνεδρίου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που θα διεξαχθεί 14-17 Μαΐου.

Εξαρχής, ωστόσο, υπάρχουν δυο καίρια ερωτήματα για το δημοψήφισμα αυτό καθεαυτό, πέραν των διαφωνιών κάποιων κορυφαίων στελεχών:

Πρώτο ερώτημα, πώς μπορεί το συγκεκριμένο δημοψήφισμα να είναι απλώς «συμβουλευτικό» και όχι δεσμευτικό, από τη στιγμή που θα αποφασίσει σε αυτό για το θέμα που θα τεθεί η βάση του κόμματος; Δηλαδή το σύνολο των μελών θα αποφασίσει κάτι και θα έρθουν οι αντιπρόσωποι και θα ψηφίσουν διαφορετικά; Ποιό σώμα μπορεί, άραγε, να είναι ανώτερο από το σύνολο της βάσης; Εκτός από αντιδημοκρατικό θα είναι και αστείο η άποψη της βάσης να ανατραπεί, κάτι που μπορεί (θεωρητικά πάντα) να συμβεί από τη στιγμή που το δημοψήφισμα θα είναι απλώς «συμβουλευτικό»!

Δεύτερο ερώτημα, ποιο ακριβώς θέμα θα τεθεί σε δημοψήφισμα: Το όνομα του κόμματος, αν δηλαδή θα υπάρχει προσθήκη δίπλα από το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ (πχ ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία ή ΣΥΡΙΖΑ- Πράσινη Συμμαχία), μπορεί να είναι ένα διακύβευμα, που ναι μεν μπορεί να διχάσει την Κουμουνδούρου, όμως είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον και θα εξασφαλίσει μεγάλη συμμετοχή στις κάλπες που θα στηθούν στις οργανώσεις και στην ηλεκτρονική ψηφοφορία στο Διαδίκτυο. Δημοψήφισμα για πολιτικά διακυβεύματα είναι δύσκολο να βρεθούν, τουλάχιστον τέτοια που θα προκαλούν ενδιαφέρον και θα φέρουν μεγάλη συμμετοχή στην κάλπη- και που σίγουρα δεν μπορεί να είναι οι σχέσεις κράτους και εκκλησίας ή το θέμα των εξορύξεων που ακούστηκαν στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τετάρτη. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι φανερό πως θα κρίνει και τη μεγάλη ή όχι συμμετοχή των μελών του κόμματος στο δημοψήφισμα και σαφώς, συνεπώς, δεν μπορεί αυτό να αποφασιστεί με όρους εσωκομματικών συσχετισμών, αλλά με στόχο την εκτίναξη του κόμματος.

Κορυφαία στελέχη, επιπλέον, όπως ο Γραμματέας Πάνος Σκουρλέτης και κάποιοι εν των «προεστών» του κόμματος, έχουν ταχθεί κατά του δημοψηφίσματος, εκτιμώντας μεταξύ άλλων πως αν η βάση λάβει αποφάσεις θα υποβαθμιστεί το Συνέδριο. Κάποιοι από τους διαφωνούντες, μάλιστα, υποψιάζονται ότι το επικείμενο δημοψήφισμα είναι προπομπός και άλλων δημοψηφισμάτων και κυρίως ενός δημοψηφίσματος για την εκλογή του προέδρου από τη βάση, κάτι που αποτελεί αιτία πολέμου με την ηγετική ομάδα. Ιδίως εάν το δημοψήφισμα του Απριλίου έχει μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία, θεωρείται ότι –έστω και μετά το Συνέδριο- θα αναληφθεί τέτοια πρωτοβουλία.

ΥΓ: Κοινή είναι η πεποίθηση, ακόμα και σε απλούς ψηφοφόρους που έχουν εγγραφεί μέλη μετά τις εκλογές, πως …δεν τους θέλουν στην Κουμουνδούρου- κίνδυνο που έχει διαγνώσει ο Αλέξης Τσίπρας και φέρεται αποφασισμένος να αντιμετωπίσει με κάθε τίμημα…