ΚΙ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ APP ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕ ΤΑΞΗ ΟΛΗ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΟΥ;

Με δικά τους λόγια:

«Το Crates είναι ένα app για μουσικόφιλους. Βοηθά τόσο στην οργάνωση και ενοποίηση όλης της συλλογής τους – ψηφιακά αρχεία, βιβλιοθήκες σε streaming πλατφόρμες και λοιπά online bookmarks -, όσο και όσο στην οργανική ανακάλυψη νέας μουσικής μέσα από μια δραστήρια κοινότητα fans σαν κι αυτούς. Κι όλα σε μια πολυλειτουργική βάση, την οποία ελέγχουν και παραμετροποιούν οι ίδιοι».

Τι καταλαβαίνω; Ότι μάλλον βρήκα, όπως κι εσείς που διαβάζετε, λύση σε ένα πρόβλημα που διογκώνεται, όσο αποκτούμε πρόσβαση σε όλο και περισσότερη μουσική, διαψεύδοντας εκείνη την βλαμμένη έρευνα που έλεγε ότι σταματάς να ακούς καινούρια πράγματα μετά τα 33. (Αν είστε μικρότεροι-ες, μην ανησυχείτε: δεν ισχύει.)

Ένα app, δηλαδή, να μας τακτοποιήσει, να βάλει σε τάξη την τόση πολλή μουσική που πια (δεν ξέρουμε ότι) έχουμε. Και ίσως να μας υπενθυμίσει την αξία της ακρόασης και της ανακάλυψης, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα μας που η μουσική έγινε μεν πιο προσιτή από ποτέ αλλά ταυτόχρονα μετατράπηκε και σε πληροφορία αναγορεύοντας μας σε “hoarders”/«θησαυριστές» αρχείων που μάλλον δε θα ακούσουμε ποτέ. «Καταλήγοντας σε μια άναρχη, κουραστική και συχνά ψυχαναγκαστική προσέγγιση χωρίς ίχνος ιεροτελεστίας και σύνδεσης με το έργο των καλλιτεχνών», σε κάθε ιδρυτική διακήρυξή του, το team του Crates επισημαίνει ότι απευθύνεται σε αληθινούς μουσικόφιλους που έχουν σεβασμό και φροντίδα για τη συλλογή τους ανεξαρτητως format και όχι σε ευκαιριακούς «χρήστες μουσικής».

Η ολιγομελής ομάδα πίσω από το start-up του Crates ζει στην Αθήνα, μιλάει ελληνικά, και μοιράζεται μια περίπου 20ετή εμπειρία σε δυναμικούς τομείς: Γιώργος Ηλίας (ιδρυτής και CEO, κάπου θα τον έχετε ακούσει ως Winjer), Απόστολος Τρουλιτάκης (Frontend Lead, ασχολείται με την εμπειρία του χρήστη, DJ), Στάθης Καλατζής (με θητεία στη Red Bull Music Academy, DJ και παραγωγός ως Mr Statik), Σωτήρης Φαλιέρης (έχει δουλέψει για το Spotify κι έχει εκδώσει ένα μυθιστόρημα μυστηρίου), Γιώργος Μπαγάκης (designer που όχι μόνο αγαπά τη μουσική αλλά γράφει και τη δική του). 

Μερικά πράγματα στα ακουστικά τους τελευταία για να καταλάβετε το σοβαρό μουσικό background της υπόθεσης: Tortoise, Antibalas, The Bug & Ghost Dubs, Oneohtrix Point Never, Object Blue, GAS, Susumu Yokota, 1000mods, Stavroz, Rosalía, Kristof, σάουντρακ από Reznor & Ross.

Πώς δουλεύει;

Κοινή τους πεποίθηση, ειδικά των Γιώργου και Αποστολή που «ως tech guys είναι της οργάνωσης», η ανάγκη για ένα μουσικό “workstation”. Το αναζητάμε στα πάντα που κάνουμε καθημερινά, στη δουλειά μας ή στα χόμπι μας, γιατί να μην υπάρχει και στη μουσική; Κι, ακόμα καλύτερα, ας μην είναι ένα ακόμα εργαλείο που αποσκοπεί στο να αξιοποιήσει τα δεδομένα μας, ενώ σχεδόν παραπλανητικά μας πουλάει κάποια άλλη υπηρεσία ως «διευκόλυνση». Και, ιδανικά, ας είναι προσανατολισμένο στην ικανοποίηση του user και όχι σε κάποια άλλη, κρυφή ή φανερή, ατζέντα. 

