Ο Σαμαράς “γαυγίζει, αλλά δε δαγκώνει” τον Μητσοτάκη

Η Νέα Δημοκρατία είναι διάσημη για τα εσωκομματικά της, όχι όμως τόσο για την εσωκομματική της δημοκρατία, με την έννοια ότι τα θέματα δεν τα λύνει συνήθως σε συνέδρια και θεσμικές διαδικασίες. Παρόλα αυτά κάθε συνέδριο, άρα και το 14ο συνέδριο που ολοκληρώθηκε την Κυριακή, αποτελεί ευκαιρία για ξεκαθαρίσματα και καταμέτρηση δυνάμεων.

Μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης, η ΝΔ βρίσκεται πρώτη φορά αντιμέτωπη με τη φθορά. Όχι όμως για ιδεολογικούς λόγους ή εξαιτίας διαφωνιών της βάσης με την εξωτερική πολιτική. Αλλά λόγω της ακρίβειας. It’s the economy, stupid…

Και τα τρία αυτά ζητήματα πάντως βρέθηκαν στο επίκεντρο του εσωκομματικού διαλόγου κατά το συνέδριο, ο οποίος ήταν ζωηρός, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι μιλούσαν στελέχη σε μία γεμάτη αίθουσα μέχρι το βράδυ του Σαββάτου και έξω στους διαδρόμους ήταν γεμάτο κόσμο, ενώ συνήθως οι συνεδριακοί χώροι άδειαζαν το μεσημέρι της δεύτερης μέρας.

Η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά ήταν γεμάτη αιχμές, όπως αναμένετο. Για τα εθνικά θέματα (αγαπημένο αντικείμενο του πρώην πρωθυπουργού , που είχε άλλωστε χτίσει το προφίλ του πάνω στο Σκοπιανό), την ιδεολογική ταυτότητα της ΝΔ ή για την ακρίβεια την ιδεολογική δεξιά καθαρότητα της ΝΔ, αλλά και για το ενεργειακό με αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας των τελευταίων μέτρων για το ηλεκτρικό ρεύμα.

Το Μαξίμου συνηθίζει να αγνοεί τις παρεμβάσεις Σαμαρά. Όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν άντεξε χθες να μην απαντήσει, υπενθυμίζοντας στον Μεσσήνιο προκάτοχο του ότι εεκείνος έφερε τη ΝΔ στο 18%.

Οι ίδιοι οι μητσοτακικοί πάντως δεν θέλησαν να δώσουν συνέχεια, υπηρετώντας το αφήγημα ότι επί Κυριάκου Μητσοτάκη η ΝΔ διανύει την εσωκομματικά πλέον ήρεμη περίοδο. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σαμαράς εξαπολύει βέλη. Στην πράξη όμως, επηρεάζει τις εσωκομματικές ισορροπίες στη ΝΔ;

“Σκυλί που γαυγίζει, δε δαγκώνει”, λέει ο θυμόσοφος λαός. Και ένας στρατηγός χρειάζεται και στρατιώτες. Αλλά στη ΝΔ, όπως έλεγε έμπειρο γαλάζιο στέλεχος, όλοι απλώς θέλουν να είναι με τον αρχηγό ή με τον επόμενο αρχηγό. Τα ιδεολογικά είναι απλώς γαρνιτούρα.

Αρκεί να ρίξει κανείς μία ματιά στη σύνθεση της νέας πολιτικής επιτροπής για να διαπιστώσει ότι οι σαμαρικοί δεν υπάρχουν ως εσωκομματική τάση, αλλά τα στελέχη με αναφορές στον πρώην πρωθυπουργό έχουν προσχωρήσει στους κύκλους στελεχών πιο ενεργών στην κυβέρνηση ή την αυτοδιοίκηση. Η “μοιρασιά” είχε γίνει ακόμη πιο ήρεμα από ότι πχ το 2018. Ακόμη και φερόμενοι ως επίδοξοι δελφίνοι, όπως ο Νίκος Δένδιας ή ο Άδωνις Γεωργιάδης λίγο πολύ ύμνησαν τον πρωθυπουργό. Ο πρώτος για να αποσείσει την κατηγορία ότι ετοιμάζεται και να διαβεβαιώσει τον Μητσοτάκη ότι δεν θα τον αμφισβητήσει “εν κινήσει”.

Είναι γεγονός βέβαια ότι ο Αντώνης Σαμαράς χειροκροτήθηκε στο συνέδριο. Όπως είναι γεγονός ότι είχε τοποθετήσει στρατηγικά στην αίθουσα και δικά του στελέχη- παρατηρητές κυρίως και όχι συνέδρους. Είναι επίσης γεγονός ότι πολλά από αυτά που λέει δεν ακούγονται άσχημα στα αυτιά πολλών γαλάζιων. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης χειροκροτήθηκε ενθέρμως. Η εξουσία είναι ισχυρή συγκολλητική ουσία.

Αν στο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ή ελπίζουν ότι ο Σαμαράς ή οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να “ροκανίσει” το Μητσοτάκη εκ δεξιών, κάνουν λάθος. Ο κίνδυνος για τον Μητσοτάκη προκύπτει από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και την ακρίβεια στο σουπερμάρκετ. Και θα εκφραστεί ενδεχομένως με αποχή ή χαλαρή ψήφο διαμαρτυρίας προς τα δεξιά, όχι όμως για ιδεολογικούς λόγους (όπως στην πραγματικότητα η ΝΔ επί Σαμαρά δεν έχανε προς τη ΧΑ επειδή ο Μεσσήνιος δεν ήταν αρκετά… δεξιός, αλλά λόγω του μνημονίου).

Ο Μητσοτάκης φαίνεται ότι το έχει καταλάβει αυτό. Εξ ου και η “στρατηγική της πρώτης κάλπης”: Ο πρωθυπουργός θέλει να αποδώσει κρισιμότητα και στις πρώτες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος δυσαρεστημένοι νεοδημοκράτες να θελήσουν να στείλουν ένα μήνυμα στην πρώτη κάλπη, με το σκεπτικό ότι υπάρχει και δεύτερη. Όμως τα ποσοστά των κομμάτων στην πρώτη κάλπη θα δημιουργήσουν σαφώς ένα πολιτικό κλίμα.

Εάν η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα μεν, αλλά με σχετικά χαμηλό ποσοστό, θα πάει στις δεύτερες εκλογές μέσα σε ένα λιγότερο ευνοϊκό πολιτικό πλαίσιο. Και ο Μητσοτάκης πλέον κατέστησε σαφές ότι στόχος μπορεί να είναι η αυτοδυναμία, αφήνοντας αιχμές πως οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορεί να είναι δέσμιες κομματικών ισορροπιών και εκβιασμών. Όμως θα πρέπει να πείσει τους πολίτες πως αυτό είναι σημαντικό για την τσέπη τους.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις