Γιατί τα 94 είναι τα νέα 54 για τους μεγιστάνες

Η αυτοκρατορία των μέσων μαζικής ενημέρωσης του Ρούπερτ Μέρντοχ θα περάσει στον μεγαλύτερο γιο του, Λάχλαν, όταν (ή αν) ο 94χρονος μεγιστάνας πεθάνει.

Η μητέρα του Ρούπερτ έζησε μέχρι τα 103 της, αλλά αυτό συνέβη πριν από τις σύγχρονες ιατρικές εξελίξεις. Ο Γουόρεν Μπάφετ, που θα αποσυρθεί από την Berkshire Hathaway μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς, σε ηλικία 95 ετών, δήλωσε πρόσφατα: “Δεν άρχισα να γερνάω πραγματικά, για κάποιο περίεργο λόγο, μέχρι τα 90 περίπου”.

Ο Τζόρτζιο Αρμάνι δήλωσε στους Financial Times, λίγες μέρες πριν πεθάνει σε ηλικία 91 ετών, “Η μεγαλύτερη αδυναμία μου είναι ότι ελέγχω τα πάντα”, ακόμη και τη μικροδιαχείριση μιας έκθεσης μουσείου.

Αυτοί οι άντρες φαίνεται να προσπαθούν να κάνουν πραγματικότητα το παλιό αστείο του Γούντι Άλεν για την αθανασία: “Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω στις καρδιές των συμπατριωτών μου. Θέλω να συνεχίσω να ζω στο διαμέρισμά μου”. Ο ίδιος ο Άλεν, ο οποίος μόλις δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, γίνεται 90 ετών τον επόμενο μήνα, όπως και ο Τσαρλς Κοχ, ο οποίος εξακολουθεί να είναι ο κορυφαίος χρηματοδότης φιλελεύθερων δράσεων. Ο Κοχ ελπίζει να ξεπεράσει σε ηλικία τον φιλελεύθερο αντίπαλό του Τζορτζ Σόρος, ο οποίος παρέδωσε τα Open Society Foundations στον γιο του Άλεξ, σε ηλικία μόλις 92 ετών.

Οι καριέρες των μεγιστάνων έχουν επιμηκυνθεί σε πρωτοφανή επίπεδα, εν μέρει χάρη σε καινοτομίες όπως η θεραπεία με βλαστοκύτταρα και ο καθαρισμός αίματος. Αυτό βοηθά στη δημιουργία μιας σχεδόν μόνιμης τάξης εξουσίας επιχειρηματιών που συνοδεύουν τις ζωές μας με τον τρόπο που μόνο λίγα μέλη της βασιλικής οικογένειας έκαναν στο παρελθόν.

Ο Μέρντοχ, για παράδειγμα, κληρονόμησε τις πρώτες αυστραλιανές εφημερίδες από τον πατέρα του το 1953 και επηρεάζει τη βρετανική πολιτική από τότε που αγόρασε την News of the World το 1969. Αυτοί οι άνδρες ξεπερνούν τους περισσότερους εκλεγμένους πολιτικούς στη Δύση, των οποίων το προσδόκιμο ζωής στο αξίωμα μπορεί να είναι τέσσερα χρόνια ή λιγότερο.

Η μακροβιότητα είναι μια μορφή εξουσίας. Όταν ένας νεοεκλεγείς επικεφαλής κυβέρνησης εισέρχεται στους παγκόσμιους μηχανισμούς εξουσίας, και γίνεται αρχικά δεκτός με “προσωρινό” πάσο, συναντά μερικές δεκάδες μέλη που βρίσκονται σε θώκους εξουσίας εδώ και δεκαετίες, σχεδιάζουν πολιτικές για δεκαετίες και γνωρίζουν ακριβώς το πώς λειτουργεί κάθε αρμός (της εξουσίας).

Αυτοί οι άνδρες ελέγχουν τους ιστότοπους, όπου οι περισσότεροι ψηφοφόροι περνούν τις ώρες τους και έχουν τα δίκτυα και το κεφάλαιο για να ελέγξουν κάθε νέα τεχνολογική τάση. Σημειώστε ότι δύο από τους κορυφαίους επιχειρηματίες της AI είναι ο Λάρι Έλισον (81 ετών) και ο Λες Γουέξνερ (88).

“Κάτσε κάτω”, θα πει ο μακροβιότερος στον νευρικό νεοφερμένο, του οποίου την ένταξη στο μηχανοστάσιο ενδεχομένως έχει υποστηρίξει ο ίδιος. “Μην πατήσεις τα σωληνάκια εκκαθάρισης αίματος. Τώρα, για πες, τι μπορείς να κάνεις για εμένα;”.

Καθώς η διάρκεια ζωής των μεγιστάνων αυξάνεται, αυξάνεται και η εμβέλειά τους. Μόλις το 2012, λίγο μετά τον πρόωρο θάνατο του συνιδρυτή της Apple, Στιβ Τζομπς, σε ηλικία 56 ετών, οι 10 πιο επιτυχημένες εισηγμένες εταιρείες στον κόσμο, ήταν απρόσωπες εταιρείες, καμία από τις οποίες δεν διοικούνταν από τους ιδρυτές τους. Εκείνη την εποχή, αυτές οι εταιρείες ήταν χώροι συλλογικής λήψης αποφάσεων, όπου οποιοδήποτε στέλεχος ήταν εύκολα αντικαταστάσιμο.

Σήμερα η εικόνα είναι πολύ πιο προσωποκεντρική. Πέντε από τις 10 πιο ακριβές εταιρείες στον κόσμο, διοικούνται πλέον από ή τελούν υπό την επιρροή ενός άνδρα. Διευθύνων σύμβουλος της Nvidia είναι ο συνιδρυτής της, Jensen Huang, και υπάρχει φυσικά ο Mark Zuckerberg στην Meta, ο Elon Musk στην Tesla, ο Mohammed bin Salman στην κορυφή της Saudi Aramco και ο Jeff Bezos εξακολουθεί να ελέγχει την Amazon.

Δεν είναι περίεργο που πολλοί από τους σημερινούς πολιτικούς ηγέτες φιλοδοξούν να αναβαθμιστούν σε ισόβια μέλη της τάξης πραγμάτων.

Όπως σημείωσε πρόσφατα ο πολιτικός επιστήμονας Ιβάν Κράστεφ στους Financial Times, ο Βλαντιμίρ Πούτιν “πιάστηκε στα πράσα” σε συνομιλία τον περασμένο μήνα να συνομιλεί με τον Σι Τζινπίνγκ για μεταμοσχεύσεις οργάνων και αθανασία: “Σήμερα λένε ότι στα 70 σου είσαι ακόμα παιδί”.

Αυτή σίγουρα φαίνεται να είναι και η άποψη του Ντόναλντ Τραμπ, ηλικίας 79 ετών και ενός τετάρτου. Άλλωστε, οι τελευταίοι τέσσερις πρόεδροι των ΗΠΑ πέθαναν μεταξύ 93 και 100 ετών – μεγαλύτεροι από οποιονδήποτε από τους προκατόχους τους.

Η ομάδα των ισχυρών πολιτικών ανδρών παγκοσμίως είναι ήδη στα εβδομήντα της, και καθώς αυξάνεται ο μέσος όρος ηλικίας της, τόσο θα αυξάνεται το χάσμα ανάμεσα στις πεποιθήσεις της και σε αυτές των νέων. (Να λάβουμε υπόψη μας την κοσμοθεωρία ορισμένων μελών της τάξης εξουσίας όπως αποκαλύπτεται από τα αρχεία Epstein).

Το 2018, η UBS Wealth Management ρώτησε 5.000 άτομα που είχαν τουλάχιστον 1 εκατομμύριο δολάρια σε επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία για το πόσο καιρό ανέμεναν να ζήσουν.

Το 53% πίστευε ότι θα έφτανε τα 100. Μεταξύ εκείνων που έχουν δισεκατομμύρια να επενδύσουν, οι προσδοκίες είναι πιθανώς υψηλότερες. Η τρέχουσα φουρνιά μεγιστάνων της τεχνολογίας, που ξεκίνησαν από τα είκοσί τους, αναμένεται να είναι η μακροβιότερη στην επιχειρηματική ιστορία.

Ο κύριος περιορισμός τους – η θνησιμότητα – μπορεί τελικά να αρθεί. Σίγουρα δεν έχουν καμία πρόθεση να φύγουν από τα πράγματα στην τρυφερή ηλικία των 94 ετών. Οι Βρετανοί ή Γάλλοι πρωθυπουργοί θα έρχονται και θα φεύγουν σαν μύγες σε σχέση με αυτούς.