 

Το Crates ενοποιεί όλες τις playlists και τις πληροφορίες των χρηστών από τις διάφορες πλατφόρμες, οι οποίες σώζονται σε μια βάση δεδομένων που ζει στις συσκευές τους και την ελέγχουν οι ίδιοι οι χρήστες – σε αντιδιαστολή με τις online πλατφόρμες – κάτι που σημαίνει ότι μπορούν να κρατήσουν το πλήρες αρχείο των πληροφοριών της συλλογής τους για πάντα. 

Οι χρήστες το εγκαθιστούν καταρχήν δωρεάν στον υπολογιστή τους, σε Mac ή Windows λειτουργικό, αλλά και στις iOS συσκευές τους (αν θέλουν να ενεργοποιήσουν το supporter version που κοστίζει άπαξ 30 ευρώ όσο το app είναι σε public beta φάση – μετά θα πάει στα 39), ενώ σύντομα θα είναι διαθέσιμο και το Android version. Κατά την εκκίνηση μπορούν να περάσουν όλα (ή όσα επιθυμούν από) τα αρχεία που έχουν μαζέψει τόσα χρόνια (AIFFs, WAVs, FLACs, mp3s), αλλά και να συνδέσουν επίσης όλες τις online υπηρεσίες που χρησιμοποιούν ή έχουν διάσπαρτα μουσικά “bookmarks”:  YouTube, Spotify,  Discogs (για κάποιον που έχει καταχωρήσει τα βινύλια του), Apple Music, Βandcamp, SoundCloud, κτλ.

Εκτός αυτού, στο app υπάρχει κι ένα extension που λειτουργεί σαν «Pinterest για μουσική» και σου επιτρέπει να φτιάχνεις playlists με όσα ενδιαφέροντα ανακαλύπεις, τα οποία στριμάρεις μέσα από το Crates (καθώς κάνεις δουλειές, είσαι στο κινητό σου ή στο αυτοκίνητο κτλ). και όταν τελικά αποφασίσεις ποια θες να κρατήσεις, μπορείς να τα αγοράσεις με το app να αναβαθμίζει και την ποιότητα των αρχείων εντός της εφαρμογής μετά την αγορά. «Πιστεύουμε σθεναρά ότι ο καλύτερος τρόπος να στηρίξει κανείς τους ανεξάρτητους και μη καλλιτέχνες είναι αγοράζοντας την μουσική τους, κάτι το οποίο συστήνουμε στους χρήστες και εντός πλατφόρμας έχοντας και το σχετικό option που σε στέλνει για την ώρα στο Bandcamp και στο μέλλον και σε άλλες πλατφόρμες που μοιράζονται παρόμοιες ευαισθησίες», τονίζουν οι συντελεστές του Crates.

 

Στέκονται ιδιαίτερα στο κομμάτι των δεδομένων, διατυπώνοντας κάτι που το αντιλαμβάνομαι ως τρέχουσα «ηθική του streaming», μην ξεχνάμε ότι μια από τις τάσεις της χρονιάς που φεύγει ήταν η «μετανάστευση» των χρηστών σε όσο το δυνατόν πιο ακέραιες πλατφόρμες. Άλλωστε, η εικόνα των κυρίαρχων streamers εδώ και χρόνια: αυξήσεις τιμών, παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που φανερώνουν αμφισβητήσιμες αξίες, έλλειψη διαφάνειας, αίσθηση εκμετάλλευσης, ή απλώς κακής ποιότητας υπηρεσίες. «Με την επέλαση του AI, τα δεδομένα του καθενός γίνονται ακόμη πιο κρίσιμο πεδίο τριβής. Είναι αυτά που μπορούν να δημιουργήσουν εκπληκτικές εμπειρίες – αλλά είναι και αυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να χειραγωγήσουν. Πιστεύουμε ότι ο χρήστης πρέπει να έχει τον πλήρη έλεγχο by default: να ξέρει πού πηγαίνουν τα δεδομένα του, πώς χρησιμοποιούνται, και με ποιο αντάλλαγμα». 

Πάμε άλλη μία, για να γίνει απολύτως κατανοητό. Το Crates δεν είναι streaming υπηρεσία. Παίρνει όλη τη μουσική των χρηστών – τα αρχεία τους, τις αγορές τους, τις συλλογές τους σε Bandcamp, Discogs, SoundCloud, YouTube, ακόμα και τα αγαπημένα τους στις διάφορες streaming πλατφόρμες και τα φέρνει όλα σε ένα «σπίτι». Προσφέροντας μάλιστα πλήρη αυτονομία και παραμετροποίηση. 

