SOCIAL WASTE: “ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟ. TΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ”

Πέντε χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, οι Social Waste κάνουν δυναμικό comeback με το καινούργιο τους άλμπουμ «Rebelde» και επιστρέφουν στις 22 Ιουνίου στην Τεχνόπολη για ένα live που υπόσχεται να σπάσει τα στεγανά. Με τον γνώριμο μεσογειακό τους ήχο —μια εκρηκτική μίξη hip hop με λαούτο, ποντιακή λύρα, γκάιντα και αρχαία όργανα— το συγκρότημα ξαναγράφει τους κανόνες της ελληνικής σκηνής.

Η νέα τους δουλειά είναι μια φωνή αντίστασης. Μιλάει για κοινωνική δικαιοσύνη, ταξικά ζητήματα και την ανάγκη για συλλογική αλλαγή, με στίχους που έχουν ζυμωθεί σε πέντε χρόνια προσωπικών και πολιτικών αναζητήσεων. Στη σκηνή της Τεχνόπολης, οι Social Waste υπόσχονται ένα live που θα σε κάνει να νιώσεις, να προβληματιστείς και να χορέψεις.

Επιστροφή με το Rebelde…

Μετά από πέντε χρόνια απουσίας δισκογραφικά, επιστρέφετε με το Rebelde και παρουσιάζετε το νέο σας άλμπουμ στην Τεχνόπολη. Τι συναισθήματα σας γεννά αυτή η επιστροφή και ποια είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία που θέλετε να μοιραστείτε με το κοινό σας;

Είναι κάπως περίεργο γιατί την τελευταία φορά που βγάλαμε δίσκο, τα Σύνορα, λίγους μήνες πριν την παρουσίασή του στην Τεχνόπολη και ενώ είχαμε κλείσει και καμιά 20αριά μέρη να πάμε σε όλη την Ελλάδα να τον παρουσιάσουμε, έσκασε η υγειονομική κρίση, ο COVID19 και …ακυρώθηκαν όλα. Αυτή τη φορά λοιπόν επανερχόμαστε με μια παρουσίαση που κάπως χρωστάμε, με καινούργιο δίσκο, το Rebelde.

Ο δίσκος αυτός είναι ο πιο ώριμος τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά αυτής της μπάντας. Τον δουλεύουμε εντατικά ένα χρόνο, αλλά οι στίχοι του στην πραγματικότητα γράφονται τα τελευταία πέντε χρόνια. Εμείς θεωρούμε ότι είναι ο καλύτερος δίσκος μας (μέχρι τον επόμενο), αλλά ανυπομονούμε να δούμε και πώς θα τον υποδεχτεί το κοινό, που είναι και ο τελικός και πιο ουσιαστικός κριτής σε αυτές τις διαδικασίες. Θα φανεί στην Τεχνόπολη στις 22 Ιούνη πιστεύουμε όπου κάνουμε πάντα πολύ δυνατές συναυλίες και συνήθως είναι sold out αλλά και στην Θεσσαλονίκη στις 18 Ιούνη, οπότε… προμηθευτείτε τα εισιτήριά σας νωρίς!

Πώς βλέπετε την εξέλιξη του ήχου σας μέσα από το Rebelde και τι νέες πτυχές αναδεικνύει;

Το Rebelde, είναι ουσιαστικά η εφαρμογή στη πράξη αυτού που λέμε «μεσογειακό hip hop». Η διαφορά του σε σχέση με τους προηγούμενούς μας δίσκους είναι ότι πέραν της χρήσης των παραδοσιακών οργάνων, μελετήσαμε τις λαϊκές μουσικές παραδόσεις και άλλων λαών της μεσογείου και έχουμε δημιουργήσει ηχοτοπία από όλη τη μεσόγειο.

