Το αφεντικό τρελάθηκε

Την τελευταία φορά που άκουσα κάποιον να χαρίζει τις μετοχές του, ήταν όταν ο Τάκης Κανελλόπουλος, που χαρακτηριζόταν ως ανενεργός μέτοχος της ΠΑΕ ΑΕΚ, δώρισε τις μετοχές του (το 13%) στην Ερασιτεχνική ΑΕΚ. Όταν σήμερα ο Αλέκος Φλαμπουράρης δήλωσε γενικά και αόριστα ότι μεταβίβασε τις μετοχές του στους άλλους μετόχους, ήταν φανερό ότι συν τω χρόνο θα μαθαίναμε ολοένα και περισσότερα.

Δεν είναι φυσικό να απαντά γενικόλογα ένας άνθρωπος που έχει μεταβιβάσει τόσο πρόσφατα τους κόπους μιας ζωής. Προφανώς αν είχε προβεί σε μια τέτοια ενέργεια, θα γνώριζε με λεπτομέρεια τους όρους της συναλλαγής. Δεν θα έπεφτε σε αντιφάσεις.

Ιδίως κάποιος που γίνεται υπουργός, έχει τα μάτια του δεκατέσσερα. Ρωτάει και ξαναρωτάει τους λογιστές αν έχουν όλα γίνει νόμιμα. Ακόμη περισσότερο, κάποιος που γίνεται υπουργός και βλέπει προ ολίγων ημερών τον πολιτικό θάνατο ενός ανδρός του αναστήματος του Παύλου Χαικάλη για ένα στιγμιαίο λάθος με μια off shore, διπλοτσεκάρει και τριπλοτσεκάρει τα πάντα. Πολύ περισσότερο αν ο υπουργός αυτός ήταν οικογενειακός φίλος του ανθρώπου που του άλλαξε τον… επαγγελματικό προσανατολισμό.  Α! δεν πρέπει αν ξεχνούμε ότι ο Αλέκος Φλαμπουράρης είναι παλιά πολιτική καραβάνα και όχι κάποιος απονήρευτος. Επίσης δεν επρόκειτο για κάποια συμμετοχή σε μια μικρή συνεταιριστική εταιρεία. Ήταν μέτοχος σε τεχνική εταιρεία που συμμετείχε σε διαγωνισμούς του δημοσίου και ενίοτε τους κέρδιζε κιόλας.

Θα θεωρούνταν φυσικό αν ο Φλαμπουράρης κυκλοφορούσε διαρκώς με έναν φάκελο που περιέχει τα στοιχεία της συγκεκριμένης μεταβίβασης και δεν τον αποχωριζόταν ούτε εκεί που και ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του. Το ότι έδωσε έγγραφα στη δημοσιότητα σχεδόν 48 ωρες αργότερα, δεν δημιουργεί καλές εντυπώσεις.

Αντίθετα ο Κυρ-Αλέκος, όπως τον αποκαλούν στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια, αρχικά τουλάχιστον δεν έδειχνε να έχει σαφή εικόνα όταν μιλούσε για την απεμπλοκή του από τη Διάτμηση Α.Τ.Ε. Μιλούσε για παραιτήσεις, για μεταβιβάσεις μετοχών, για παράδοση του πτυχίου και διάφορά άλλα. Ήταν φανερό ότι ήθελε να θολώσει τα νερά. Ευρίσκετο σε πανικό και ως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, υπέπεσε σε λάθη. Όταν είδε ότι δεν θα ξεμπλέξει εύκολα μίλησε για συκοφαντίες και παρεξηγήσεις. Όπως δηλαδή έκαναν και οι προηγούμενοι σύντροφοι που ενεπλάκησαν σε υποθέσεις που προκάλεσαν το κοινό αίσθημα. Πρόκειται για μια γενιά ανθρώπων που επέβαλλαν την άποψη ότι αν είσαι αριστερός, οι πράξεις σου έχουν αυτόματα αγνά ηθικά ελατήρια και δεν χρήζουν περισσότερης διερεύνησης.

