Σταύρος Ξαρχάκος στον Λυκαβηττό – Ένα ροκ ραντεβού με το “Ρεμπέτικο”

Η βραδιά στον Λυκαβηττό την περασμένη Τετάρτη δεν ήταν τόσο ζεστή και οι θεατές ανηφόρισαν ευχάριστα για να συναντήσουν ξανά το «Ρεμπέτικο» του Σταύρου Ξαρχάκου, αυτή τη φορά στο πλαίσιο του Rockwave Festival, που φέτος κλείνει τα 30 του χρόνια.

Το «Ρεμπέτικο» – το σπουδαίο λαϊκό αυτό έργο που αγαπήθηκε και συνεχίζει να τραγουδιέται από γενιά σε γενιά, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά – 40 χρόνια μετά τη δημιουργία του – στις 3 Σεπτεμβρίου του 2023 στο Ηρώδειο. Η συγκίνηση και η αποδοχή ήταν τέτοια ώστε ακολούθησαν άλλες 4 sold out συναυλίες στην Αθήνα (Ηρώδειο 2/10/2023, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 17 & 18/1/2024, και μία εκ νέου στο Ηρώδειο τον Σεπτέμβριο του 2024).

Το εντυπωσιακό είναι πως το κοινό επιστρέφει ξανά και ξανά σε αυτή τη μουσική εμπειρία – επειδή κάθε φορά ο Ξαρχάκος προσθέτει μια καινούργια απόχρωση, ένα ακόμη επίπεδο συγκίνησης.

Η πρώτη έκπληξη στον Λυκαβηττό ήρθε από τη σκηνοθετική επιλογή: η ορχήστρα τοποθετημένη όχι πάνω στη σκηνή, αλλά στο κέντρο του θεάτρου, μέσα στον κυκλικό χώρο, εκεί όπου χτυπά η καρδιά του χώρου, σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές. Ο μαέστρος και οι μουσικοί μπήκαν κυριολεκτικά στον ίδιο παλμό με το κοινό, καταργώντας τα σύνορα σκηνής και πλατείας.

Μπροστά μας, ο Σταύρος Ξαρχάκος και η «ρεμπέτικη κομπανία» του – μια σύμπραξη 20 εξαιρετικών μουσικών, τραγουδιστών και ψαλτών – κατάφεραν για άλλη μία φορά να μας μπλέξουν στα αόρατα δίχτυα του ήχου και να μας ταξιδέψουν στις σαγηνευτικές σκοτεινές πτυχές του εμβληματικού αυτού έργου.

Η βραδιά ξεκίνησε με τον Ξαρχάκο να μιλά για τον ξαφνικό χαμό του μουσικού Βασίλη Δρογκάρη τον περασμένο Μάιο. “Έφυγε από τη μουσική μας οικογένεια ένας σπουδαίος μουσικός, μοναδικός φίλος και σπάνιος άνθρωπος. Κάποιοι που θα έχετε παρακολουθήσει τις συναυλίες μου ήταν αυτός που έπαιζε ακορντεόν, η ψυχή της ορχήστρας, θα μου επιστρέψετε απόψε τη συναυλία να την αφιερώσω στον Βασίλη Δρογκάρη” είπε ο Σ. Ξαρχάκος πριν ξεκινήσει η συναυλία.

Άλλες εκπλήξεις με την τυπική έννοια δεν υπήρξαν. Τα κομμάτια τα γνωρίζουμε, καθώς και το πάθος του μαέστρου που στέκεται με την πλάτη στο κοινό, σηκώνεται όρθιος για να διευθύνει, δίνει ρυθμό και ψυχή στους μουσικούς και στους τραγουδιστές, μοιράζεται ιστορίες από τη δημιουργία του έργου και ερμηνεύει ζωντανά το «Πρακτορείο» με φωνή που σπάει.

Αεικίνητος, πλησιάζει τον Μανώλη Πάππο και του κρατάει το μικρόφωνο να τραγουδήσει, στο τέλος τον φιλάει στο κεφάλι. Και τέτοιες αβρές χειρονομίες επαναλαμβάνονται καθώς αφουγκράζεται τις ενορχηστρώσεις όπως μόνο εκείνος ξέρει.

Με το γνώριμο πάθος του και τη φυσική του απλότητα, έφτιαξε πάλι έναν κινηματογραφικό μουσικό διάλογο. Οι φωνές της Ηρώς Σαΐα και του Ζαχαρία Καρούνη βάθυναν τη συγκίνηση και “κούμπωσαν” πάνω στο ρεμπέτικο βίωμα – με χρώμα και ψυχή. Και η μουσική μας παρέσυρε, άλλοτε τρυφερά και άλλοτε διονυσιακά, άλλοτε μελαγχολικά και άλλοτε εκρηκτικά. “Καίγομαι”, “Μάνα Μου Ελλάς”, “Το Δίχτυ”, “Στου Θωμά”, “Στης Πίκρας Τα Ξερόνησα”, “Μπουρνοβολιά”, “Στην Αμφιάλη”…

Ο Ξαρχάκος, σε αυτό το σπάνιο ανθρώπινο άνοιγμα, δεν κράτησε απόσταση από το κοινό του. Στο τέλος μάλιστα ήταν τόσο… κοντά στον κόσμο που κάποιοι τόλμησαν να πλησιάσουν και να του σφίξουν το χέρι. Λίγο πριν αποσυρθεί από τη σκηνή…

Σταύρος Ξαρχάκος – “Το Ρεμπέτικο… δεν χρειάζεται καμία τροποποίηση και κανέναν εκσυγχρονισμό”

Θυμίζουμε ότι πριν από λίγες μέρες ο Ξαρχάκος παρουσίασε το live album «Ρεμπέτικο – 40 Χρόνια Μετά», μία ζωντανή ηχογράφηση του θρυλικού album από το Ωδείο Ηρώδου Αττικού που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen, τόσο στα ψηφιακά καταστήματα, όσο και σε φυσικό προϊόν.

«Είναι το απόσταγμά μου από τους ρεμπέτες και τις ρεμπέτισσες. Είναι οι μνήμες μου από την Μαρίκα Νίνου στου Τζίμη του Χονδρού, μία βραδιά που ηχογράφησα με τον Κίμωνα Φράιερ, είναι τα βράδια στον Δασκαλάκη απέναντι από το σπίτι μου στο Μαρκόπουλο. Άκουγα τις ρεμπέτικες κομπανίες στη Θεμιστοκλέους, πήγαινα στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στην Ακαδημίας και έψελνα, πήγαινα στο Κατηχητικό και ήμουν και παπαδάκι», εξιστόρησε ο Σταύρος Ξαρχάκος παρουσιάζοντας όλα εκείνα τα ερεθίσματα που τον έκαναν να συνθέσει το «Ρεμπέτικο».

Όπως εξήγησε, έχοντας δίπλα του συντελεστές του δίσκου και τους ερμηνευτές Ηρώ Σαΐα και Ζαχαρία Καρούνη, αν και έχουν περάσει 40 χρόνια από την κυκλοφορία του album που, σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, που «έντυσε» την ομότιτλη ταινία του Κώστα Φέρρη… «δεν χρειάζεται καμία τροποποίηση και κανέναν εκσυγχρονισμό».

Βρείτε το «Ρεμπέτικο – 40 Χρόνια Μετά» στις streaming υπηρεσίες:
https://bfan.link/rembetiko-40-chronia-meta-live