Λευκή Βίβλος

Η παρουσίαση της Λευκής Βίβλου από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ενόψει της Συνόδου Κορυφής του Μαρτίου και της επετείου για τα 60 χρόνια από τη Σύνοδο της Ρώμης, είναι ιστορικής σημασίας.

Μπορεί στην οικονομία, τους τελευταίους μήνες η Ευρωζώνη να τα καταφέρνει καλύτερα απ’ ό,τι θα ήθελαν οι αντίπαλοί της, ωστόσο οι πιέσεις μετά το Brexit και την εκλογή Τραμπ είναι μεγάλες.

Η ανάγκη αλλαγής πορείας, παραμένει και το σήμα θα πρέπει να δοθεί, ακόμα και αν η βελτίωση των οικονομικών δεικτών, λειτουργεί καθησυχαστικά. Ένα μεγάλο επενδυτικό σχέδιο με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας, θα ήταν ένα τέτοιο σήμα.

Πέρα όμως από την οικονομία, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, η απουσία οράματος και κυρίως η δυσαρέσκεια όλο και περισσότερο Ευρωπαίων, ακόμα και ένθερμων υποστηρικτών της Ένωσης.

Ο κ. Γιούνκερ θα παρουσιάσει τέσσερις ή πέντε πρακτικούς “δρόμους προς την ενότητα” ή “εναλλακτικές οδούς για συνεργασία μεταξύ των 27”. Από τις αντιδράσεις, θα καταλάβουμε αν έρχονται πολύ αργά, ενόψει και του εκλογικού κύκλου στον οποίο μπαίνει η Ευρώπη.

Τα οράματα και η πολιτική ενοποίηση, έχουν εδώ και χρόνια μπει στην άκρη για χάρη της οικονομίας. Αυτό τελικά πληρώθηκε με την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού, λόγω της κρίσης. 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να κερδίσει χρόνο, ώστε η όποια βελτίωση της οικονομίας να φτάσει και στην καθημερινότητα των πολιτών. Και ο χρόνος αυτός δεν μπορεί να κερδηθεί μόνο με δείκτες και αριθμούς, αλλά με ένα νέο αφήγημα.

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247