Αρχικά είπε ότι δεν υπάρχει νομικό κώλυμα με τη συμμετοχή του στην Τεχνική εταιρεία (15/9  Αθήνα 984) για να ανασκευάσει στη συνέχεια (όταν του σφύριξαν ότι υπάρχει πρόβλημα) και να μιλά για μεταβίβαση μετοχών. Ακόμη και όταν «το μέντιουμ της Αίγινας» (ένα άλλο από τα πολλά παρατσούκλια που του είχαν κολλήσει) έδωσε κάποια σχετικά έγγραφα στη δημοσιότητα, η υπόθεσή δεν ξεκαθάρισε εντελώς. Ο τέως Υπουργός, έδωσε στη δημοσιότητα ένα ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης μετοχών, το οποίο δεν είχε την υποχρέωση να δηλώσει στην εφορία ούτε σε κάποια άλλη δημόσια αρχή. Όπως κάθε Έλλην επενδυτής θα δηλώσει την υπεραξία από την πώληση των μετοχών του στην επόμενη φορολογική δήλωση και τότε θα φορολογηθεί. Βεβαίως, το συμφωνητικό έχει γνήσιο υπογραφής βεβαιωμένο από Ανθυπαστυνόμο με ημερομηνία 26 Ιανουαρίου.

Το επόμενο έγγραφο, είναι η αίτηση προς το Υπουργείο Ανάπτυξης για την αλλαγή της σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας. Εκεί φαίνεται πανηγυρικά ότι ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν είναι πλέον μέλος του ΔΣ. Μετέχει όμως ένα μέλος με το όνομα Μιχαήλ Φλαμπουράρης Ρετσίνας του Αλε. (sic), η θητεία του οποίου λήγει το 2020.

Η χειρόγραφη καταχώρηση στο μητρώο μετόχων, δεν είναι κάν άξια σχολιασμού. Τέλος ο Α. Φλαμπουράρης, δίνει στη δημοσιότητα τα στοιχεία μητρώου επιχείρησης από το TAXIS που αποδεικνύουν ότι έπαυσε τη δραστηριότητά του. Ατομικά, ως επαγγελματίας που έχει προφανώς διαφορετικό ΑΦΜ από την εταιρεία. Η δημοσιοποίηση αυτού του εγγράφου, δεν γνωρίζω πόση χρησιμότητα έχει στην υπόθεση της συμμετοχής του στην ΑΤΕ. Θα μπορούσε και να μην έχει διακόψει τη δραστηριότητά του. Δεν υπάρχει ασυμβίβαστο. Ίσως συμβάλλει στο γενικότερο perception περί «αποστρατείας»

Ακόμη και αν όλα έγιναν χωρίς δόλο ή ακόμη και αν δεν συνέβη τίποτε παράτυπο, ο Φλαμπουράρης με τους χειρισμούς του έδωσε μια ακόμη μαχαιριά στη λαβωμένη παράταξη που τον ανέδειξε. Θα περίμενε κανείς από έναν αριστερό (ακόμη και της gauche caviar) να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του. Όποιες και αν είναι αυτές. Έπρεπε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση εξαρχής και όχι να επιδίδεται σε crisis management.

Αν το έκανε, οι πολίτες ίσως δεν τον συγχωρούσαν αλλά θα αναγνώριζαν πιθανώς την ευθύτητά του. Ο Φλομπέρ (όπως είναι ένα άλλο παρατσούκλι του) προτίμησε να τα παίξει όλα για όλα και ενέπλεξε και τους συντρόφους του. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση κατά του «συγκροτήματος της παραδημοσιογραφίας» όπως χαρακτήρισε το «Πρώτο Θέμα», κατηγορώντας την εφημερίδα ότι επιδίδεται σε μια εκστρατεία διασποράς κατασκευασμένων ειδήσεων και συκοφαντίας ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του».

Βιάστηκε η Κουμουνδούρου να πάρει θέση πριν ακόμη ο Φλαμπουράρης δώσει πειστικές εξηγήσεις ή και στοιχεία για την αθωότητά του. Ίσως γιατί πράγματι καλόπιστα θεωρεί επαρκές εχέγγυο τον πρότερο… αριστερό του βίο.