Εκεί, εκεί στη Γ’ εθνική, να φάμε τα λεφτά που παίρνουν οι φτωχοί…

Η ιδέα της συμμετοχής σε μια ή περισσότερες αναπτυξιακές τράπεζες είναι εξαιρετική. Αρκεί να είσαι στην κατηγορία αυτών των χωρών που ονομάζονται “αναπτυσσόμενες” κατά την politically correct έκφραση ή υπανάπτυκτες όπως τις λέγαμε παλιότερα. Είναι πρωτόγνωρο για μια αναπτυγμένη οικονομία -όπως η ελληνική- να γίνονται τέτοιες σκέψεις που ουσιαστικά μας μας “ρίχνουν κατηγορία”. Είτε στο ΚΥΣΟΙΠ απεργάζονται σχέδια φτωχοποίησης ή χωρίς να το πολυσκεφτούν, άκουσαν τη λέξη αναπτυξιακή και υπέθεσαν ότι θα είναι χρήσιμη η συμβολή μιας τράπεζας που μοιράζει λεφτά. Που είναι και το πιθανότερο.

Πράγματι οι αναπτυξιακές τράπεζες μοιράζουν λεφτά. Λεφτά όμως που έχουν συγκεντρώσει από τους μετόχους. Πράγμα που σημαίνει ότι αν η Ελλάδα για κάποιους λόγους θέλει να συμμετέχει σε οποιονδήποτε τέτοιο οργανισμό θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη. Και δεν μιλάμε για πενταροδεκάρες αλλά για αρκετά δις, ευρώ. Τα οποία μάλλον δεν έχει. Η Ελλάδα έχει βάλει λεφτά στο ΔΝΤ, στον ESM και σε διάφορους άλλους οργανισμούς που θέλει να συμμετέχει.

Τα λεφτά αυτά τα μοιράζουν για πραγματικά αναπτυξιακούς σκοπούς. Φτιάχνουν υποδομές σε κράτη που δεν έχουν. Λιμάνια, υδραγωγεία, δρόμους και στηρίζουν προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας. Επισιτιστικά, εμβολιασμού  και άλλα τέτοια. Κάποιοι στην Κυβέρνηση θεωρούν ότι η χώρα έχει ανάγκη από τέτοιες δράσεις. Ωστόσο, η Ελλάδα ακόμη και μετά από 7 χρόνια μνημονίων κατατάσσεται στην 29η θέση παγκοσμίως σύμφωνα με τον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης, που για την περίπτωσή μας χαρακτηρίζεται πολύ υψηλός.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κυβέρνηση απεργάζεται ανάλογα σχέδια. Ήταν Μάρτιος του τρέχοντος έτους όταν ο Υπουργός Ανάπτυξης (ονομάζεται Δ. Παπαδημητρίου) έταζε 500.000 προσλήψεις στο δημόσιο με δάνειο 3 δις. που θα ελάμβανε από την Παγκόσμια Τράπεζα. Θα ζητούσε δηλαδή τα λεφτά που προορίζονται για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας φτώχειας, για να κάνει ρουσφέτια και να βάλει 500.000 νοματαίους στο δημόσιο, όπου βεβαίως υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Αφού γελάσαν μέχρι και τα εμβόλια, το θέμα ξεχάστηκε. Όπως και ο Υπουργός.

Τώρα το ΚΥΣΟΙΠ επανέρχεται εξουσιοδοτώντας τον Ευκλ. Τσακαλώτο να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (New Development Bank), στην οποία μέτοχοι είναι οι χώρες των BRICS. Ο Τσακαλώτος που έχει βαρεθεί τους βερμπαλισμούς και την ασχετοσύνη των συντρόφων, δεν αντέδρασε αλλά ούτε τους είπε ότι δεν έχει λεφτά για τη συμμετοχή. Τους άφησε να πιστεύουν ότι η ανάπτυξη θα έρθει μέσω της συμμετοχής στην Τράπεζα των BRICS.

Δεν τους είπε ούτε ότι καμία χώρα, του λεγόμενου αναπτυγμένου δυτικού κόσμου, δεν είναι μέλος τέτοιων αναπτυξιακών τραπεζών. Ο διαχωρισμός είναι πλήρης. Ακόμη και οι χώρες που ηγούνται του “αναπτυσσόμενου” πλανήτη, της οικονομίας που αφορά το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 27% της συνολικής έκτασης του πλανήτη, δεν θέλουν να συμμετέχουν στους Οργανισμούς του αναπτυγμένου κόσμου. Προτιμούν να βρίσκονται στην χαμηλή κατηγορία, διότι έτσι θεωρούν ότι επωφελούνται από τη σύνδεση με τις φτωχές χώρες. Οι τελευταίες με τη σειρά τους θεωρούν ότι οι “ισχυροί των φτωχών” εκφράζουν καλύτερα τα συμφέροντά τους.

Ούτως ή άλλως, όσο η χώρα είναι μέρος της Ευρωζώνης, όσα γράμματα και αν στείλει ο Τσακαλώτος η συμμετοχή είναι αδύνατη. Κατ’ αρχήν διότι οι θεσμοί δεν θα επιτρέψουν να διατεθούν χρήματα για το σκοπό αυτό. Κατά δεύτερον διότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν θα επιτρέψει εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης σε μια χώρα που βρίσκεται υπό τον έλεγχό της.

Άλλωστε το ρόλο της χρηματοδότησης της ανάπτυξης τον παίζουν οι υπόλοιπες τράπεζες. Γιατί θα ήταν χρήσιμη μια διαφορετική τράπεζα; Μήπως θα είχε πρόσβαση σε φθηνότερα κεφάλαια; Μήπως οι άλλες, οι συστημικές αποτελούν μέρος μιας παγκόσμιας συνωμοσίας που θέλει να εμποδίσει την ανάπτυξη στην Ελλάδα για να μας υποδουλώσουν οι κάτοικοι του Σείριου; Οι τράπεζες βγάζουν λεφτά χρηματοδοτώντας την ανάπτυξη, ούτως ή άλλως.

Στο μυαλό μερικών συντρόφων, υπάρχει χαραγμένο το σχέδιο για τη δημιουργία παράλληλου τραπεζικού συστήματος. Ενός συστήματος που δεν θα ελέγχεται από τους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών και τον ενοχλητικό Στουρνάρα. Που θα μπορεί να δίνει χρήματα με “κοινωνικά” ή και “αγωνιστικά” κριτήρια και χωρίς περιττές διαδικασίες. Το παλεύουν χρόνια. Είτε με την Αττικής, είτε με την Παγκόσμια Τράπεζα είτε με όποιον τρόπο θεωρούν ότι θα ξεγελάσουν το σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι κωμικό. Στην αρχή πανηγυρίζουν για τη φοβερή ιδέα τους. Μετά αντιλαμβάνονται ότι θα φάνε τα μούτρα τους και τέλος αφήνουν την ιδέα να ξεχαστεί. Σαν μια αναμενόμενη αποτυχία ή ένα σαμποτάζ τους συστήματος απέναντι στις αριστερές προθέσεις τους. Το παράδοξο είναι ότι δεν το βάζουν κάτω. Συνεχίζουν με ολοένα και πιο παράλογες ιδέες, όπως κάνει το κογιότ στο γνωστό καρτούν. Μόνο που ούτε το κογιότ καταφέρνει να πιάσει το roadrunner, ούτε οι σύντροφοι να φτιάξουν ανεξέλεγκτη τράπεζα…

Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).