Ο Luciano Garbati αλλάζει την ελληνική μυθολογία για χάρη του φεμινισμού
Το γλυπτό "Medusa With The Head of Perseus" απεικονίζει τη Μέδουσα να κρατάει ένα σπαθί και το κεφάλι του Περσέα, του άντρα που τη σκότωσε. Ο δημιουργός του έργου μιλά στο Νews247.gr για το μήνυμα πίσω από την αλλαγή της ιστορίας.
- 18 Οκτωβρίου 2020 07:12
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Μέδουσα δεν ήταν πάντα ένα τέρας με βλέμμα που σε “πέτρωνε”, αλλά μετατράπηκε σε αυτό, αφού ο Ποσειδώνας την καταδίωξε και τη βίασε στο ναό της Αθηνάς.
Η Αθηνά αρνήθηκε να τιμωρήσει τον Ποσειδώνα για την επίθεσή του και αντ’ αυτού κατηγορεί και τιμωρεί τη Μέδουσα για ένα έγκλημα που η ίδια ήταν το θύμα. Έτσι, λοιπόν, η Αθηνά μετατρέπει τη Μέδουσα σε τέρας με φίδια αντί για μαλλιά.
Η Μέδουσα τελικά κυνηγήθηκε και σκοτώθηκε από τον Περσέα, ο οποίος στη συνέχεια χρησιμοποίησε το ισχυρό κεφάλι της ως όπλο, προτού το δώσει στην Αθηνά.
Το γλυπτό “Medusa With The Head of Perseus”, που δημιουργήθηκε από τον Αργεντινό, με Ιταλικές ρίζες, καλλιτέχνη, Luciano Garbati, απεικονίζει τη Μέδουσα να κρατάει ένα σπαθί και το κεφάλι του Περσέα, του άντρα δηλαδή που τη σκότωσε.
Το γλυπτό που φιλοτεχνήθηκε το 2008, έχει λάβει μεγάλη προσοχή στα κοινωνικά δίκτυα κατά το τελευταίο διάστημα, λόγω της διάδοσης του κινήματος #MeToo.
“Το αφήγημα της διαπόμπευσης του θύματος σε περιπτώσεις σεξουαλικής βίας αντηχεί από το παρελθόν μέχρι το σημερινό κίνημα #MeToo“, τονίζει ο Garbati.
Πρόκειται για μια αντίστροφη εκδοχή του πιο διάσημου αγάλματος του Περσέα, ενός γλυπτού του 16ου αιώνα, φιλοτεχνημένο από τον Benvenuto Cellini, το οποίο εκτίθεται στην Piazza della Signoria στη Φλωρεντία της Ιταλίας.
Στο γλυπτό του Cellini, ο γυμνός Περσέας κρατάει το κεφάλι της Μέδουσας από τη φιδίσια κόμη της. Ο Garbati θέλησε να αντιστρέψει τον μύθο πίσω από την ισχυρή εικόνα και να αποκαλύψει τη γυναικεία δύναμη πίσω από το τέρας.
Ο καλλιτέχνης ξαναγράφει τον μύθο, παραχωρώντας στη Μέδουσα τη δικαίωση που της αξίζει, όντως θύμα βιασμού. Η “Μέδουσα-τιμωρός” αναδεικνύεται σε σύμβολο αντίστασης για χιλιάδες γυναίκες παγκοσμίως, ενθαρρύνοντάς τες να διεκδικήσουν τη δική τους δικαίωση.
Το γλυπτό του Luciano Garbati αποκαλύφθηκε την Τρίτη (13/10) στο πάρκο Collect Pond Park στη Νέα Υόρκη, με την ομάδα πίσω από το εγχείρημα να δηλώνει ότι το άγαλμα αποκηρύσσει την ενοχοποίηση του θύματος, στηρίζοντας παράλληλα το κίνημα #MeToo, κατά της σεξουαλικής κακοποίησης.
Το εντυπωσιακό έργο θα εκτίθεται έως τον Απρίλιο του 2021 σε μία τοποθεσία με ιδιαίτερη σημασία, απέναντι από το δικαστήριο στο κέντρο του Μανχάταν, όπου κατηγορούμενοι σεξουαλικής κακοποίησης κατά γυναικών, συμπεριλαμβανομένου και του Χάρβεϊ Γουάινστιν, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη.
