Πέτρος Κόκκαλης: Να Ψηφίσουμε (ή θα ψοφήσουμε;)

Πώς καταφέραμε να είμαστε η πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης μετά από 43 χρόνια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Όσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μέσα στον μικρόκοσμό της, πανηγυρίζει προκλητικά για την υποτιθέμενη αποτελεσματική διαχείριση της ακρίβειας, τα νοικοκυριά των Ελλήνων πολιτών βυθίζονται κάθε μέρα όλο και περισσότερο στη φτώχεια και στο άγχος. Φαίνεται πως η ακρίβεια στην Ελλάδα ήρθε για να μείνει, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά την ανικανότητα – ίσως και απροθυμία – της Νέας Δημοκρατίας να σώσει τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και των ευάλωτων ομάδων. Πρόθεση τους μόνο μία: να μας πείσουν ότι ζούμε σε άλλη χώρα – σε μια ευδαιμονούσα χώρα – κόντρα στα δεδομένα και το βίωμα της απτής καθημερινότητας.

Το εισόδημα των ανθρώπων ροκανίζεται καθημερινά, οι τιμές σε τρόφιμα, βασικά είδη πρώτης ανάγκης και καύσιμα λούζουν με κρύο ιδρώτα τους πολίτες, ενώ το κόστος στέγασης, που εκτοξεύεται με αμείωτο ρυθμό, απειλεί να συντρίψει κάθε ελπίδα για αξιοπρεπή διαβίωση, με τα ενοίκια να αποτελούν το έξοδο, που, πολλές φορές, φτάνει να εξαντλεί το μηνιαίο εισόδημα αδύναμων νοικοκυριών.

Βέβαια, η κυβέρνηση, ξεδιάντροπα, παινεύεται για τα μέτρα “ασπιρίνες” που εφάρμοσε, με τον πληθωρισμό να συνεχίζει απτόητος την επέλαση του στα ράφια του σούπερ μάρκετ – γεμάτοι αγωνία παρακολουθούμε τις ετήσιες δραματικές αυξήσεις βασικών ειδών, όπως το ελαιόλαδο (63,7%). Από την άλλη, τις ανατιμήσεις των προϊόντων δεν συνοδεύει μια αντίστοιχη μισθολογική πολιτική, όπως συνέβη σε πλείστες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ Βέλγιο, Κάτω χώρες). Έτσι, οι πολίτες στέκουν ευάλωτοι απο τη μία κρίση στην άλλη.

Πιάσαμε τον πάτο της Ευρώπης, πράγμα που καταδεικνύουν και οι αριθμοί· προτελευταία σε αγοραστική δύναμη η Ελλάδα, υπερτερώντας μόνο σε σχέση με τη Βουλγαρία, η οποία κι αυτή με τη σειρά της είναι πιθανό να μας προσπεράσει στο εγγύς μέλλον. Πώς να ανταπεξέλθει κανείς σε ευρωπαϊκές τιμές με βαλκανική αγοραστική δύναμη;

Μετά από 43 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να δεσπόζουν, είναι άξιο απορίας γιατί δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε σταθερούς πυλώνες ανάπτυξης που θα θωράκιζαν τη χώρα απέναντι στις διάφορες κρίσεις και θα προσέφεραν βιωσιμότητα στην οικονομία. Ακόμη και μετά τη δυσβάσταχτη οικονομική κρίση που πέρασε η Ελλάδα, δεν φαίνεται να μάθαμε το μάθημά μας, δεδομένου ότι καμία δομική αλλαγή δεν εισήχθη στο παραγωγικό μας μοντέλο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει στην ίδια φόρμουλα που έχει αποδειχθεί αυτοκαταστροφική: επενδύσεις στον κατασκευαστικό τομέα και τουριστική μονοκαλλιέργεια ενώ μειονεκτούμε σταθερά στο εμπορικό ισοζύγιο, με ρεκόρ εισαγωγών! Ολοκληρωμένος σχεδιασμός για τον πρωτογενή τομέα, πράσινη μετάβαση, θωράκιση απέναντι στην κλιματική κρίση παραμένουν έξω από τον ορίζοντα του αναπτυξιακού μας πλάνου.

Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι ότι τόσα χρόνια δεν καταφέραμε να συγκροτήσουμε ισχυρούς θεσμούς. Έλλειψη στοχοθεσίας, διαφάνειας και λογοδοσίας, αλόγιστη και καταχρηστική διαχείριση δημόσιου χρήματος και πελατειακές σχέσεις έχουν ρημάξει τη δημόσια διοίκηση, η οποία απέχει τρομερά από τον εγγενή της σκοπό, την εξυπηρέτηση του πολίτη. Αρκεί να αναφέρουμε την τραγωδία τον Τεμπών, για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της βλάβης του επιτελικού κράτος, για το οποίο κομπάζει ο κος Μητσοτάκης!

Πόσο κοντά, λοιπόν, είμαστε στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και πώς τολμούν τα κόμματα, που μας οδήγησαν σε αυτό το οικονομικό και θεσμικό τέλμα, να ζητούν τώρα ξανά την εμπιστοσύνη μας; Είναι ύβρις να ευαγγελίζονται ένα μέλλον πιο κοντά στην Ευρώπη, όταν, τόσα χρόνια, όχι μόνο δεν κατάφεραν να πραγματώσουν την υπόσχεσή τους αλλά μας απομάκρυναν, κιόλας, ακόμη περισσότερο από τα πολιτικά και κοινωνικά ιδεώδη της Ευρώπης, βυθίζοντας μας στη στασιμότητα, στην αδικία και δυσλειτουργικότητα των χωρών έξωθεν αυτής.

Έφτασε η ώρα να ανασυγκροτηθούμε με όχημα νέες, ανανεωμένες και στιβαρές πολιτικές προτάσεις και εγχειρήματα. Υπάρχουν λύσεις όπως και εναλλακτικές. Το κόμμα μας, ο Κόσμος, είναι εδώ για να διεκδικήσει αποφασιστικά αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους, ασφαλείς συνθήκες εργασίας, πρόσβαση όλων σε ποιοτική στέγη και διατροφή, επένδυση σε δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, διαβίωση σε πόλεις φιλικές που δεν απειλούν την υγεία μας, καθώς και δυνατούς θεσμούς και υπαρκτό κράτος δικαίου.

Βρισκόμαστε εδώ για να καλύψουμε ένα βασικό κενό του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο έχει καταδείξει τα όρια του. Ό Κόσμος προσκαλεί όλους τους πολίτες να στραφούν σε μία πολιτική ομάδα η οποία έχει τις ρίζες της βαθιά ριζωμένες στην Ευρώπη και έχει να επιδείξει αποδεδειγμένο κοινοβουλευτικό έργο. Ανήκουμε στην οικογένεια των Πρασίνων, οι οποίοι διοικούν υπουργεία από τη Λετονία έως την Ισπανία και δημαρχεία από το Ζάγκρεμπ έως τη Λυών. Η Ευρώπη για εμάς δεν είναι ένα κενό σκοπού σύνθημα αλλά μια πραγματικότητα που πετυχαίνει κανείς μόνο με μεθοδική δουλειά, συνέπεια και σύγκλιση όλων των προοδευτικών δυνάμεων.

Ψηφίστε λοιπόν, υπάρχει ελπίδα! Έρχεται από το χώρο της οικολογίας και έχει αποδείξει ήδη στον ευρωπαϊκό χώρο ότι είναι μία υπεύθυνη πολιτική δύναμη που νοιάζεται να διασφαλίσει το μέλλον μας.

Ψηφίστε γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε πραγματικά να στερηθούμε ένα βιώσιμο μέλλον, για εμάς και κυρίως για τα παιδιά μας…