Η Pizzica της Κάτω Ιταλίας, συναντάει τετράσημους αραβικούς ρυθμούς, Πολυφωνικά της Ηπείρου και μικρασιάτικες μουσικές φόρμες αλλά χωρίς να χάνει το Hip Hop στοιχείο. Ίσως αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του δίσκου. Ότι είναι ο πιο έθνικ δίσκος μας αλλά ταυτοχρόνως και ο πιο Hip Hop.

“Επιμένουμε να είμαστε συγκρότημα κι όχι μονάδες”

Το Rebelde ως όρος παραπέμπει στην επαναστατική πράξη και στην αντίσταση. Πώς ορίζετε σήμερα την έννοια της επανάστασης μέσα από το πρίσμα της τέχνης και της κοινωνίας; 

Η τέχνη, ας μιλήσουμε για το τραγούδι με το οποίο καταπιανόμαστε εμείς, είναι σίγουρα μια συλλογική – και όχι τόσο προσωπική – διαδικασία. Εμπεριέχει φυσικά και το προσωπικό στοιχείο και την αυτονομία της κάθε μονάδας της μπάντας, αλλά η δουλειά είναι συλλογική και γίνεται ακόμα πιο συλλογική όταν προστίθεται στην εξίσωση και το κοινό, γιατί άλλο να ακούς ένα τραγούδι στο ράδιο ή στο YouTube και άλλο να το μοιράζεσαι και να το ραπάρεις μαζί με το κοινό.

Είναι λοιπόν μια συλλογική διαδικασία, ή τουλάχιστον έτσι το βλέπουμε εμείς. Επίσης, εμείς επιμένουμε να είμαστε συγκρότημα κι όχι μονάδες όπως είναι πλέον η τάση στη ραπ. Και μάλιστα συγκρότημα που είναι ανεξάρτητο, αυτόνομο, και δεν έχει σπόνσορες ούτε εταιρείες τηλεφωνίας, ούτε πολυεθνικές, ούτε πολιτικά κόμματα. Αυτό από μόνο του είναι «αντάρτικη» προσέγγιση στην πράξη, και το κοινό μας το αντιλαμβάνεται.

Τα τραγούδια σας αγγίζουν θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης, ταξικής πάλης και ιστορίας. Ποια είναι η θέση της μουσικής σας σε αυτόν τον διάλογο και πόσο σημαντική είναι η σύνδεση τέχνης και κοινωνίας για εσάς;

Μα αν δεν υπάρχει σύνδεση του τραγουδιού με το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι τότε ποιος ο λόγος ύπαρξής του; Η ικανοποίηση της μεγαλομανίας και του ναρκισσισμού του καλλιτέχνη, ας πούμε; Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε ένα διαφορετικό τραγούδι, που φυσικά και ξυπνά τη μνήμη με αναφορές σε παλαιότερους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά αναφέρεται και στο παρόν με αυτόν τον τρόπο συνδέοντας εαυτόν με αγώνες για περιβαλλοντική και κοινωνική δικαιοσύνη στο σήμερα.

Διαφορετικά δεν θα κάναμε τραγούδι, είναι ο μόνος λόγος που κάνουμε τραγούδι. Όχι για να εκφραστούμε προσωπικά ,όχι για να βγάλουμε λεφτά, όχι για να ικανοποιήσουμε το ναρκισσισμό μας, αλλά για να «μιλήσουμε» για αυτά τα θέματα.

Πώς συνδέετε τις ρίζες σας και την κρητική παράδοση με το σύγχρονο χιπ-χοπ; Ποια στοιχεία της παράδοσης θεωρείτε ότι παραμένουν επίκαιρα και δυνατά μέσα στη μουσική σας;

Ως μπάντα πάντα φλερτάραμε με την παράδοση. Από το 1999 χρησιμοποιούσαμε samples με τη μουσική των Χαΐνηδων και την ευρύτερη κρητική παράδοση. Επίσης, η χιπ χοπ μπάντα Αντίποινα (στην οποία ήταν μέλος ο Γιώργης Νίκας) έπαιζε με παραδοσιακά όργανα από τις αρχές των 00s. Καταλαβαίνεις ότι ο progressive ήχος και ο πειραματισμός μας με την παράδοση συνέβαινε πολύ πριν γίνει αυτή η μαζική αστική αναβίωση του δημοτικού τραγουδιού.

