Για τις φωτιές φταίει ο Πελετίδης και το “φλεγόμενο πουλί”

Ευτυχώς που υπάρχει και ο Δήμαρχος Πατρέων Κωνσταντίνος Πελετίδης και λύθηκε όχι μόνο το μυστήριο της εξαφάνισης της κυβέρνησης και του επιτελικού κράτους τις ημέρες των καταστροφικών πυρκαγιών, αλλά και το μυστήριο του ποιος φταίει για τις φωτιές σε όλη τη χώρα.

Ίσως να ήταν οδηγία κάποιου γκουρού της επικοινωνίας, ίσως να φταίει η θερινή ραστώνη ή απλώς να ακολουθήθηκε η γνωστή τακτική των υποκλοπών και των Τεμπών. Πρώτα σιγή ιχθύος, μετά εκπόνηση σχεδίου προπαγάνδας και στη συνέχεια επικοινωνιακή επίθεση.

Το τροπάριο των τρολ β’ διαλογής (οι τσιρλίντερ α’ εθνικής είναι διακοπές) γνωστό.

Για ό,τι έγινε δεν φταίει μια κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία από το 2019, διαχειρίζεται δισεκατομμύρια και έχει σταθερή πλειοψηφία, αλλά η κλιματική κρίση και διάφοροι απρόβλεπτοι παράγοντες.

Πότε ο “μπακλαβάς Υμηττός”, πότε το “φλεγόμενο πουλί”, πότε ο αλλοπρόσαλλος άνεμος και να μην ξεχνάτε ότι το “φαινόμενο είναι δυναμικό” και ότι καίγονται σε όλες τις χώρες. Όποτε πιάνει φωτιά στην Ελλάδα, μαθαίνουμε τα πύρινα μέτωπα σε κάθε γωνιά του πλανήτη, κάτι που πιθανότητα βοηθά στις γεωγραφικές μας γνώσεις, αλλά ελάχιστα απαλύνει τον πόνο κάποιου που έχασε το σπίτι του.

Τώρα λοιπόν, που κάηκε η μισή Ελλάδα, φταίει ο Πελετίδης. Μήπως φταίει και για τη Χίο ο Πελετίδης; Για τη Ζάκυνθο; Για την Πρέβεζα; Για τις φωτιές στην Αττική; Εκεί ποιος φταίει;

Είναι γνωστή η στοχοποίηση του Δημάρχου Πατρέων και για ιδεολογικούς λόγους, αλλά και γιατί δεν είναι δημοτικός άρχοντας για “δουλίτσες”, αλλά δήμαρχος προσφοράς προς τους πολίτες.

Οπότε ήταν αναμενόμενος στόχος, ώστε να καταλαγιάσει η οργή ακόμα και ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, με λίγη βαλεριάνα “κομμουνιστικού κινδύνου”.

Από την ετοιμότητα στις δικαιολογίες

Η κυβέρνηση μόνη της είχε θέσει ψηλά τον επιτελικό πήχη, όχι μόνο όταν ανέλαβε το μακρινό 2019, αλλά και πολύ πρόσφατα. Από τα πιο επίσημα χείλη μάθαμε ότι έχει γίνει δουλειά στον τομέα της πρόληψης και από τον αρμόδιο υπουργό, ότι είμαστε απολύτως έτοιμοι για το καλοκαίρι.

Η πραγματικότητα όμως τους διέψευσε ξανά και οι πληγέντες στην Αχαΐα, στη Χίο, στην Πρέβεζα και στη Ζάκυνθο λένε μια διαφορετική ιστορία για τον συντονισμό και την πρόληψη.

Η κυβέρνηση που εξελέγη για να μας οδηγήσει στον παράδεισο του επιτελικού κράτους, κάθε καλοκαίρι ψελλίζει δικαιολογίες.

Επιτελική κυβέρνηση όμως, σημαίνει κυβέρνηση του αποτελέσματος, γι’ αυτό μετά από τόσα χρόνια, οι αστείες δικαιολογίες δεν μπαίνουν στο στόχαστρο μόνο της αντιπολίτευσης, αλλά και μιας κρίσιμης μάζας πολιτών (και ψηφοφόρων), που είχαν εμπιστευθεί την κυβέρνηση και τώρα είτε γελάνε μαζί της, είτε κλαίνε έξω από ένα καμένο σπίτι.

Διότι είναι ασφαλώς επιτυχία κάθε κυβέρνησης να έχει ελάχιστες ή καθόλου ανθρώπινες απώλειες σε μια φωτιά. Κάθε λογικός άνθρωπος το αναγνωρίζει. Δεν είναι όμως επιτυχία οι φωτιές να σβήνουν στη θάλασσα και να χάνονται δάση, ζώα και σπίτια τόσο εύκολα σε κάθε πυρκαγιά.

“Τα σπίτια ξαναφτιάχνονται” (αν έχεις πολλά)

Όποιος λέει με τόσο εύκολο τρόπο ότι τα “σπίτια ξαναφτιάχνονται”, θα πρέπει για να έχει κάποια αξιοπιστία ο λόγος του να έχει και ο ίδιος ένα μόνο σπίτι ή να είναι στο ενοίκιο.

Οι πρίγκιπες των 10-20 σπιτιών και των φουσκωμένων καταθέσεων, θα μπορούσαν απλώς να σιωπήσουν μπροστά στους ανθρώπους, που προσπαθούσαν μια ολόκληρη ζωή να φτιάξουν ένα σπίτι και το είδαν να χάνεται στις φλόγες.

Οι “τα σπίτια ξαναφτιάχνονται” δεν ζουν στην ίδια πατρίδα με τον βιοπαλαιστή του ενός σπιτιού που κάηκε.

Όπως δεν ζουν στην ίδια πατρίδα οι ήρωες πυροσβέστες (τους οποίους αντιμετωπίζουμε με αύρες και ξύλο το Χειμώνα) και οι εθελοντές που συμμετέχουν στην κατάσβεση (όχι αρκετοί κατά την κα Βούλτεψη), με τα καλοπληρωμένα τρολ που σβήνουν επικοινωνιακές φωτιές, υπερασπιζόμενα την μπουρδολογία για μια (καμένη) “Ελλάδα 2.0”.