Σκέτο Μακεδονία… Άφιλτρο

Προσφάτως ο Ζάεφ αποκάλυψε ότι «έδωσε» το Βόρεια Μακεδονία γιατί «πήρε» ταυτότητα και γλώσσα. Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων περιέγραψε όσο γίνεται πιο απλά ότι η αρχή της λειτουργίας του… σύμπαντος είναι το δούναι και λαβείν. Στην προκειμένη όμως περίπτωση αυτή η συμπαντική αρχή αποδεικνύεται ετεροβαρής.

Προφανώς δεν μπορούσαμε να πάρουμε αν δεν δίναμε, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε χωρίς να πάρει και φυσικά χωρίς να μας ρωτήσει. Εκτός του ότι στη συμφωνία των Πρεσπών δεν λειτούργησε η συμπαντική λειτουργία του «δούναι και λαβείν», το περίφημο «πατριωτικό» αφήγημα του Μαξίμου υστερεί με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσαρμονία την οποία επιβεβαιώνουν οι δηλώσεις Ζάεφ.

Επί του πολιτικού ο Αλέξης Τσίπρας δεν νομίζω να πιστεύει κανείς σοβαρά ότι έχει ικανότητες που δεν διέθεταν οι προκάτοχοι του, στους οποίους παρουσιάστηκαν ανάλογες ευκαιρίες διαχρονικά. Ούτε βέβαια είναι τόσο άσχετος ώστε να πορεύεται με συσσωρευμένη αυτοπεποίθηση λόγω άγνοιας. Απλά ο άνθρωπος δεν έχει φθάσει στο επίπεδο αυτογνωσίας του Ναπολέοντα.

Εκείνος τουλάχιστον είχε ομολογήσει ότι στα νιάτα του είχε υπάρξει «επαναστάτης από άγνοια και από φιλοδοξία». Ενώ ο «μικρός Ναπολέων» αντί να κάνει την αυτοκριτική του επιμένει σε μια παράλληλη παραγματικότητα, στην οποία η συμφωνία των Πρεσπών είναι συμφέρουσα για τα εθνικά συμφέροντα. Ίσως γιατί «γαργαλιέται» με την ιδέα ότι εθνικό είναι το… δικό του αληθές.

Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ούτε άσχετος ούτε επιπόλαιος. Θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει ασυνεπή ως προς αυτά που πίστευε πριν από τη συμφωνία, εφόσον ισχύουν οι αποκαλύψεις του πρώην συντρόφου του Λαφαζάνη ότι είχε αποφασίσει «να δώσουν το όνομα σκέτο Μακεδονία, όχι Βόρεια Μακεδονία. Μακεδονία, νέτο σκέτο». Ωστόσο, ακόμα κι αν ισχύει κάτι τέτοιο, ο πρωθυπουργός φάνηκε «χουβαρντάς» και συνάμα «θεριακλής» αφού έδωσε Μακεδονία… άφιλτρη.

Χάρισε στον Ζάεφ τη γλώσσα και την ταυτότητα και εκείνος πήρε μια υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης. Η Ελλάδα πάντως δεν πήρε τίποτα περισσότερο από αυτό που δεν είχε, εν αντιθέσει με τους γείτονες που μέσω της γλώσσας και της ταυτότητας πήραν όσα δεν είχαν και ήθελαν να αποκτήσουν. Το πλέον βέβαιο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά τι έχει δώσει στον Ζάεφ… δεν ξέρει όμως τι έχει πάρει ο συνυποψήφιος του στο Νόμπελ Ειρήνης.

Εν κατακλείδι, για όσους θυμούνται το ομώνυμο τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλου, «Και τώρα φίλοι μου είναι αργά, μια καληνύχτα στα μαμά…», ή όπως θα έλεγε και ο Αλέξης Τσίπρας… Μαντάμ Μέρκελ.