Το συγκεκριμένο έργο, ωστόσο, προκάλεσε αντιπαραθέσεις και αντιδράσεις, με τους χρήστες του διαδικτύου να συγκρούονται για την ερμηνεία του γλυπτού και την ορθότητα του μηνύματος.
Ο γλύπτης και δημιουργός του έργου, Luciano Garbati, μιλά στο News 24/7 για τη δημιουργική διαδικασία πίσω από το γλυπτό “Medusa With The Head of Perseus”, για τη σημασία της αλλαγής του ελληνικού μύθου, για το κίνημα #MeToo, καθώς και για τις αρνητικές αντιδράσεις των χρηστών του διαδικτύου.
Πού βρίσκεται η βάση σας; Πείτε μας λίγα λόγια για τη ζωή σας
Ζω και εργάζομαι στο Μπουένος Άιρες. Όπως όλοι οι καλλιτέχνες, κάνω ό,τι μπορώ για να αφιερώσω το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου στη δημιουργική παραγωγή. Αυτός είναι ένας δύσκολος στόχος που πρέπει να επιτευχθεί με το να εργάζομαι σε διαφορετικούς τομείς. Δούλευα μέχρι και πρόσφατα ως τεχνικός εγκαταστάσεων σε γκαλερί και μουσεία στην Αργεντινή. Επίσης, εργάζομαι εδώ και 15 χρόνια για μία γλύπτρια ως βοηθός της.
Το στούντιό μου είναι αρκετά μικρό, το μοιράζομαι με έναν στενό μου φίλο που είναι και ο ίδιος καλλιτέχνης, ο Fernando Brizuela. Στόχος μου είναι να αποκτήσω ένα μεγαλύτερο στούντιο.
Πείτε μας για τα έργα σας, καθώς και από πού εμπνέεστε για αυτά
Έχω αφιερωθεί στη γλυπτική από τότε που αποφάσισα να φοιτήσω στην Εθνική Σχολή Τεχνών στην Αργεντινή. Σπούδασα επίσης στην Ιταλία, για να μάθω να χαράζω πάνω στο μάρμαρο στην αρχή και να παρακολουθήσω ένα μάστερ γλυπτικής σε μια ιδιωτική ακαδημία στη Ρώμη.
Έχω πολλές ιδέες πάνω στις οποίες θα ήθελα να εργαστώ. Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι αυτό που με εμπνέει. Ξέρω ότι είμαι τεράστιος θαυμαστής του μπαρόκ, καθώς και της γλυπτικής από άλλες περιόδους της ιστορίας της τέχνης ή ακόμα και της σύγχρονης. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες που τρέφουν τη φαντασία μας και μερικές φορές εμφανίζεται ένας σύνδεσμος με κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα ή προβληματισμό και τότε έρχεται η ιδέα. Τα υπόλοιπα είναι θέμα συνέπειας και σκληρής δουλειάς.
Πείτε μας για τη δημιουργική διαδικασία της “Μέδουσας”
Οι εικόνες του συγκεκριμένου μύθου απεικονίζονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Όταν άρχισα να σκέφτομαι τη δυνατότητα να φτιάξω ένα γλυπτό για τον μύθο αυτό, συνειδητοποίησα αμέσως ότι επρόκειτο να επικεντρωθώ στη Μέδουσα αντί στον Περσέα. Και αφού διάβασα ξανά τον μύθο στην έκδοση του Οβίδιου, αποφάσισα ότι ήθελα να αντιστρέψω το αποτέλεσμα της μάχης. Αυτή ήταν η πρόκληση για μένα.
Έπρεπε να απεικονίσω τα συναισθήματα της Μέδουσας, όχι μόνο μετά τη μάχη, αλλά και σε σχέση με ολόκληρη τη ζωή της, η οποία, στη συγκεκριμένη εκδοχή, δεν είναι παρά μια τραγωδία.
Είστε θαυμαστής της ελληνικής αρχαιότητας και των γλυπτών της;
Νομίζω ότι μεγάλο μέρος της δουλειάς μου αναφέρεται σε κλασικά γλυπτά. Ο ιταλικός μανιερισμός και το μπαρόκ είναι οι αγαπημένες μου περίοδοι, καθώς και η ελληνική τέχνη. Στην πραγματικότητα έχω κάποιες άμεσες αναφορές στα έργα μου. Μάλιστα, έκανα μια έκδοση του Κούρου που ονόμασα “Oskuros” που σημαίνει “ο σκοτεινός”.