Μακριά (από τον αλγόριθμο) κι αγαπημένοι

Ώρα να μιλήσουμε για τον αλγόριθμο, το ιερό δισκοπότηρο αλλά ταυτόχρονα και μπαμπούλα της εποχής μας. Στο Crates υπάρχει και η πτυχή της ανακάλυψης. Αυστηρά μέσα από την κοινότητα, από τους μουσικόφιλους χρήστες που μοιράζονται προτάσεις, playlists και Gems, χωρίς ατζέντα. Όταν λέμε “Gems”; «Είναι ένας τρόπος για να προτείνει ένας χρήστης μουσική σε άλλους, αλλά σαν παιχνίδι ανακάλυψης: πατώντας το σχετικό icon/διαμαντάκι εμφανίζεται στο feed σου ένα pop up player, με ένα κομμάτι βασισμένο στα αγαπημένα σου tags, χωρίς όμως να φαίνεται ο καλλιτέχνης, ο τίτλος ή η δισκογραφική. H όλη εμπειρία βασίζεται στην τυφλή ακρόαση, συνοδευόμενη από τα σχόλια του χρήστη που το πρότεινε και αποφασίζεις αν θα το κάνεις reveal επειδή σε κέρδισε. Αν δεν σου ταιριάζει, το προσπερνάς ή το κάνεις downvote αν νιώθεις ότι η περιγραφή/τα tags δεν ήταν ακριβή. Ουσιαστικά υπάρχει και ένα reputation system: όταν προτείνεις ένα Gem “διακινδυνεύεις” τη φήμη σου. Αν οι χρήστες θεωρούν ότι κάνεις καλές προτάσεις, ανεβαίνεις και μπορείς να ποστάρεις περισσότερα· αν όχι, το σύστημα σε ρίχνει ώστε να αποφεύγεται το spamming – πρακτικά ένας αυτορυθμιζόμενος μηχανισμός για να κρατά την ποιότητα ψηλά και να προστατεύει το community». 

Την ίδια λογική εφαρμόζουν και στις playlists. Εκτός από τις συνεργατικές μεταξυ διαφορετικών χρηστών, θα παρουσιάσουν σύντομα και τις curated playlists, τις οποίες θα επιμελούνται προσεκτικά επιλεγμένες φιγούρες από τις απανταχού grassroots σκηνές με σκοπό να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο ο ανθρώπινος χαρακτήρας και να εξομοιωθεί ψηφιακά «η εμπειρία του να βρίσκεσαι σε ένα δισκάδικο και να συζητάς με τον τύπο πίσω από το ταμείο». Επιμένουν για τα δεδομένα: «Το πιο σημαντικό για εμάς είναι ότι τα social features του Crates βασίζονται στην αρχή ότι ο χρήστης ελέγχει τα δεδομένα του. Δεν θέλουμε έναν αλγόριθμο που προσπαθεί να σε κρατήσει κλειδωμένο στην εφαρμογή ή να σου “πουλήσει” engagement. Θέλουμε ένα peer-to-peer στυλ αλληλεπίδρασης: μοιράζεσαι πράγματα επειδή το θες, όχι επειδή το απαιτεί η πλατφόρμα». 

Η ομάδα, και δικαίως, υπογραμμίζει με κάθε ευκαιρία τις καλές προθέσεις της. Η εύλογη ερώτηση είναι, αφού όλοι παραδεχόμαστε ότι οι streaming πλατφόρμες λιγότερο ή περισσότερο αδικούν τους καλλιτέχνες, το Crates που συνδέεται μαζί τους πώς αποφεύγει να συμβάλλει στην αδικία; «Το Crates δεν αλλάζει το πώς λειτουργούν τα royalties – ακολουθεί τους κανόνες κάθε πλατφόρμας. Αυτό που κάνει, όμως, είναι να ενισχύει πιο υγιή πρακτική: stream για ανακάλυψη, αγορά για υποστήριξη. Κι όσο εμφανίζονται νέες, πιο fair-play πλατφόρμες, όπως το Subvert, το Crates θα τις υποστηρίζει ώστε ο χρήστης να βρίσκει πιο ηθικές επιλογές χωρίς να χάνει την ενιαία εμπειρία του. Το Crates δεν προσπαθεί να αντιγράψει το σημερινό προβληματικό streaming μοντέλο, αντιθέτως χτίζει ένα οικοσύστημα όπου ο ακροατής διατηρεί τον έλεγχο και μπορεί να κατευθύνει την υποστήριξή του εκεί που έχει πραγματικό αντίκτυπο – σε πλατφόρμες, δισκοπωλεία και υπηρεσίες με δίκαια payouts».