Ανασχηματισμός: Το πιο μεγάλο φιάσκο

Ανασχηματισμός: Το πιο μεγάλο φιάσκο
ΙΝΤΙΜΕ

Ο Γιάννης Αλμπάνης αναλύει τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση του Ευάγγελου Αποστολάκη αλλά και τις εξελίξεις με το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, η δημιουργία του οποίου παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.

Ακόμα και σε μια χώρα σαν την Ελλάδα της οποίας το πολιτικό σύστημα δεν προκαλεί το θαυμασμό για τη σοβαρότητά του, όσα συνέβησαν με τον ανασχηματισμό, είναι πρωτοφανή. Η άρνηση του Βαγγέλη Αποστολάκη να αποδεχτεί τον διορισμό του ως υπουργός στο νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, αποτελεί ένα τεράστιο φιάσκο για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.

Για την ακρίβεια, δίνει άλλο νόημα στην έννοια του πολιτικού φιάσκου. Γιατί είναι έτσι κι αλλιώς φιάσκο να μην αποδέχεται πολιτικός τον ήδη ανακοινωμένο διορισμό του. Αλλά το φιάσκο ξεφεύγει από κάθε συνηθισμένο μέτρο, όταν πρόκειται για την υπουργοποίηση που δίνει τον τόνο στον ανασχηματισμό, αφού ο συγκεκριμένος πολιτικός προέρχεται από το αντίπαλο κόμμα εξουσίας.

Το παρασκήνιο

Ο ίδιος ο Βαγγέλης Αποστολάκης, πρώην υπουργός Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι σήμερα σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, υποστηρίζει ότι παγιδεύτηκε. Δηλαδή, είχε θέσει ως όρο για την ανακοίνωση της υπουργοποίησής του την επίτευξη διακομματικής συναίνεσης. Ο όρος δεν ικανοποιήθηκε, οπότε ο ίδιος δεν αποδέχτηκε τον διορισμό του.

Όπως αναμενόταν, το Μαξίμου έδωσε διαφορετική εκδοχή της ιστορίας. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Γιάννη Οικονόμου, ο κ. Αποστολάκης είχε αποδεχτεί κανονικά την πρόταση του πρωθυπουργού, αλλά “δείλιασε μπροστά στις απειλές του ΣΥΡΙΖΑ”.

Εν προκειμένω, μικρή πολιτική σημασία έχει ποια εκδοχή της ιστορίας είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Γιατί όποια εκδοχή και αν ισχύει, ο ανασχηματισμός είναι μια πραγματική καταστροφή για την κυβέρνηση.

Στη δικιά της εκδοχή της ιστορίας, εμπιστεύτηκε ένα κρίσιμο πόστο σε ένα (κατ’ αυτήν) αναξιόπιστο και δειλό πρόσωπο.

Στην εκδοχή Αποστολάκη, είτε οι αξιωματούχοι του Μαξίμου δεν έκαναν τις συνεννοήσεις όπως έπρεπε, είτε επιχείρησαν να παγιδεύσουν τον πρώην υπουργό.

Σε κάθε περίπτωση, οι κυβερνητικοί χειρισμοί δείχνουν προχειρότητα κι εντυπωσιακή διοικητική ανεπάρκεια. Ενώ μέσα από το επιτελικό κράτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε την αναβάθμιση της διαχειριστικής ικανότητας της κυβέρνησης, με τον ανασχηματισμό ζήσαμε μια από τις χειρότερες στιγμές του πολιτικού συστήματος.

Για τον ίδιο τον Βαγγέλη Αποστολάκη, μάλλον κάπου εδώ ολοκληρώνεται η βραχύβια πολιτική καριέρα του, αφού δύσκολα μπορεί να τον εμπιστευτεί κανείς ξανά.

Το πρόσχημα

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος ο επίλογος της δήλωσης του κυβερνητικού εκπροσώπου: “Κατόπιν αυτών, οι αρμοδιότητες της Πολιτικής Προστασίας παραμένουν στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Μέχρι τον ορισμό νέου πολιτικού προϊσταμένου, ο υπουργός διατηρεί το σύνολο των σχετικών αρμοδιοτήτων. Τον δε επιχειρησιακό συντονισμό έχει ο σημερινός Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας.”

Με πιο απλά λόγια, η δημιουργία υπουργείου Πολιτικής Προστασίας παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Δεν επρόκειτο δηλαδή για μια μεταρρύθμιση με στόχο την αντιμετώπιση των αυξημένων προκλήσεων της κλιματικής κρίσης, αλλά ένα στρατήγημα, προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταγραφή Αποστολάκη και να πληγεί ο κομματικός αντίπαλος.

Η μικροκομματική διαχείριση της κλιματικής κρίσης και της Πολιτικής Προστασίας δείχνει ότι οι κυβερνητικοί ιθύνοντες δεν αντιλήφθηκαν και πολλά πράγματα από τις καταστροφικές πυρκαγιές αυτού του καλοκαιριού. Εντείνει δε την ανησυχία για όσα βρίσκονται μπροστά μας.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα