Hashtag #πατρα #λιντσάρισμα

Hashtag #πατρα #λιντσάρισμα
Πολίτες μαζεμένοι έξω από το σπίτι της μητέρας της Ρούλας Παπασπρίγκου INTIME NEWS

Αυτοί στην Πάτρα και στα social media που ορμούν να λιντσάρουν, φωνάζουν για κρεμάλες και ζητούν επαναφορά θανατικής ποινής, προκαλούν τον ίδιο τρόμο με μία παιδοκτονία.

Η μητέρα των τριών κοριτσιών από την Πάτρα, Ρούλα Πισπιρίγκου, συνελήφθη και κατηγορείται για τη δολοφονία της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας. Το λόγο τώρα έχει η Δικαιοσύνη. Αλλά ο όχλος στην Πάτρα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θέλει να έχει εκείνος τον πρώτο λόγο και ζητά αίμα.

Μόνο όχλος μπορούν να χαρακτηριστούν οι influencers του λιντσαρίσματος -κατά τη φράση αγαπητής φίλης- που συγκεντρώθηκαν έξω από το σπίτι της οικογένειας. Ένας όχλος που σε αντίθεση με το Μεσαίωνα δεν κρατούσε δάδες, αλλά κράδαινε κινητά τηλέφωνα για να απαθανατίσει τη στιγμή. Για να πουν ήμουν κι εγώ εκεί; Για τα like; Για την ηδονή της οργής;

Ένας όχλος που απείλησε τη μητέρα της κατηγορούμενης (η οποία δεν κατηγορείται εξ όσων γνωρίζουμε) και που φώναζε πως η οικογένεια τους κορόιδεψε. Μάλλον αυτό πειράζει τους γείτονες και όχι ο θάνατος των τριών παιδιών.

Εν τω μεταξύ οι δικαστές των social media ζητούσαν για άλλη μία φορά την επαναφορά της θανατικής ποινής. Το αίμα όμως ποτέ δεν επανόρθωσε για αίμα. Η θανατική ποινή δεν αρμόζει σε ένα σύστημα που θέλει να είναι σωφρονιστικό. Δεν αρμόζει στη Δικαιοσύνη η οποία σωφρονίζει, δεν εκδικείται.

Μπορούν όλοι οι εγκληματίες να σωφρονιστούν; Όχι βέβαια, για αυτό και δεν έχουν όλοι το δικαίωμα να αποφυλακιστούν κάποτε. Αλλά το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης πρέπει να είναι σχεδιασμένο για να σωθεί αυτός που μπορεί να σωφρονιστεί. Και εν πάση περιπτώσει σε μία Δημοκρατία η Δικαιοσύνη δεν εκδικείται.

Αλλά εάν μία γυναίκα έχει βάψει τα χέρια της με το αίμα των ίδιων των παιδιών της, δεν χρειάζεται και η ίδια ψυχική θεραπεία; Και εάν η ψυχιατρική δεν επιχειρήσει αυτούς τους ανθρώπους να τους θεραπεύσει, πως θα βρει τον τρόπο πρόληψης;

Πολύ περισσότερο, αντί να ουρλιάζουμε για θάνατο, θα έπρεπε να είμαστε στους δρόμους για το κοινωνικό κράτος. Απαιτώντας να υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί και πρόνοια, ένα σύστημα που θα μπορούσε -ίσως- να προλάβει το έγκλημα.

Όχι, η Αστυνομία δεν έκανε επιτυχημένα τη δουλειά της. Διέρρευσε τις υποψίες για τη μητέρα των παιδιών, τροφοδοτώντας ένα λαϊκό δικαστήριο με τη συνδρομή καναλιών, “ειδικών”, ιατροδικαστών, εγκληματολόγων και πάσης φύσεως -λόγων. Και αφού από τα τηλεπαράθυρα όλοι μαζί εξαγρίωσαν τον όχλο, τον εξαπέλυσαν για να ουρλιάζει για κρεμάλες.

Όμως ακόμη και απέναντι στον πιο ειδεχθή εγκληματία δεν μπορούμε να δεχθούμε τον όχλο. Γιατί ο όχλος, η αγέλη, θα στραφεί όπου της υποδείξει ένας δημαγωγός. Μπορεί αύριο να στραφεί και εναντίον σου. Δεν έχεις κάνει κάτι; Δεν έχει σημασία αυτό. Και εκεί είναι το ζήτημα.

Ο όχλος στα τηλεπαράθυρα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξάλλου έβγαλε συμπεράσματα κρίνοντας από το εάν η Ρούλα Πισπιρίγκου έβαψε τα νύχια της, είχε πολλούς γκόμενους, πήγε κομμωτήριο, γέννησε με καισαρική. Με σεξισμό, μισογυνισμό και χωρίς στοιχεία. Γιατί στοιχεία προκύπτουν από την αστυνομική και ιατροδικαστική έρευνα, όχι από κουτσομπολιά των γειτόνων.

Εφόσον λοιπόν τα στοιχεία δείχνουν την ενοχή της, θα πρέπει να δικαστεί και να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Αλλά αυτό δε θα γίνει σε κανένα τηλεπαράθυρο, πεζοδρόμιο ή news feed.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα