Φεστιβάλ Καννών 2024: Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στον Πλέμονς για τις “Ιστορίες Καλοσύνης” του Λάνθιμου

Με την απονομή των βραβείων, κατά την τελετή λήξης του, έριξε αυλαία το βράδυ του Σαββάτου (25/05) το 77ο Φεστιβάλ των Καννών.

Ο Σον Μπέικερ (Sean Baker) κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα για το “Anora” και έγινε ο πρώτος Αμερικανός σκηνοθέτης που κατακτά το κορυφαίο βραβείο του φεστιβάλ από τότε που ο Τέρενς Μάλικ κέρδισε τον Φοίνικα για το “The Tree of Life” το 2011.

Το “Anora”, ένα θυελλώδες ρομάντζο μεταξύ μιας εξωτικής χορεύτριας (Mikey Madison) και του απίστευτα πλούσιου γιου ενός Ρώσου ολιγάρχη (τον οποίο υποδύεται ο Mark Eydelshteyn), είναι η τρίτη ταινία του Μπέικερ που κάνει ντεμπούτο στις Κάννες, μετά το “The Florida Project” και το “Red Rocket”.

Ο Μπέικερ αφιέρωσε το βραβείο “σε όλους/ες τους/τις σεξεργάτες/ιες, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον“, υπογραμμίζοντας τη σημασία του να “γυρίζονται ταινίες που προορίζονται για θεατρική προβολή”. Όπως είπε ο Μπέικερ παραλαμβάνοντας το βραβείο, “πρέπει να υπενθυμίζουμε στον κόσμος ότι το να βλέπεις μια ταινία στο σπίτι, ενώ σκρολάρεις στο τηλέφωνό σου δεν είναι ο σωστός τρόπος. Η παρακολούθηση μιας ταινίας μαζί με άλλους σε μια κινηματογραφική αίθουσα είναι μια από τις μεγαλύτερες κοινοτικές εμπειρίες. Γι’ αυτό λέω ότι το μέλλον του κινηματογράφου είναι εκεί απ’ όπου ξεκίνησε: στον κινηματογράφο“.

Η Παγιάλ Καπάντια (Payal Kapadia) παρέλαβε το Μέγα Βραβείο για την ταινία “All We Imagine as Light”, την πρώτη ινδική ταινία που επιλέχθηκε για το διαγωνιστικό τμήμα εδώ και 30 χρόνια, ενώ το Βραβείο της Επιτροπής απέσπασε το “Emilia Perez” του Ζακ Οντιάρ.

Η τελετή λήξης του Φεστιβάλ των Καννών 2024 ωστόσο είχε και άρωμα Ελλάδας, αφού το βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας απέσπασε ο Τζέσι Πλέμονς (Jesse Plemons) για τον τριπλό ρόλο στο “Kinds of Kinddness” του Γιώργου Λάνθμου, όπου τον βλέπουμε σε διαφορετικές εκδοχές ανδρών παγιδευμένων σε αδιέξοδα μοτίβα, σε ενοχές, σε φόβους.

Φεστιβάλ Καννών 2024: Αναλυτικά η λίστα με τους νικητές

• Χρυσός Φοίνικας: “Anora” του Σον Μπέικερ
• Μέγα Βραβείο: “All We Imagine as Light” της Παγιάλ Καπάντια
• Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Γκόμεζ για το “Grand Tour”
• Ανδρική Ερμηνεία: Ο Τζέσι Πλέμονς για το “Kinds of Kindness”
• Γυναικείες Ερμηνείες: Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Ζόι Σαλντάνα, Σελένα Γκόμεζ για το “Emilia Pérez”
• Βραβείο Επιτροπής: “Emilia Perez” του Ζακ Οντιάρ
• Σενάριο: “The Substance” της Κοραλίν Φαρζά
• Χρυσή Κάμερα: “Armand” του Χάλφνταν Ουλμαν Τόντελ
• Χρυσός Φοίνικας ταινίας μικρού μήκους: “The Man Who Could Not Remain Silent” του Νεμπόισα Σλιέπτσεβιτς
• Ειδική Μνεία ταινίας μικρού μήκους: Στον Ντανιέλ Σοάρες για το “Bad for a Moment”

Λίγα λόγια για το “Anora”

Η σεξεργάτρια Άνι γνωρίζει νεαρό Ρώσο με ανεξάντλητο χαρτζιλίκι από τον πατέρα του και γρήγορα παθιάζονται τόσο πολύ μεταξύ τους που παντρεύονται στη στιγμή. Όταν ο πατέρας του νεαρού στείλει τα πρωτοπαλίκαρά του να ακυρώσουν τον γάμο ακολουθεί ένα ξέφρενο κυνηγητό από τη Νέα Υόρκη στο Λας Βέγκας, στη διάρκεια του οποίου η Άνι θα αποδειχθεί ο πιο άφοβος αντίπαλος που περίμεναν ότι θα αντιμετώπιζαν ποτέ οι μπράβοι.

Ο βασιλιάς του αγνού αμερικάνικου ανεξάρτητου σινεμά του σήμερα, Σον Μπέικερ (The Florida Project), επιστρέφει στο Διαγωνιστικό των Καννών μετά το εντυπωσιακό (και εντυπωσιακά σκληρό) Red Rocket που ποτέ δεν βρήκε διανομή στη χώρα μας. Αυτή τη φορά όμως οι ορέξεις του τον φέρνουν περισσότερο κοντά σε κάτι σαν το Tangerine (την ταινία που τον έκανε γνωστό στη σινεφίλ κοινότητα), με μια ξέφρενη σκρούμπολ περιπέτεια που ακολουθεί αποφασισμένες ηρωίδες σε απολαυστικές περιπέτειες στα περιθώρια του κοινωνικού ιστού.

Την Άνι παίζει η Μάικι Μάντισον, που είναι από εκείνα τα πρόσωπα που δεν ξεχνάς ακόμα και σε μικρούς ρόλους – θα τη θυμάστε από το Κάποτε… στο Χόλιγουντ του Ταραντίνο ή από το Scream του ‘22– και στην οποία ο Μπέικερ εμφανώς είδε κάτι με απείρως μεγαλύτερο potential. Εδώ δίνει μια από τις κορυφαίες ερμηνείες των Καννών, τρέχοντας, φωνάζοντας, παλεύοντας, αλλάζοντας διαρκώς mood, χρησιμοποιώντας το σώμα της, παίζοντας μια ηρωίδα ρομαντικής σλάπστικ περιπέτειας, σαν μια κλασική Pretty Woman όπου όμως τα πάντα (ή ένταση, η ταχύτητα, τα χρώματα) έχουν εκτιναχθεί στο 11.

Ο Μπέικερ γράφει, σκηνοθετεί και μοντάρει ένα σπαρταριστά αστείο και όμορφο παραμύθι χωρίς πρίγκιπα κάπου έξω από το αμερικάνικο όνειρο, για μια νεαρή γυναίκα που δεν έχει ποτέ το περιθώριο να κάνει μια στάση, να πάρει ανάσα, και να συνειδητοποιήσει τι είναι όλα αυτά που ποτέ δεν –θα μπορούσε να– είχε. Κάθε επιμέρους επεισόδιο είναι από μόνο του είναι μια φανταστική κωμική περιπέτεια, κι αν και όλα μαζί ομολογουμένως δημιουργούν μια ταινία ελαφρώς πιο φουσκωμένη από το ιδανικό, στο τέλος τόσο η ταχύτητα και το χιούμορ όσο η φοβερή Μάντισον και το συγκλονιστικό φινάλε του φιλμ δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια αντίστασης. Ο Σον Μπέικερ γενικώς μέτρια ταινία στη ζωή του δεν έχει κάνει, αλλά αυτή είναι η πιο ορμητική και διασκεδαστική από όλες του ως τώρα.