Επομένως, όταν ο Γιώργης ήρθε στη μπάντα το 2015, ουσιαστικά, άρχισε να διαμορφώνει τον ήχο που έχουμε σήμερα. Πλέον, πέραν της κρητικής μουσικής παράδοσης, κάθε νέο μέλος προσθέτει τα στοιχεία από τις δικές του μουσικές καταβολές, παραδοσιακές και μη. Στη μουσική μας, λοιπόν, κρατάμε την ουσία της παράδοσης που αυτή είναι ότι συνεχίζουμε να συνθέτουμε μουσική με τα όργανα που γράφανε μουσική και οι άνθρωποι πριν 200 χρόνια και πίσω, και δεν αναπαράγουμε απλά τα παλιά τραγούδια με μοντέρνα όργανα.

Και φυσικά δεν μας απασχολεί μόνο η Ελλάδα: δεν γίνεται ας πούμε να μην μας απασχολεί η γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη

Ποια είναι τα θέματα που σας απασχολούν περισσότερο στην Ελλάδα του σήμερα και πώς αντανακλώνται αυτά στη μουσική σας;

Ζούμε σε μια εποχή άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Όλα πουλιόνται και αγοράζονται, το κράτος δεν θεωρεί υποχρέωσή του να προσφέρει καμία υπηρεσία στους πολίτες, έχει βάλει την αγορά να το κάνει, για τους έχοντες φυσικά. Συγχρόνως φτωχοποιεί στρατηγικά μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, ξεπουλάει δημόσια περιουσία και υποβαθμίζει οτιδήποτε έχει μείνει από το κοινωνικό κράτος: τη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία. Και το κάνει επίτηδες: είναι παλιό το κόλπο – υποβαθμίζεις τις δημόσιες υπηρεσίες σε τέτοιο βαθμό, που οι πολίτες να στρέφονται αναγκαστικά στις ιδιωτικές.

Δείτε την εισαγωγή των ιδιωτικών πανεπιστημίων, την υποχρηματοδότηση των δημοσίων και τις ελλείψεις στο σύστημα Υγείας για παράδειγμα. Συγχρόνως, έχουμε και το ξεπούλημα και την υπερεκμετάλλευση της φύσης πέραν των ανθρώπων: ανεμογεννήτριες, εξορύξεις, όλα για τα υπερκέρδη των εταιρειών και όχι για την κάλυψη δημοσίων αναγκών. Οι άνθρωποι επίσης έχουν φτάσει να ιδιωτικοποιούν και τον προσωπικό τους χώρο, δείτε την airbnbοποίηση των πόλεων – όλα για τους επιχειρηματίες του τουρισμού που αγοράζουν όλο και περισσότερες περιουσίες σε πλειστηριασμούς για να τις κάνουν airbnb. Είναι ανυπόφορο το πλαίσιο. Και φυσικά δεν μας απασχολεί μόνο η Ελλάδα: δεν γίνεται ας πούμε να μην μας απασχολεί η γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη!

Υπάρχει κάποια διαφορά στην αποδοχή ή στην αίσθηση που παίρνετε όταν παίζετε στην Αθήνα σε σχέση με την Κρήτη;

Κάθε μέρος έχει τη δυναμική του! Καθένα είναι διαφορετικό και έχει τη μαγεία του. Εντάξει, στην Κρήτη υπάρχει η ιστορία του συγκροτήματος και οι άνθρωποι που μας ξέρουν από τον πρώτο στίχο και την πρώτη συναυλία. Στην Θεσσαλονίκη έχουμε πολλούς φίλους και φίλες που έρχονται πάντα και επίσης κάνουν τις συναυλίες ξεχωριστές. Και στην Αθήνα οι συναυλίες είναι πολύ μεγάλες, πέντε έξι χιλιάδες κόσμου, οπότε πάλι δίνουν άλλη δυναμική!

Σε μια εποχή όπου η ψηφιακή τεχνολογία αλλάζει τη σχέση μας με τη μουσική και την τέχνη, πώς διαχειρίζεστε την αυθεντικότητα της ζωντανής απόδοσης και τη συνθήκη του live;

Εμείς έχουμε εγκαταλείψει τη χρήση του sampling και του προηχογραφημένου ήχου εδώ και πολλά χρόνια. Οπότε αναπόφευκτα θα δείτε στη σκηνή μπόλικα μουσικά όργανα της Μεσογείου, μουσικούς να τα παίζουν ζωντανά, και μια μπάντα που με τα λαθάκια της και το χιούμορ της επίσης, σίγουρα δεν προσφέρει μια εμπειρία κονσέρβα! Κάθε μα κάθε φορά έχει τη δική της μοναδική μαγεία.

Πώς βλέπετε το ελληνικό χιπ-χοπ σήμερα; Ποιες τάσεις ή νέους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε, και πώς θα θέλατε να εξελιχθεί η σκηνή στο μέλλον;

Έχοντας ζήσει το ελληνικό χιπ χοπ, πραγματικά, από την εποχή που γεννιόταν, σίγουρα μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα τώρα που έχει γίνει ένα μουσικό είδος με τεράστια απήχηση. Βέβαια, η πλευρά του χιπ χοπ που εκπροσωπεί την ταξική και πολιτική του διάσταση, παραμένει μικρό κομμάτι αυτής της σκηνής και θα θέλαμε να πολλαπλασιαστεί.

Επίσης, στην μπάντα έχουμε και διαφορετικά γούστα σχετικά με το ελληνικό χιπ χοπ . Ακούμε αρκετούς Έλληνες καλλιτέχνες. Για παράδειγμα, μας αρέσουν κάτι παιδιά από τα Γιάννενα, που δεν είναι τόσο νέοι στη σκηνή πια, αλλά καταπληκτικοί στιχουργικά: οι Ταμπούρο Μπότα.

Στο live συμμετέχουν πολλοί καταξιωμένοι μουσικοί, όπως η Ναταλία Κοτσάνη και το πολυφωνικό σύνολο Χαονία. Ποιο είναι το όραμά σας πίσω από αυτές τις συνεργασίες και πώς συμβάλλουν στον ήχο και στην ατμόσφαιρα της βραδιάς;

Εμείς θέλουμε να μεταφέρουμε την ατμόσφαιρα του δίσκου όσο το δυνατόν πιο πιστά και στη συναυλία μας γι’ αυτό και έχουμε καλέσει όλους του ανθρώπους που συμμετέχουν στο rebelde. Η συνεργασία με το πολυφωνικό σύνολο Χαονία είναι μια ιδέα που είχαμε εδώ και δυο χρόνια μιας και είμαστε λάτρεις του πολυφωνικού τραγουδιού.

Επίσης, η συνεργασία με τη Ναταλία Κοτσάνη, η οποία, πέραν όλων των άλλων που κάνει, είναι και μέλος του συγκροτήματος Encardia, προέκυψε από την ιδέα που είχαμε να κάνουμε ένα τραγούδι με χρώμα Κάτω Ιταλιάνικο. Πέραν όμως των φωνών που συνήθως τραβάνε τα φώτα λίγο παραπάνω στη συναυλία μας στη Τεχνόπολη θα συμμετέχουν και ο Παναγιώτης Λοΐζου στο ούτι, η Άννα Τσαγκαλίδη στο κανονάκι, ο Φίλιππος Πουρπουτίδης στα κρουστά και η DeeFlexTwice θα ραπάρει παρέα με εμάς.