ΚΑΒΑΚΟΣ: “ΓΚΑΝΓΚΣΤΑ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΟΥΤΕ ΤΑ ΒΕΡΣΑΤΣΕ”

Τοπ μπόι δεν σε κάνουν ούτε τα χρυσά ούτε τα Βερσάτσε ούτε τα κίλος κάτω απ’ το κάθισμα. Τοπ μπόι σε κάνει το μεντάλιτι.

Το φλεξ στα στόρις είναι για τα πούσι μπόις, βγάζω πιο πολλά από όσα βγάζετε όλοι μαζί και πάλι μιλάτε, μιλάτε, μιλάτε. Δεν ασχολούμαι καν, τζάμπα πρόμο εδώ δεν παίζει, για φόλοερς τραβάτε αλλού.

Δεν είσαι μαέστρος, είσαι φέηκ. Και το λύνουμε άμα θες μεταξύ μας, ούτε δικηγόροι ούτε σούτερς, νο ντράμα, θα το λύσουμε παραδοσιακά, θα ακολουθήσουμε το πανάρχαιο έθιμο του ραπ μπατλ. Ένας με έναν. Άκου πως πάει, αδερφέ:

Σοστάκοβιτς πρώτος στα τρεντς,

κοιτάζατε πώς το κάνω,

τώρα νομίζετε ότι είστε από πάνω,

δεν είστε για τα κλάσικς, είστε για Νίκο Γκάνο.

Κατάλαβες, μπόι; Έχω τον λογιστή μου σπιντ ντάιλ, το χάηπ ανεβαίνει, τα ψηφία έχουν γίνει εφτά, και όμως θα σας έκανα τη χάρη να παίξουμε μαζί ένα λάηβ. Και εσείς είπατε όχι στον Γιώργο Μάγκα του βιολιού.

Η αισθητική σας με έδιωξε από την Ελλάδα, τώρα στη Ζυρίχη κάνω κύκλους με το ρόβερ και την μπέντζο. Κομπρέντε;

Σας έδωσα δυο ώρες προθεσμία για να ζητήσετε δημόσια “συγγνώμη”, και σας είπα ότι μόνο έτσι θα ξαναέκανα μαζί σας σέσιον. Χεϊτάρατε άσχημα.

Σας έδωσα μία ολόκληρη βδομάδα προθεσμία να προετοιμαστείτε για το λάηβ, πάλι χεϊτάρατε. Ντρέπομαι για τη χώρα μου. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Ντρέπομαι τα τελευταία εφτά χρόνια με διάλειμμα μηδέν. Βαράω και υπερωρίες.

Δεν είναι έτσι το γκέημ έξω, εκεί όποιος έχει το φέημ έχει και το δίκιο, καταλαβαίνεις; Μήπως είναι πολύ δύσκολα τα λύρικς μου για σένα; Να στα πω πιο απλά; Το λένε χρήμα και κάνει τον κόσμο να γυρίζει.

Τέλος πάντων, καταφέρατε πάλι κάτι τόσο σημαντικό όπως ένα φιλανθρωπικό λάηβ να γυρίζει γύρω από μένα, σαν να είμαι εγώ το κυρίως θέμα εδώ. Δεν ξέρω πώς το καταφέρνετε πάντα. Κουράσατε.

Το κείμενο είναι προϊόν μυθοπλασίας.