Τι θα κρίνει την αναμέτρηση Μεϊμαράκη και Μητσοτάκη για την προεδρία της ΝΔ

Αντίστροφα μετρά πλέον ο χρόνος ως τις γαλάζιες κάλπες της ερχόμενης Κυριακής που θα κρίνουν ποιος εκ των Βαγγέλη Μεϊμαράκη ή Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της ΝΔ. Οι δύο μονομάχοι έχουν ξεδιπλώσει τη στρατηγική τους και εκτός απροόπτου αναμένεται στις λίγες μέρες που απομένουν, απλά να κλιμακώσουν τη ρητορική που έχουν αναπτύξει στο β’ γύρο.

Αν και οι δύο υποψηφιότητες μιλούν εξ’ ονόματος της κεντροδεξιάς και του μεσαίου χώρου εντούτοις έχουν εντελώς διαφορετικές ιεραρχήσεις στον πολιτικό και προγραμματικό λόγο που εκπέμπουν και μένει να φανεί ποιος από τους δύο μονομάχους θα καταφέρει να κερδίσει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων των δύο χαμένων (Τζιτζικώστα και Γεωργιάδη) του α’ γύρου, καθώς από αυτό θα κριθεί και το αν θα επικρατήσει ο κ. Μεϊμαράκης ή ο κ. Μητσοτάκης.

Θα κυριαρχήσει η λογική της ανανέωσης όπως τη θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρώντας ότι το 60% των ψηφοφόρων του α’ γύρου ψήφισε κόντρα στην υποψηφιότητα Μεϊμαράκη ή θα επικρατήσει το «καραμανλικό DNA» της ΝΔ όπως θέλουν τα στελέχη που πρόσκεινται στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και οι ψηφοφόροι του Απόστολου Τζιτζικώστα –ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα- θα κατευθυνθούν μαζικά στον κ. Μεϊμαράκη;

Τι αντίκρισμα θα έχει στους ψηφοφόρους της ΝΔ η πολεμική Μεϊμαράκη κατά Μητσοτάκη περί νεοφιλελευθερισμού και το δίπολο, όπως επιδιώκει να το διαμορφώσει το επιτελείο του πρώην προέδρου της βουλής, και που συμπυκνώνεται στο δίλημμα «κοινωνικός φιλευθερισμός ή νεοφιλελευθερισμός και αριστοκρατία»;

Πόσο θα επηρεάσει το δίλημμα που θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως η ψήφος αυτής της Κυριακής θα αφορά όχι μόνο στην επιλογή του νέου προέδρου της ΝΔ αλλά και του επόμενου πρωθυπουργού, χαρακτηρίζοντας την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη «επιλογή στασιμότητας» και τυχόν εκλογή του ως «προσωρινή μεταβατική προεδρία»;

Πόσο πειστική μπορεί να είναι η ρητορική του κ. Μητσοτάκη για διεύρυνση της ΝΔ προς το μετριοπαθές κέντρο και το φιλελεύθερο χώρο, έχοντας τη στήριξη της πρωτοκλασάτων στελεχών της σκληρής δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτή του Άδωνι Γεωργιάδη; Αυτού του είδους η αμφίπλευρη στήριξη που λαμβάνει ο κ. Μητσοτάκης προκαλεί σύγχυση ή λειτουργεί προσθετικά και πολλαπλασιαστικά για τη δημιουργία της «μεγάλης κεντροδεξιάς»;

Με τι βαθμό αξιοπιστίας προσλαμβάνουν οι ψηφοφόροι της ΝΔ που ταλαντεύονται στο δεύτερο γύρο τι ρητορική Μεϊμαράκη κατά συγκεκριμένων επιλογών από τα πεπραγμένα της προηγούμενης διακυβέρνησης της ΝΔ, όταν η ΝΔ στο σύνολό της έχει ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο;

Και υπ’ αυτό το πρίσμα είναι ερωτηματικό πως μπορεί να επιδρά η ρητορική της άρνησης κάθε συναίνεσης προς την κυβέρνηση και από τους δύο υποψηφίους προέδρους του κόμματος;

Σε κάθε περίπτωση πάντως από το πώς θα απαντηθούν αυτά τα διλήμματα αυτή την Κυριακή από τους ψηφοφόρους της ΝΔ θα δείξει και το τι είδους απαντήσεις δίνει η βάση του κόμματος για τα αίτια της κρίσης και της καθοδικής πορείας στην οποία βρίσκεται η ΝΔ στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, αλλά και τους όρους κάτω από τους οποίους αντιλαμβάνεται την προοπτική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.