Βασιλική Τρουφάκου: Τι σημαίνει θυσιάζεις τη ζωή για το παιδί σου; Ζήσε!

Η Βασιλική Τρουφάκου κάθισε το απόγευμα της Παρασκευής (06/06) στον καναπέ του “Στούντιο 4” με την ηθοποιό να περιγράφει μεταξύ άλλων το ταξίδι της μητρότητας.

Η γνωστή ηθοποιός έγινε μητέρα μέσα στην προηγούμενη χρονιά και σε τηλεοπτικές της συνεντεύξεις το προηγούμενο διάστημα είχε μιλήσει για την εμπειρία της γέννησης του γιου της, που είχε διαρκέσει όπως είχε πει η ίδια, περίπου 30 ώρες αλλά και τις δυσκολίες που συνάντησε.

Ωστόσο, έναν χρόνο περίπου μετά, όπως παραδέχθηκε η ίδια, “φλερτάρει” με τα όρια της τοξικής θετικότητας.

“Τα βλέπω όλα πολύ θετικά, τα βλέπω σαν παραμύθι. Χαρά για μένα είναι αυτό που συναντάω κάθε πρωί, το απόλυτο καλό που είναι ένα μωρό στη ζωή μου, και ότι έχει μπει στη ζωή μου και είναι αλήθεια και μου συμβαίνει και μου έδωσε αυτό το δώρο η ζωή, δεν το έχω συνηθίσει”, είπε η Βασιλική Τρουφάκου αρχικά.

Η συζήτηση με τους παρουσιαστές της εκπομπής της ΕΡΤ περιστράφηκε και γύρω από τα σχόλια που ακούνε οι γονείς και κυρίως οι μητέρες για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, με τη Βασιλική Τρουφάκου να δίνει την εξήγησή της: “Πιο πολύ θέλουν αυτό που βγάζει σε εκείνους νόημα, είτε τους κάνει ευτυχισμένους ή δυστυχισμένους, να το μεταδώσουν και να το επιβάλλουν με κάποιο τρόπο για να βγάζει νόημα και η δική τους ζωή. Οπότε αν αυτό που κάνω εγώ το κάνεις και εσύ, τότε είμαστε δύο, άρα έχουμε δίκιο, άρα αυτό γίνεται ή δεν γίνεται. ‘Δεν γίνεται να κάνεις ταξίδια, αφού δεν έχω κάνει ούτε εγώ‘”.

“Είναι όλα χαρούμενα;“, ρώτησε ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος την ηθοποιό, με την ίδια να εξομολογείται: “Το ζω λίγο σαν μιούζικαλ. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν τη φοβόταν τη δουλειά, γιατί το παιδί έχει δουλειά, έχει λάντζα, τώρα το κάνω για κάποιον που αγαπώ βαθιά και χαίρομαι που υπάρχει. Αλλά η αλήθεια είναι, επειδή το έχω σκεφτεί, ότι ήμουν πεπεισμένη ότι θα δυσκολευτώ πολύ και ότι θα έχω αντικρουόμενα αισθήματα. Ότι κάπως θα με περιορίσει, ότι θα αισθανθώ ότι κάτι έχω χάσει, ότι κάτι έχει τελειώσει, ότι κάτι είναι δύσκολο, ότι κάτι θα μου λείψει. Δεν το ένιωθα έτσι όμως πριν. Ήξερα ότι είναι ένας σταθμός από τον οποίο θέλω να περάσω, ότι δεν ήθελα να ολοκληρωθεί η δυνατότητα να κάνω παιδί και να μην το κάνω, αλλά δεν αισθανόμουν τον φανατισμό, ότι μητρότητα και τίποτα άλλο. Και ακόμα δεν το πιστεύω […] Έβλεπα ανθρώπους να μεταβάλλονται σε κάτι που δεν μου αρέσει, να γίνονται πολλοί αγχωμένοι, κλειστοί, αδιάφοροι απέναντι στους φίλους τους, στην κοινωνία, στη δουλειά, επειδή τους ρουφούσε η γονεϊκότητα”.

Η Βασιλική Τρουφάκου σχολίασε στη συνέχεια την άποψη που έχουν πολλοί γονείς ότι οφείλουν να θυσιάσουν τη ζωή τους για ένα παιδί, λέγοντας: “ξέρεις έτσι κι αλλιώς ότι αυτό είναι μια μπαρούφα. Τι σημαίνει θυσιάζεις; Ζήσε, μη θυσιαστείς. Ζήσε καλά με και μαζί με τον άλλον και για τον άλλον. Να θυσιαστείς γιατί;”.

Τέλος, εκμυστηρεύτηκε πως “ακόμα δεν έχει έρθει η στιγμή που να νιώσω τον εγκλωβισμό, ότι κάτι έχω χάσει, αντίθετα νιώθω ότι έχει διανθιστεί”.