Το έργο παρουσιάζεται να έχει μια λάμπα αντί για κεφάλι και αποτελεί αφιέρωμα στον Ηρακλή. Αναφέρθηκα επίσης σε πρόσφατη εργασία στον Μοσχοφόρο της ελληνικής μυθολογίας.
Δημιουργήσατε τη “Μέδουσα με το κεφάλι του Περσέα” ως σύμβολο φεμινισμού και κατ’ επέκταση σύμβολο του κινήματος #MeToo;
Το έργο δημιουργήθηκε το 2008, σχεδόν 10 χρόνια πριν από την εμφάνιση του κινήματος #MeToo. Αλλά το γεγονός ότι το έργο συσχετίστηκε με αυτό το ιδιαίτερο νόημα είναι κάτι για το οποίο θα είμαι πάντα περήφανος. Επίσης είμαι ευγνώμων, γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να επανεξετάσω πτυχές της ζωής μου που χρειάζονταν (και εξακολουθούν να χρειάζεται) να αλλάξουν. Η συγκεκριμένη εμπειρία άλλαξε τη ζωή μου με τρόπους που δε θα περίμενα ποτέ.
Πώς διαχειρίζεστε την κριτική σχετικά με το μήνυμα της “Μέδουσας”;
Υπάρχουν κριτικές που προσωπικά δεν καταλαβαίνω. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ορισμένοι λένε ότι ένα φεμινιστικό σύμβολο δεν πρέπει να δημιουργείται από άνδρα καλλιτέχνη. Η εικόνα έχει δεχθεί θετικά σχόλια από πάρα πολλές γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο, οπότε δεν το κάνω εγώ σύμβολο, το επιλέγουν οι ίδιοι οι άνθρωποι, κάτι που με κάνει περήφανο, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι οι κοινωνίες πρέπει να αλλάξουν για πολλούς λόγους, αλλά ιδιαίτερα για λόγους ισότητας των φύλων. Επιπλέον, οι άντρες πρέπει να αναμιχθούν στη διαδικασία, αλλιώς η αλλαγή δεν θα είναι εφικτή.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι στη θέση του Περσέα πρέπει να είναι ο Ποσειδώνας. Δεν το νομίζω. Βρίσκομαι σε διάλογο με άλλα γλυπτά στα οποία ο Περσέας κρατά το κεφάλι της Μέδουσας ή πρόκειται να τη σκοτώσει. Ναι, ο Ποσειδώνας ήταν ο βιαστής, αλλά ο Περσέας θα την σκότωνε.
Είναι απολύτως λογικό να επικεντρωθούμε σε εκείνη τη στιγμή, επειδή είναι το αποκορύφωμα της αφήγησης. Και επίσης επειδή ο χαρακτήρας που απεικονίζεται θα έχει όλη την ιστορία πίσω της. Επιπλέον, το βλέμμα της απευθύνεται στον Ποσειδώνα και την Αθηνά ή σε όποιον θέλει να την πληγώσει ξανά.
Επίσης, υπάρχει έντονη κριτική και για τα γεννητικά όργανα. Είναι αστείο πως οι άνθρωποι εστιάζουν εκεί. Τα γεννητικά όργανα είναι εκεί, φυσικά δεν είναι υπερβολικά επειδή δεν ήταν η πρόθεση να εστιάσουν οι άνθρωποι σε αυτά.
Νομίζω ότι αυτές είναι οι περισσότερες αρνητικές κριτικές. Τέλος, για όσους διαμαρτύρονται για τα δημόσια χρήματα που επενδύθηκαν στο γλυπτό, το κοινό πρέπει να γνωρίζει ότι το έργο χρηματοδοτήθηκε από έναν ιδιώτη δωρητή. Το δημόσιο δεν υποστηρίζει οικονομικά τα έργα. Το μόνο που κάνουν είναι να παραχωρούν τα δικαιώματα που θα εμφανίζονται στους δημόσιους χώρους της Νέας Υόρκης.
Τέλος, ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;
Όσον αφορά τα σχέδιά μου για το μέλλον, επαγγελματικά πρέπει να επικεντρωθώ στην δημιουργική μου “επέκταση”. Όπως είπα και προηγουμένως, υπάρχουν πολλά έργα που έχω κατά νου, αλλά πρέπει να βρω τα μέσα για να μπορέσω να τα δημιουργήσω..
Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.
