Κορακάκη: Κάθε εμπόδιο στο δρόμο μου με έκανε να δουλεύω ακόμη πιο σκληρά

Τέσσερις ημέρες μετά την επιστροφή της από το Ρίο με το χρυσό και το χάλκινο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων, η Άννα Κορακάκη απολαμβάνει λίγες στιγμές ξεκούρασης, πριν επιστρέψει στη δράση για το Παγκόσμιο Κύπελλο που ακολουθεί.

Πριν προλάβω να το συνειδητοποιήσω, μόλις δύο μέρες αργότερα, έγινα η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κερδίζει δύο ολυμπιακά μετάλλια, αφού κατέκτησα και το χρυσό στο πιστόλι σπορ!!!

Με τους πανηγυρισμούς να έχουν κοπάσει, η χρυσή ολυμπιονίκης σχολίασε μέσω της προσωπικής της σελίδας στο Facebook όσα πέρασε στο Ρίο, αλλά και τον αγώνα της να φτάσει μέχρι την κορυφή, τονίζοντας πως τίποτα δεν την πτόησε σε αυτή τη διαδρομή. “Ούτε οι δυσκολίες, ούτε η σκοπιμότητα για παρεμπόδιση των προσπαθειών μου, και καμία κλειστή πόρτα σε κάποια έκκληση βοήθειας”, τονίζει χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά το μήνυμά της:

“Το όνειρο της ζωής μου, το παιδικό μου όνειρο, έγινε πραγματικότητα στις 7 Αυγούστου. Έγινα Ολυμπιονίκης στην πρώτη μου συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες! Κατέκτησα το πρώτο μου ολυμπιακό, χάλκινο μετάλλιο, στο αεροβόλο πιστόλι. Πριν προλάβω να το συνειδητοποιήσω, μόλις δύο μέρες αργότερα, έγινα η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κερδίζει δύο ολυμπιακά μετάλλια, αφού κατέκτησα και το χρυσό στο πιστόλι σπορ!!!

Κατάφερα μέσω αυτού που αγαπώ όσο τίποτα άλλο, να κάνω χαρούμενους τους Έλληνες όλου του κόσμου

Νιώθω πρώτα απ’ όλα ευτυχισμένη που κατάφερα μέσω αυτού που αγαπώ όσο τίποτα άλλο να κάνω, να κάνω χαρούμενους τους Έλληνες στην χώρα μου και τους Έλληνες όλου του κόσμου. Νιώθω δέος που ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος και καμαρώσαμε τη σημαία της χώρας μας στον μεσαίο ιστό.

Νιώθω περήφανη που καμία δυσκολία δε με πτόησε και καμία κλειστή πόρτα σε κάποια σπάνια έκκληση βοήθειας δεν με έριξε κάτω

Νιώθω περήφανη που -από τα δώδεκα- καμία δυσκολία δε με πτόησε, καμία σκοπιμότητα για παρεμπόδιση των προσπαθειών μου και καμία κλειστή πόρτα σε κάποια σπάνια έκκληση βοήθειας δεν με έριξε κάτω. Κάθε εμπόδιο στο δρόμο μου με έκανε να δουλεύω ακόμη πιο σκληρά, με περισσότερο πείσμα, επιμονή και θέληση. Νιώθω δικαιωμένη που ο συνεχής αγώνας της οικογένειας μου, συλλογικά, δικαιώθηκε.

Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τον καλύτερο πατέρα και προπονητή, Τάσο Κορακάκη.

Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου την οικογένειά μου για τη διαρκή στήριξη κι αγάπη, όλους τους φίλους μου και τον καλύτερο πατέρα και προπονητή, Τάσο Κορακάκη που μου έμαθε να αγωνίζομαι και να παλεύω διαρκώς, τόσο στο σκοπευτήριο, όσο και στη ζωή. Τον ευχαριστώ που πίστευε σε ‘μένα ακόμη κι όταν εγώ ή ίδια δεν πίστευα στον εαυτό και τις δυνάμεις μου. Τον ευχαριστώ που ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ο προστάτης μου. Γιατί…χρειάζεται κάποιος δυνατός για να κάνει κάποιον δυνατό.

Τέλος, θέλω να συγχαρώ όλα τα παιδιά που ήδη αγωνίστηκαν στο Ρίο, τόσο για την προσπάθεια, όσο και τα αποτελέσματά τους και να ευχηθώ από καρδιάς καλή επιτυχία σε όλους όσοι αγωνίζονται! Οι σκέψεις μου είναι μαζί τους!”

ΠΗΓΗ SPORT 24